Sevgilim...
Sensiz geçen 1 yılın sonunda kalbim ilk günkü gibi özlem ve kederle dolu...
Ne kadar çalışsamda seni unutamadım. Onca yaşanmışları nasıl unuta bilirdim ki? Bu... bu kendimi unutmak gibi bi şey olurdu.
Her gece senin hayalini kurarak uyumaya çalışan ben, şimdi içimde bir boşlukla uyumaya çalışıyorum. Gözlerimi ne zaman kapasam senin hayalini görüyorum. Her şey bana seni hatırlatıyor. Sanki dünya bana karşı çıkmış. Sanki benim canımı yakmaktan zevk alıyor. Neden peki ? Neden hiç bir zaman beraber olmayacaksak, Tanrı bizim bir araya gelmemizi istedi ki? Ne yazık ki bu sorumun cevabını bana söyleyecek biri yok. Ve artık sende yoksun...
Sen gittin... Ama geride bir sürü tatlı anılarımızı bırakarak... Hatırlar mısın, bir keresinde yağmur yağmıştı. İkimizde sırılsıklam olmuş, sense bana sarılarak beni ısıtmaya çalışmıştın. Ve... O gün bana ilk öpücüğümü armağan etmiştin... Sanki o an içimde kelebekler uçuşuyordu. Ne zaman yağmur yağsa dışarı çıkar, gözyaşlarımın yağmura karışmasına izin veririm. Çünkü o zaman senin yanımda olduğuna, beni hiç bırakmadığına inandırırım kendimi.
Sana bir şey itiraf etmek istiyorum. Gizli bir sırrımı. Senin her boynuna atılıp sıkıca sarıldığım anları hatırlıyor musun? İşte o anlarda ben gökyüzüne bakarak Tanrımıza dua ediyordum. Tanrının hüzurunda kalbim konuşuyordu sadece. Hep birlikde olmamızı dilemiştim. Sadece bunu...
Yaşadığım acı tarifsiz... zihinsel... fiziksel... metafiziksel...
Senin gitdiğin, beni bıraktığın an hala aklımda. Sevdiğim tek erkeği kaybetdiyim, o an...
Elimi kolumu bağlayan bir acıya paramparça olmuştu içim. İstemsiz, davetsin gözyaşları yanaklarımdan oluk oluk akarken farkına bile varmamıştım. Seni benden ayıran bu kadere, sana, kendime, herşeye kızgındım. Günlerce sensizliyin özlemiyle aktı gözyaşlarım. Kimsenin haberi olmadan, sessiz, karanlık bir odada günlerce ağladım. Sanki gözlerim kan ağlıyordum. Göğsümde oluşan o büyük acıyı söküp atmak istiyordum. Ama yapamıyorum. Elim kolum bağlıydı...
Hayat bana en büyük acıyı tatdırdı. Sensizliği... Artık yağmurlu günlerde elinden tutup dolaşacağım, uyurken hayalini kurduğum, aşkıyla deliye döndüğüm biri olmayacaktı...
Sadece sarılacak bir avuç kuru toprak ve öpebileceğim soğuk mezartaşı kaldı senden bana...
Seni hep seveceğim... Hoşçakal ilk aşkım...
