ONE SHOT STORIES

Ballpen

Nahalungkat ko na't lahat Ng pweding paglagyan ko sa loob Ng aking bag ay Hindi ko parin Makita Ang pinakamamahal Kong ballpen. Naku literal na Mahal iyon dahil nga Mahal Rin Ang bili ko non.

"Ano ba kasing hinahanap mo Kenzy?"
Tanong Ng kaibigan kong si Kina nang mapansin segurong kanina pa ako naghahalungkat Ng gamit dito sa loob Ng aking bag.

”yong g-tech pen ko Hindi ko Makita!” sagot ko Ng Hindi bumabaling sa kanya at tuloy parin sa paghahanap Ng ballpen ko.

”hala! E kanina mo Lang hawak hawak yon e, asan Naman napunta yon?”

This time ay tumingin na ako sa kanya na nakabusangot Ang mukha. Napangiwi sya Ng Makita Ang mukha ko.

” oo nga!! Tapos ngayon Hindi ko na mahanap dito sa bag ko! Hinalungkat ko na't lahat Wala parin!”

"Alalahanin mo nga Kung saan mo huling hawak hawak Ito o ginamit!"

Nag isip Naman ako saglit at boom.

" Sa library!!"

"Oo nga no?? Kanina yon Yong ginamit mo ipinangsulat nong nag research Tayo sa library!"

" Oo nga e, kaya malamang ay doon ko rin seguro naiwala yon"

" Don't worry, tatanungin ko Yong pinsan Kong isang student assistant na doon nakatuka Kung may nakita ba syang ballpen doon"

"Salamat...E panu Kong may mas naunang nakakita na non? Beshe...mahal kaya yon!" Nanghihinayang Kong sagot.

" E yon Lang! Kaya nga para sating mga walang pambili ay Mahal na talaga iyon"

" Pinag ipunan Kong bilhin yon e!!"

" Dapat Kasi nilagyan mo Ng pangalan mo yon e.para kung sakali ay baka maibalik pa sayo!!"

Ting* biglang may lumabas na liwanag sa madilim Kong Mundo Ng marinig Ang sinabi Ng best friend ko.

" Oh bakit ka nakangiti Dyan?"

Taka nyang tanong. Hindi ko sya sinagot at nagkibit balikat nalang ako saka nagsimulang mag tanong tanong sa mga kaklase ko Kong may extrang ballpen ba sila dahil may pinapakopya Ang aming guro na kasalukyan nyang isinusulat sa aming black board. At halos pagtanungan ko na Ang lahat pero ni Isa sa kanila pare parehong mga Wala daw. Pati tong kaibigan kong si Kina ay Wala Rin daw.

Napatingin Naman ako sa kaisaisang taong Hindi ko napagtanungan Kong may extrang ballpen ba. Liban sa hiya e baka Hindi Rin nya ako pansinin pagkinausap ko sya kaya wag nalang. He's our classmate from freshmen until now na nasa senior high na kami pero halos Hindi namin sya nakitang nakipaghalo bilo ninoman liban nalang pag school related dahil sya Lang Naman Ang top student dito sa aming school, sya Ang laging pambato pag may quiz bee in all subjects. At talagang matalino Naman po Kasi talaga sya. Kaya Lang napaka aloof nyang tao. Mabibilang ko nga sa mga daliri ko Ang mga salitang lumalabas sa bibig nya pag nag salita, na akala mo Ang mahal Mahal Ng halaga Ng pagsasalita nya. At kahit kailan ay Hindi pa kami nag usap nyan.

Hayst...napabuntong hininga nalang ako Ng walang mahiram na extra ballpen. Alam ko namang meron yang iba dyang mga kaklase ko na extra and dadamot Lang talagang magpahiram.

Umayos ako Ng upo saking upuan saka sumandal Ng ilang saglit pang wala talagang magpapahiram sakin Ng ballpen. Kunti nalang at magtatampo na ko sa mga kaklase Kong Ang dadamot magpahiram Ng ballpen. Tumingin ako sa Best friend kong busy na sa pag susulat sa kanyang note book sa may unahan ko Ng bigla syang  lumingon sa gawi ko at ngumisi sya na parang baliw sabay nguso sa may bandang Kanan ko and dahil sa Isa rin akong timang ay sinundan ko ng tingin Ang Kung anong nginunguso nya sakin and....

Sinamaan ko sya Ng tingin.

" Bumalik ka na nga Lang dyan sa sinusulat mo Kong Wala ka rin lang may maitutulong!"

Inaasar asar nya pa ako bago sya tumalikod ulit saka sumulat.

Tumingin ako ulit saking kanan. Yes, magkatabi kami ni Mr. Genius. Nasa pangalawang row kami, Wala Naman kaming set plan pero magkatabi kami at iwan ko hindi ko Alam Ang dahilan, Kasi nasanay na ako na magmula freshmen kami ay magkalapit na talaga Ang aming upuan. Hindi man kami magkatabi ay minsan Isa o dalawang upuan Ang pagitan saming dalawa.

Hindi ko Alam pero Isa ako sa mga babaeng may crush sa kanya. I mean who wouldn't? He's almost perfect. He's good in everything he does, mapa academic man or extra curricular activities, he always excell. Plus the fact na may hitsura talaga sya.

" Staring me won't give you a ballpen!!"
He coldly said sabay tingin Rin sa gawi ko.

At dahil sa Hindi ko rin inaasahan Ang ganap na Ito ay parang na pako nalang Rin Ang tingin ko sa kanya dahil Hindi ko Ito maalis alis. Napalunok ako Ng aking laway Ng makita Ang pag ngiti nya, Hindi ko Alam Kong ngiti ba yon or smirk or whatever. Basta ngumiti sya sakin. Hindi po Rin Alam na matutuyuan ako Ng laway habang tumititig sa kanya. Ang lakas Rin Ng tibok Ng aking puso na animo'y may mga aso't pusa na naghaharotan.

"Here...you can borrow my pen!"

Nang marinig kong sinabi nya yon ay doon na ako nakabalik sa aking ulirat. Napakorap kurap pa ako Ng aking mga mata na parang iwan.

" Take my pen before I change my...!"
Hindi pa natapos Ang sasabihin nya Ng kinuha ko na sa kamay nyang nakalahad Ang ballpen na pinapahiram nya sakin.

"Sha ..salamat e..isu..suli korin!" pautal utal Kong saad sa kanya.

" You better not lose that!!"

Huli nyang sinabi at kumuha ulit Ng ballpen sa bag nya. I just smiled...

Di bale nang Hindi ko na Makita Yong nawala Kong ballpen Ang mahalaga in how many years ay sa wakas kinausap narin ako Ng taong matagal ko Ng gustong makausap at marinig Ang boses.

Pero Sana Naman Makita ko parin yon!!