Heloo ben geldiim. Biliyorum sizleri fazlasıyla boşladım bunun için çook özür dilerim. Hikayemin bu kadar çok okunacağını bilmiyordum. Hepinizi çok seviyorum iyi okumalar.
Vücudumda soğukluk hissedince aniden gözlerimi açtım. Etrafa bakınca Cihangiri camın başında gördüm, sigara içiyordu ve cam da açıktı bu yüzden üşümüştüm. Sessiz bir şekilde saate baktım 00:54. Tam vaktinde kalkmışım diye sevindim. Jimin'in ve Cihangir'in ne işler karıştırdığını öğrenecektim. Cihangir elindeki sigarasını camın taşına bastırarak söndürdü ve pencereyi kapattı bende o sıra hızla gözlerimi kapattım. Adım sesleri duydum kapı kapanma sesi duymayı beklerken üstümde hareketlilik oldu. Pikeyi omzumdan yukarıya kadar çekmişti. Sonra yavaş adımlarla dışarı çıktı.
En fazla 2 dakika bekledikten sonra bende ayağa kalktım. Üstüme gelişigüzel bir siyah ceket alıp yavaşça odadan çıktım. Merdivenlerin başına gelince Jimin'i ve Cihangir'i kapıdan çıkarken gördüm. Hızlıca merdivenlerden indim evdeki yedek anahtarlardan birini aldım ve ayakkabılarımı giyip mercekten gidip gitmediklerine baktım. Arabaya doğru yürüyorlardı. Ben nasıl gidebilirim diye düşünürken Taehyung'un arabasının anahtarı gözüme çarptı. Hızlıca onu da aldım ve tekrardan kontrol edip gittiklerini anlayınca evden çıkıp hızla arabaya ilerledim. Arabaya binip emniyet kemerimi taktım ve onlara belli etmeden takip etmeye başladım.
Yaklaşık 15-20 dakika sonra bir mekana gelmiştik. Bar gibi bir yere benziyordu. Onlar içeri girince bende arabadan inip o tarafa yürüdüm. Kapıda güvenlik vardı beni almayacaklarını biliyordum. O an aklıma izlediğim filmler geldi. Kapının girişinde pekte güvenilir olmayan birinin yanına gidip karşı tarafta duran adamın onun hakkında konuştuğunu ona komplo kurduğunu söyledim. Ve adam bunu duyar duymaz hızla oraya gitti ve gösterdiğim kişiye sağlam bir yumruk attı ortalık karışırken güvenlikler de ayırmak için olaya dahil oldu. Bende fırsattan istifade hızla içeri girdim. Tahmin ettiğim gibi burası bardı. Etrafa bakıyor Jimin ve Cihangir'i arıyordum. Yanımdan geçen birinin "Duydun mu Kartallar gelmiş" dediğini duydum. Jimin'in ve Cihangir'in kolundaki dövmeler aklıma geldi. Lütfen dedim içimden lütfen altından kötü bir şey çıkmasın. Merdivenleri görünce oraya ilerledim ve yukarı çıkıp etrafa baktım. İleride bir koridor vardı ve koridorda odalar vardı. Hızla oraya gittim ve kapıların üstündeki yazılara baktım. Kartal yazan kapıya gelince durdum. İçimde kötü bir his vardı. Derin bir nefes alıp hızla kapıyı açtım. İçerde kimse yoktu içeri girip kapıyı kapattım. İki koltuk ve bir masa vardı. Masanın üstündeki bilgisayar da açıktı. Oraya yöneldim ve bilgisayarı karıştırmaya başladım. Masaüstünde bir video vardı ona bastım ve izlemeye başladım. Depo gibi bir yerdi. İçeride 3-4 kişi vardı ve elleri kolları sandalyeye bağlı 2 kişi. Kapı açıldı ve içeri ışık yansıdı. 5-10 saniye sonra kameranın kadrajına iki kişi girdi. Bunlar Jimin ve Cihangirdi. Ellerim titremeye başladı. Sandalyeye oturup izlemeye devam ettim. Adamlar onlara bir şeyler söyledi onlarda sandalyede oturanların yanına gitti bir süre konuştular ve sonra... Sonrasını hatırlamak bile istemiyorum. İkisinin de eli kolu bağlı birisine vurmaları.
Sakinleştikten sonra burdan gitmem gerektiğini anladım ve hızla odadan çıktım. O kadar çok hızlı yürüyordum ki etrafımdakilere çarpıyor ama duraksamıyordum. Araba görüş açıma girince kilidini açtım ve binip oradan uzaklaştım. Nehrin kenarında durdum ve ağlamaya başladım. Bu nasıl olabilirdi? Salak değildim olayları anlamıştım. Mafyaydı onlar. Peki ya diğer üyeler onlarda mı öyleydi? Hepsi bana yalan mı söylemişti? Hepsi benden saklamış mıydı? Kime güvenecektim ben, tek dostum, ailem onlar olmuştu. Gözlerimdeki yaşlar durmak bilmiyordu. Ben sildikçe yenisi geliyordu. Boğazımda bir yumru oluştu. Derin bir nefes alıp kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Saate bakmak için telefonumu elime alınca 12 cevapsız arama olduğunu gördüm. Üyeler beni aramıştı. Galiba evde olmadığımı anlamışlardı. Ben şimdi o eve nasıl gideceğim. Nasıl hiçbir şey yokmuş gibi onlarla konuşacağım. Eve gelene kadar ağlamıştım. Yaklaşınca göz yaşlarımı sildim ve bahçeye park edip anahtarla eve girdim. Herkes salonda oturmuş telaşlı bir şekilde etrafa bakıyordu. Kapı sesini duyunca benim olduğum yere baktılar. Beni ilk gören Taehyung olmuştu hızla yanıma gelip beni kendine çekti ve sarıldı. "Nerelerdeydin Mi Rae çok korktum başına bir şey geldi diye çok korktum." Hiçbir şey yapmadım. Sarılmasına karşılık vermedim sorusuna cevap vermedim. Herkes gelip tek tek sarılırken ben sustum. Jimin ve Cihangir de buradaydı. Herkes benden cevap beklerken ben sadece Jimin'e bakıyordum. Nasıl olabilir bu? Daha fazla dayanamayacağımı anladığımda hızla odaya gittim ve kapıyı ardımdan kilitledim. Kapının arkasına çöküp sessizce ağlamaya başladım. Bu aralar ne çok sulugöz olmuştum.
Ağlamam bitince üstümü değiştirip yatağa yattım ve kendimi uykuya bıraktım. Bugün çok yorulmuştum. Zihinsel olarak ise çökmüştüm...Evvet sizce neler oluyor? Gecenin tahmini doğru mu çıkacak? Peki ya diğer üyeler?. Hatam varsa affola. Sizi çok seviyorum yeni bölümde görüşmek üzeree. Bölüm hakkında fikirlerinizi belirtirseniz de ayrı bir seviniriiim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
8.Üye mi? ~BTS~
ChickLitArtık yeni bi hayatım var. Yeni arkadaşlar, yeni aile. Hayatıma hoşgeldin BTS. #Jungjungkook 1. Sıra