I thought, He can love me too.
I thought, his the one.
I thought, we have the same feelings for each.
I thought, we're become happy.
I thought, it's gonna be Forever.
And I fvcking thought,
that effin' shit...
exist.
My name is Janina, the one who believed in that piece of shit. The one hoping for a happy ending. Ang nag-akalang totoo ang lahat ng yan. Isang babaeng umasa at nasaktan.
"Child abuse ka brad, bata pa yun. Mas matanda pa nga kapatid mong sumunod sayo e."
"Ay brad SALAMAT sa SUPORTA HA! NAPAKASUPORTIVE MO TALAGANG KAIBIGAN. THE BEST!" -___-
Sarcastic kong sabi ke Maeh. (Pronounce as Ma-e) Ang kaibigan kong mukang tae. -___- Joke! :D Yung ugali lang nya. Mayabang, mapanlait na kala mo naman pogi at laging kontra sa kaligayahan ko. >____
"Naku girl, wag kang maniwala jan. Basta ako, support ako sayo. GO GIRL! PUUUUSH! ^____^"
Buti pa si Tacky, ang kaibigan kong beki. Naniniwala sa power of love.
"Seriously? Kukunsintihin mo...yan? (Turo sakin ni Maeh) OY! Kahit pa napunta jan ke Janina ang kalahati ng pagkalalake mo, BABAE PARIN YAN. SERIOUSLY!!!? MANLILIGAW KA? NG ISANG LALAKE? THE FVCK BRAD!"
"E ANO GUSTO MO? BABAE LIGAWAN KO?!"
"Okay sige. Pilosopo here. Pilosopo there. Ang point ko, ang tulad namin ni tacky ang gumagawa nun. LALAKE DAPAT HINDI BABAE."
"Ay naku friend. Di ka sure. Wag mo ko isali. Girl kaya aketch." Hirit naman ni Tacky.
"Psh. Bahala na nga kayo." Sabi ni Maeh na mukang badtrip at umalis na eto.
"Basta girl, push mo yan. Susuportahan kita." -Tacky
Ang pinagdedeskusyunan lang naman naming magkakaibigan ngayon ay ang panliligaw ko sa isang freshman habang Ako ay third year college na. E sa anong magagawa ko sa tinamaan ako e, saka uso kaya yun sa school ngayon, mas matanda ang babae ng kung ilan taon. -_____- And yes di lang naman talaga yun yung issue, kunde ang kababaeng tao ko, manliligaw ako. ಠ_ಠ
Pero kase diba, kapag mahal mo, dapat gawin lahat ng best ng magagawa mo, sabi nga nung magtataho sa kanto "kung nagmamahal ka wag kang matakot ipaglaban". Nung marinig ko yung sinasabi nung magtataho sa nabili sakanya, napanganga ako. Akalain mo yun, si manong humuhugot. (≧∇≦)
Darvin Montello Valencia. First year Civil Engineer student. Ang lalaking kumuha ng attention ko during Acceptance party ng organization namin. Yea, kacourse ko sya. Nung mapanuod ko syang tumugtog kasama ng barkada nya, dun ako nakadama ng tulad na to. Kakaibang pakiramdam, na sa tana ng buhay ko ngayon ko lang naramdaman. At gustong gusto ko ang pakiramdam na eto. Ibang iba sa nararamdaman ko sa mga naging crush ko lang. Iba talaga e, yung tipong ang hirap ipaliwanag. Kahit kanino Hindi ko pa to nararamdaman. Yung spark. Kay Darvin lang talaga. Kaya gusto ko gawin lahat, magustuhan lang din nya ko.
First step; in add ko sya sa Facebook, at inaccept naman nya friend request ko. Huehue! ANG SAYA! (^v^)
Diko na ipalampas pa ang pagkakataon, chinat ko na agad sya.
JaninaMadrigal: Yo!
Syempre pacool muna sa umpisa. \m/ At di naman ako nadisappont, nagreply agad sya.(^v^)
BINABASA MO ANG
WALANG FOREVER! (SHORT STORIES)
RandomTheFck! na Forever! Bitter na kung bitter! HAHA! Basahin. At ikaw na mismo ang humusga XD