Yeni bölüm geldiiii!!!
Oy Ve Yorumlarınızı Bekliyorum!!!
İyi Okumalar!!!
...
" Ya Yağmur bu çok tatlı! " Bade elindeki ayıcığı bana sallarken bir yandan da çok şirin olduğu hakkında birşeyler söylüyordu. Bu arada karar olarak evet Rüzgar Bade ile beraber kalacak. Yani garip birşey yok!
Şu an ise Bade ile beraber Egemen'in bana aldığı hediyeleri açıyoruz. O kadar güzeller ki...
Kapının çalması ile ikimizde kapıya döndük. Rüzgar kapıyı açtı ve içeri girdi. " Sevgilim benim pijamaları mı verir misin? " Dedi. Bade elindeki ayıcığın pillerini takmaya çalışırken " Rüzgar her zaman ki yerindeler! " Dedi.
Rüzgar " Bulamadım gel sen ver işte! " Dediğinde. Bade'ye yanımdaki tüylü yastığı fırlattım ve " Kısacası gel yatalım diyor Bade senin yine mallığın mı tuttu! " Dedim.
Bade kafasını kaldırıp ikimize de baktıktan sonra oflayarak yerinden kalktı ve yanağımı öptükten sonra Rüzgar ile beraber odadan çıktılar.
Tüm hediyelerimi açıp hepsine güzel yerler bulduktan sonra saatin çok geç olduğunu fark ettim. Üstüme mavi çizgili pijama takımımı geçirdikten sonra yavaşça yatağa girdim.
Tam gözlerimi kapayacağım sırada aniden gürültülü bir şekilde çakan şimşek ile yerimden fırladım. Hayır! Hayır! Hayır! Şu an hiç zamanı değil! Aklıma yetimhanedeyken sırf şimşekten korktuğumuz için bizi döven müdürümüz geldi. Ve o anlar...
Çok korkuyordum. Normalde böyle zamanlarda Bade'nin yanına giderdim ama şu an gidemezdim. Hızla yorganın altına girdim. Bir şimşek daha çaktığında gözlerimi sıkıca kapattım. Korkudan titremeye başladığımda ne yapacağımı bilmiyordum.
Aklıma gelen şeyle yataktan çıktım ve panduflarımı giydim. Belki şu an Egemen'in yanına gidebilirdim. Başka çarem yoktu. Yavaşça kapımı açtım ve dışarı çıktım. Bir şimşek daha çaktığında hızla yere çöktüm. Titrememin üstüne bir de gözyaşlarım eklenmişti. Niye korkuyordum ki aptal gibi!
Egemen'in kapısı açılınca hızla oraya döndüm. Egemen uykulu gözlerle etrafa bakındıktan sonra yerdeki beni gördü. Hızla kaşları çatılırken ben yerimden kalktım ve koşarak ona sarıldım.
Egemen sıkıca belimi sardı ve " Özür dilerim... Özür dilerim... Özür dilerim... Ben unuttum, unuttum şimşekten korktuğunu! " Dediğinde ona daha çok sokuldum.
" Bu gece seninle uyuyabilir miyim? " Dedim masumca. Kafasını evet anlamında salladı. Elimde tuttu ve beni odasına soktu. Yatağa girdikten sonra göğüsüne sokuldum. " Niye şimşekten bu kadar korktuğunu bana anlatmak ister misin? Yani Bade korktuğunu söyledi fakat nedenini sorunca o sana anlatır diyordu hep. Ve normalde böyle bir durumda ne yapıyordun ben olmadığım zamanlarda? " Dedi.
" Tamam şimdi tüm sorularını cevaplayacağım. Ben biliyorsun ki yetimhane de büyüdüm. Bir gece böyle şimşek çakıyordu. Daha çok küçüktüm Egemen miniciktim. Çok korkmuştum ağlamaya başladım. Birden kapı açıldı içeri müdire girdi. Bağırdı çağırdı... Ve o gece beni çok dövdü... Be-belki o gün bana öyle davranmasaydı ben korkmayacaktım şimşekten ama o... "
" Tamam sevgilim korkma! Artık ben varım ve hep yanında olacağım söz! " Yavaşça kafamı kaldırıp yüzüne baktım ve gülümsedim. Aniden şimşek çakınca yeniden Egemen'e sokuldum.
" Diğer bir soruna gelecek olursak sen yokken böyle bir durum yaşadığımda Bade'nin yanına gidiyordum. Çünkü o cadı her şeyden korkuyor fakat şimşekten korkmuyor! " Dedim.
