Levent'in ellerine kelepçeyi geçirmişlerdi çoktan. Akça dolu gözlerle baktı tekrar babasına.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başkomiser Levent'i kafasından tutarak polis arabasına bindirdiğinde Ecevit kadının kolunu tuttu. Akça ise hala Bera'ya bakıyordu.
"İçeri geç istersen." dedi Ecevit sakinlikle. Akça kolunu çekti hızla.
"Babam hapse girerken evde onu mu bekleyeyim?" dedi kaşlarını çatarak.
"Ben ilgileneceğim diyorum, neden güvenmiyorsun?"
"Neden güveneyim?"
Bera arabaya yaslanmış, kaşları çatık bir şekilde ikiliyi izlerken Akça derin bir nefes aldı ve hızlı adımlarla yolun karşısına geçti. Bera'nın arabasının yanına vardığında gözyaşları akarken baktı adama. Bera yüzüne bir tokat bekliyordu. Bakışları dümdüzdü.
Ancak Akça sarıldı adama. Elini ensesine götürüp sevdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bera kapattı gözlerini. O da Akça'nın saçlarını sevdi sakince. Akça hıçkırarak ağlıyordu adamın kollarında.
"Şşş." dedi Bera onu sakinleştirmek için. Kafasını çevirip şakağını öptü.
"Burdayım bebeğim. Yanındayım tamam mı? Sakin ol."
Akça kafasını salladı. Sakinleşmişti.
"Bera ne yapacağım ben?"
"Gidelim mi birlikte yanına?" dedi fısıltıyla. Akça daha çok sarıldı adama. Daha sonra ayrıldılar.
Bera kadının yüzünü avuçlarının içine aldı ve gözyaşlarını sildi.
"Hala babanı savunmuyorum. Ama senin ağlamana da dayanamıyorum."
Onlar konuşurken Ecevit çoktan arabasına binip emniyete gitmişti. Bera kadının yanağını sevdi.
"Seni eve bırakayım mı? Yeterince yoruldun zaten."
Kafasını olumsuz anlamda iki yana salladı Akça.
"Hayır. Nolur. Ben de geleyim Bera, tek başıma evde duramam."
