Fırtına Anı

12. Bölüm

Ikimono-Gakari„
Blue Bird.

12. BÖLÜM
“İkinci Katliam - Kısım 3”

"Alt kesimi kim umursar söyle bana, Pixis?"

Kral, meydan okuyarak Generale bakıyordu. "Elit birliği hazineyi koruması için gönder!"

"E-efendim," Petra utanarak söze girdi. "Elit birlik ekipleri daha fazla devam edemeyecek kadar yaralı. Keşif Birliği şu anda yardım için gidiyor. Nala'nın gaz deposunda patlama olmuş ve de..."

"Lafı ağzında geveleme!" Kral birden azarladığında Petra duruşunu dikleştirdi. "Askerlerden birinin Mavi Ejderi kontrol ettiği ile ilgili bir takım söylentiler var. Nala'da size ihtiyacımız var efendim."

Sarayın özel satranç odasında bir sessizlik oldu. "Ejderi kontrol eden biri demek..." General Pixis başını salladı.

At arabasında Nala'ya ilerlerken Petra'nın içinde bir rahatlama oluşmuştu. Levi tarafından görevlendirildiğinde kimsenin ona inanmayacağını düşünmüştü çünkü. Gerçi, kendisi de inanamıyordu duruma. Bir insanın bir Ejderi kontrol etmesi mümkün müydü? Eğer mümkünse neden şimdiye kadar duvarın arkasında tutsak kalmışlardı? Neden daha önce kimse bunu kullanmamıştı?

Nala'nın kapısına yaklaştıklarında derin bir nefes aldı. Aşırı düşünmek yerine savaşa odaklanmalıydı.

•

Mavi Ejder öylece diğer Ejderleri fırlatmaya devam ediyordu. Depo enkazının altında kalmış olan Tooru, Ymir, Kioi, Carla, Shoto ile diğerlerinin arasına girmişti. Ne ilerleyebiliyor ne de geri çekilebiliyorlardı.

Mikasa omuzları çökmüş, kolları iki yanında ve kılıçlarını sanki düşürmek üzereymiş gibi parmak uçlarıyla tutarak bekliyordu çatının üstünde. Doğruca Mavi Ejdere bakıyordu.

Tooru ve Ymir'i koruyamamıştı. Onları göremiyordu bile.

Mavi Ejder şehri tüm Ejderlerden temizlemişti dakikalar içinde. Atacak başka Ejder kalmadığında kanatlarını oynattı ve Mikasa'ya baktı. Parlak mavi gözleri bir Ejdere göre oldukça masum bakıyordu. Sanki emir bekliyor gibiydi.

Aşağıda, Era, Mavi Ejdere yüzündeki anlaşılmaz, garip ifadeyle bakıyordu. İçten içe duygu karmaşası yaşıyormuş gibi bir hâli vardı.

Mavi Ejder herhangi bir komut almadıkça hareket etmeyecekmiş gibi görünüyordu. Era'yı görmüyordu bile.

"Çekil yolumdan," diye fısıldadı Mikasa. Sesini kendisi bile zar zor duyuyordu. "Çekil yolumdan," diye tekrarladı kılıçlarını kavrayıp. "Defol."
Mavi Ejder son kez ona baktı ve kanatlarını açtı.

O uçarken az daha Era da geriye fırlayacaktı. Birkaç saniye kendine gelemedi.

Ejderler gitmişti. Mavi Ejder de öyle.

Enkazın üst kısmı yer yer alev almaya başlamıştı. Mikasa aşağı atladı ve karşısına çıkan ilk tahta parçasını kaldırdı.

Altında kopmuş bir kol bulmayı beklememişti. Başını çevirdi ve gözlerini kapattı.

"Mikasa! Ymir burada!"