Chapter Thirty Three

2K 67 13
                                    

Chapter 33


I immediately sent her a message.



Me:

Hi, Casper...



Eh? Masyadong common. Baka 'di magreply...



Me:

Nakauwi ka na ba?



Damn, masyadong halata na ako ang nagmessage...



Me:

Congratulations! You won 1, 000, 000 worth of groceries!



There, I sent it. Are you for real, King? Ayan tuloy mas lalong hindi nagreply. Putangina.


Ilang araw na ang nakalipas pero hindi pa rin nagre-reply. Leche. I tried to message her again.



Me:

Ma'am J&T express po.



Hour passed wala pa rin siyang reply. Gusto kong ibato ang cellphone ko nang mga panahong iyon. Hindi man lang magreply kahit 'sino ka?' man lang o 'di kaya kahit mura na lang ayos lang basta may reply.



Me:

Ang sungit mo talaga.



Parang tumalon ang puso ko nang makita ang pangalan niya. Tangina, nag-reply!



Casper:

Sino ka?



Oh ayan na, King, 'yang 'sino ka' mo. Sa sobrang saya ko agad akong nagreply...



Me:

There. You replied.



Ay hindi, King.


Casper:

Sino ka?



Ang kulit mo ha...



Me:

Hulaan mo :P



Tuloy-tuloy pa rin ang pangungulit ko sa kanya sa pagte-text kahit na minsan naiinis na siya sa akin at hindi na nagrereply pa. Nai-imagine ko tuloy ang galit at iritado niyang mukha.

When You Smile (Engineering Student #3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon