معاذ راح للصحفى وبدون مقدمات ضربه بوكس : عشان تانى مرة تعرف تتكلم ازاى
رحيل بسرعه : اهدى يا معاذ يا جماعه اللى وصلكوا الاخبار عننا كان بيكدب عليكوا انا ومعاذ لسه متجوزين ومطلقناش والاخبار كلها كدب
صحفى: امال نورهان هانم قالت لى كدا ومين اللى كانت معاكوا فالحفله ونزلت مع حضرتك
معاذ: دى اخت صديق ليا وجايه تقضى كام يوم
صحفيه : طب الكابلز بتاع عيله المنشاوى كانوا سوا لى حضرتك واستاذة رحيل مكنتوش سوا
معاذ: لانها مكنتش لسه جهزت وكنت هأخر
رحيل : عشان كدا جيت مع صديق ليا
صحفى : تبررى اى اللى حصل جوة الحفله
رحيل قربت من معاذوحضنته قدام الكاميرا : كنت بناغشه شوى وضحكت مش كدا وبصت لمعاذ اللى عايز يموتها
معاذ : كدا
صحفيه : كنا هنزعل جدا لو حضراتكوا اتطلقتوا بجد انتو كابلز هايل
رحيل : مرسى
صحفى: ممكن تطمنونا على عمران بيه
معاذ: الحمدالله كويس وباذن الله هنخرج اليوم من المستشفى عن اذنكوا ومسك ايد رحيل ودخل
معاذ: اى اللى عملتيه برة دة
رحيل : والله حضرتك انا كنت بحاول انقذ الموقف عشان يصدقوا مش حبا انى الزق فى حضرتك
جنا بدموع : معاذ
رحيل بوجع : روح راضى حبيبتك وشوف هتقلها اى
وسابته ومشت
معاذ فى نفسه : اه يا امى اه لى بتعملى دايما حاجات تتدمر اللى فاصل ما بينا
جنا : انت لى مقلتلهمش انى مراتك
معاذ: جنا الايام دى تعدى بس وانا هفهمك كل حاجه
وسابها ومشى وقفه يحيى
يحيى: هتفضل تخبى عليهم لحد امته يا معاذ
معاذ: انا هحكى لجنا كل حاجه بس مش دلوقت لما الدنيا تهدى بس
يحيى: وهتعمل اى مع رحيل
معاذ بتنهيدة: هطلقها
يحيى بصدمه: نعم
معاذ: اللى سمعته هنفذلها اللى عايزاه
اما عند عمران صحى
زهرة بحب: كدا تخضنا عليك
عمران : سلامتك من الخضه
زهرة بدموع : روحى كانت هتروح يا عمران
عمران : متقليش كدا
رحيل : احم احم هقطع الرومانسيات دى انا بغير يا تيتا
زهرة : حبيبه تيتا هتشاركينى فيه ولا اى
رحيل راحت لعند جدها وقعدة عالارض ومسكت ايدة : ايوة هشاركك فيه
عمران بضحك: هههههه ضحكتونى بتغيرى من جدتك
رحيل ببسمه وحب: كنت هموت عليك يا جدو
عمران : متخفيش عليا انا زى الوحش
رحيل باست ايدة : انا اسفه
عمران : لا متتاسفيش بس اوزنى امورك قبل ما تعمليها
رحيل : حاضر يا جدو
عمران : هيروحونى امته
معاذ دخل : فالوقت اللى تحب تمشى فيه وراح لعندة حمدالله عالسلامه
عمران : الغاليين كلهم عندى
رحيل : بصى يا زهورة بقه البيه ممنوع عنه السمنه واكله كله بزيت فقط لا غير والمحمر والمشمر نقلل منه ماشى يا وزه
عمران : اى يا بت الكلام دة انتى اتعاملت مع مين
رحيل : يوة هنبتدى بقلك يا جدو ورايا قضيه وعيل وليله
عمران : خلى بالك من نفسك
رحيل خرجت وخرج وراه معاذ
رحيل : خالد ازيك
خالد : لما سمعت الاخبار قلت اجى اطمن على عمران بيه
رحيل : دايما موجود شكرا يا خالد
معاذ واقف بيطلع شرار
رحيل : ازيك يا اميرة
اميرة ببسمه : بخير الحمدالله
جنا بتعب : معاذ انا تعبانه وعايزة اروح
خالد بسرعه : انا كمان مروح ممكن اوصلك
معاذ : وانت تعرفها عشان توصلها
خالد بتوتر: لا اعرف مكان القصر بتاع حضرتكوا وقلت بما انكوا كلكوا مشغولين ومعايا اميرة اختى
مروان : خليه يوصلها يا معاذ شكلها تعبانه
معاذ: تمام
وبالفعل خدها خالد واميرة
خالد: انتى كويسه شكلك تعبان ارجعك المستشفى حد يشوفك
جنا: لا انا كويسه شكرا
خالد: طب هتقعدى ازاى فالقصر وكلهم فالمستشفى
جنا : عادى هبقى كويسه ان شاء الله شكرا لاهتمامك
خالد : تعالوا نتغدى
جنا لسه هتعترض
اميرة : يلا انا هموت من الجوع وانتى اكيد والنبى نا تعترضى
جنا بضحك: تمام
######################
فالمصحه
نسرين بدموع: طمنى يا بابا جدو كويس
حامد: كويس يا حبيبت اطمنى
نسرين : بجد يا بابا كويس
حامد: ايوة يا حبيبتى كويس
نسرين بتوتر: كلكوا كويسين
حامد : تحبى تشفيهم
نسرين : ياريت يا بابا
حامد: هعمل مكالمه فيديو بس مطلعيش صوت
وبالفعل فتح الفيديو وبدأ يمشى عليهم ونسرين حست اللى فقدته وعايزة تعوض الكل عن اللى عملته
نورين لاحظت عمها واستغربت من اللى بيعمله قررت تمشى وراه وبالفعل لقته بيكلم نسرين
نسرين بدموع: انا عارفه انهم مش هيسمحونى بس قلهم ان انا اسفه على اللى حصل منى
نورين جت من ورا عمها : مين قال اننا مش هنسامحك
نسرين : نورين
نورين : انا عن نفسى مسمحاكى يا نسرين اى حد بيمر بظروف ولازم نفضل جنبه عشان يعدى المرحله دى
نسرين بدموع: انا اسفه
نورين : تؤ تؤ مش مقبول هقبله لما تبقى كويسه
نسرين ببسمه: ان شاء الله
عدى الوقت وعمران خرج والكل معاه ورحمه كمان معاهم
نورهان بغضب: هى دى هتعمل اى هنا
عمران بتعب : هتفضل هنا
نورهان بصدمه: بتقول اى يا عمى.
عمران : اللى سمعتيه هتفضل هنا وسابهم وطلع اوضته
لميس: حذرناكى كتير من اهمالك لجوزك ولعيالك بس انتى مكنش بيجيب فايدة معاكى الكلام اشربى بقه نتيجه اعمالك
نورهان فضلت واقفه : ماشى ماشى يا ولاد عمران انا بقى هجيب عليها واطيها ومسكت التليفون : ايوة يا اخويا ............
عدى يومين وعمران بقى كويس ومعاذ ستب البيت وبقى يبيت فالاوتيل عشان مش عايز يشوف رحيل ولا يتكلم مع جنا وبيعيد ترتيب امورة
رحيل قاعدة مع روان ورنيم
روان بحزن: مش عايزنا نعمل التحاليل
رحيل : لسه بدرى عالكلام دة يا بنتى انتو مكملتوش
روان : بس انا نفسى يكون عندى بيبى يا رحيل
رحيل : الصبر الصبر يا روان لو علمتم ما فى الغيب لاخترتم الواقع
رنيم : رحيل معاها حق يا روان اصبرى
رحيل : غيروا بقه بقلك يا روان هو معاذ مختفى لى
روان بغمزة: معاذ انتى لسه بتحبيه بعد اللى عمله
رحيل : حب حب اى فضول بس
روان : قاعد فاوتيل
رحيل : اه طب عن لءنكوا عشان هقابل روضه
رنيم: اخبارها اى وابنها عرفتوا حاجه
رحيل: انا بعمل كل اللى اقدر عليه وربنا يسهل
خرجت رحيل وقررت تروح لروضه تاخد منها رقم الانسانه الوحيدة اللى هتساعدها
رحيل : عايزة رقم مدام سارة
روضه : لى يا استاذة
رحيل : هى اللى هتقدر تساعدنى عايزاها تجبلى شعرة من الطفل عشان اعمل تحليل Dna
روضه : مهو المحكمه كدا كدا هتعمله
رحيل : اه هتعمله بس من غير ما يعرفوا
روضه: ازاى
رحيل : المقدم هو اللى هيتولى الموضوع دة عشان كدا محتاجين حد من جوة البيت يجبلنا عينه من الطفل
فلاش باك
رحيل: انا المحاميه رحيل المنشاوى
المقدم يونس: اهلا وسهلا بحضرتك
رحيل : حضرتك عارف انى رجعت فتحت قضيه عيله الدهشورى عايزة اقترح على حضرتك اقتراح
يونس: اتفضلى
رحيل: عايز تحليل الDnaيكون سرى
يونس: ازاى
رحيل: من غير حد ما يعرف هنجيب عينه من الطفل من غير يا يعرفوا منعا انهم يهددوا حد او يغيروا فالنتيجه
يونس: فكرة تمام بس مين اللى هيجيب العينه
رحيل بشرود: شارة الدهشورى
يونس: جدته
رحيل : اه
يونس: تمام اتمنى يبقى كلامك صح لان لو غلط هتبقى انتى الخسرانه وهتتدخلى متاهه انتى مش كدها
باااااااك
رحيل: الو مدام سارة معاكى رحيل المنشاوى
سارة: .......
رحيل: انا المحاميه لروضه عادل اللى بنتك واخدة ابنها وانتى عارفه ان الكلام دا مظبوط وروضه قالتلى انك غيرهم فاتمنى من حضرتك تساعدينى
سارة:........
رحيل: شكرا لحضرتك عايزة........
###$$$$$$$$$$$$$$$$$$
فالشركه
يحيى: يعنى دة حل
معاذ: عايز اى يا يحيى
يحيى: كلم بشار قله انك مش قادر تكمل قله بتخسر حبيبتك مراتك قدامك مش قادر تاخدها فى حضنك مش قادر تبصلها بحب
معاذ بيمشى ايدة على وشه: مش هينفع يا يحيى مش هينفع
يحيى : هتندم اكتر ما انت ندمان دلوقت
السكرتيرة: مدام روان برة
معاذ: خليها تتدخل
يحيى: فى اى يا حبيبتى
روان بزعل: يحيى انا قررت نروح لدكتور
يحيى بغضب : لا اله الا الله ارحمينى يا روان ارحمينى
روان بدموع: انت مش عايزنا نروح للدكتور لى
يحيى : لان لسه بدرى على الموضوع دة
روان بدموع : بس انا نفسى فبيبى
يحيى: انتى اصلا لسه بتتدرسى ازاى عايزة يكون عندك بيبى وانتى بتتدرسى
روان : هسيب الدراسه انا نفسى فبيبى وبصت لمعاذ ارجوك يا معاذ خليه يوافق ارجوك
معاذ باصص ليهم واخيرا خرج من صمته : طب افرض هو مبيخلفش هتسبيه
روان بصدمه : لا طبعا اى اللى بتقوله دا اكيد مش كدا
معاذ: فرضنا كدا هتسبيه ردى عليا
روان : لا طبعا مستحيل
معاذ: فرضنا انك مبتخلفيش هيسيبك او انتى هتخليه يسيبك
يخيى هنا اتكلم: مستحيل طبعا
معاذ: بس متسبقيش الامور لسه بدرى يا روان لسه بدرى
روان بحزن : يووووة كل حاجه لسه بدرى لسه بدرى ومحدش حاسس باللى حاسه بيه وسابتهم ومشت ويحيى طلع وراها
يحيى: استنى يا روان بس
فى مكتب نادين
على : اى يا نادين قرارك اى
نادين بتوتر: هكلم ماما بس فى حاجه هقلك عليها انا بحب معاذ او كنت بحبه مش عارفه هو كان اى بالنسبالى يمكن كنت بحب انو يعنى ليه هيبه ومركز وانه لى مركز فالشركه مش عارفه بس حاليا مفيش اى حاجه معتقدش ان دة حب
على : ادينى فرصه اقرب منك وساعتها هتشوفى اذا كان حب ولا اعجاب بحاجات ملهاش لازمه
نادين: هكلم ماما وارد عليك
على ببسمه : هستنى فونك وخرج
نادين مبتسمه وفرحانه وسرحانه دخلت ريما
ريما: نادين وبتحرك ايديها قدام وشها ونادين سرحانه مش منتبها
ريما بصوت عالى : ناااااادين
نادين بخضه : فى اى خضتينى
ريما بغمزة : منتى لو مش شاردة كنتى حسيتى ان انا هنا بقالى خمس دقايق بحاول ارجعك على ارض الواقع
نادين : طيب يختى فى اى
ريما بحزن: مضايقه ومخنوقه
نادين باستغراب: لى مالك
ريما: خرجينى نتمشى شوى
نادين : تعالى
ريما: انتى كويسه
نادين: اه فى حاجه
ريما: اصل كنت متوقعه تخانقينى و
نادين ببسمه : انسى انسى تعالى
##################$$$$$$
نسرين : بابا
حامد: ازيك يا حبيبتى
نسرين بخير : امال طنط رحمه فين
رحمه بفرحه: انا هنا اهو جايبالك مفجأه
نسرين : مفجأه مفجأه اى
مروان : انا
نسرين بفرحه طلعت تجرى ورمت نفسها فى حضنه : مروان
مروان بحنيه: عامله اى
نسرين : بقيت كويسه لما شفتك
سندس : وانا
نوربن : وانا
نسرين بفرحه حضنتهم : انا اسفه اسفه سامحونى ارجوكوا
سندس بتمسح دموعها : اشششش بطلى بطلى عياط
واهم حاجه انك عرفتى غلطك وراجعتى نفسك
مروان ،: الحجاب هياكل من عليكى حته
نسرين بفرحه : بجد
نورين : بجد
نسرين : رحيل ومعاذ انا السبب مش كدا
نورين : متقليش كدا فى حاجه حصلت ما بينهم ومحدش يعرفها وبعد كدا كل الامور خرجت عن السيطرة بس معاذ غبى
مروان بغضب: ما تحترمى نفسك يا حاجه
نورين : بس يا بابا هى اخته وقابله الشتيمه انت مالك
مروان : انا اخوة ومش قابلها
نورين : اصلك غبى زيك
مروان لسه هيتكلم سندس قطعته : عنك يا غالى مالك ابت انتى نافشه ريشك كدا لى
نورين بدموع مصطنعه : انتى بتفضلى خطيبك على اختك عشان بتشتمه
مروان : انت يا بت متربيه فعلا فامريكا
سندس: البركه فى اميرة هانم طفحت
حامد بضحك : طب هى اميرة وانتى جبتى منين طفحت دى
الكل ضحك
نسرين : سلملى على معاذ وروان كتير يا مروان
مروان : المرة الجايه هيكونوا معانا وماما
قاطعته نسرين: لا ماما خلاص فقدت الامل
##############
عند خالد
خالد: بقلك يا اميرة اتصلى على جنا شفيها عامله اى
اميرة باستغراب: لى يعنى اكيد كويسه
خالد: نطمن بس
اميرة : خالد انت فيك حاجه اوع لا انسى دى متجوزة معاذ المنشاوى اوعى يا خالد
خالد: انتى مخك راح لفين يما انا كنت عايز نطمن بس
اميرة: حاضر يا خالد هكلمها
