SEKRETER +18

21. BÖLÜM

Kulağıma lastiklerin acı sesi dolduğunda sakin tavırlarımla kapının önünde bekliyordum.

Çantamı açıp içindeki anahtarı aldığımda derin bir nefes aldım. Burak'ın Dilan'ı rahatsız etmemiş olmasını umarak anahtar ile kapıyı açtım.

Eğer Dilan uyansaydı bu zibidi tipli Burak'ın ağzına sıçardı

Haklı. İç sesimi haklı bularak içeri girdim. Kapıyı yavaşça kapattığımda evin içine baktım. Salonun hali akşam bıraktığımız gibiydi. Bu durum kaşlarımın çatılmasına neden oldu. Dilan hayatınızda görebileceğiniz en düzen takıntısına sahip insandı. Hayır, temizlik hastalığı yoktu ama eve geldiğinde ne kadar uykusu olursa olsun veyahut saat ne kadar geç olursa olsun salonda poğaça dolu tabaklar bırakmazdı. Dilan'ı tanıdığım süre boyunca bundan emin olmuştum. Daha yemeği yaparken dağıttıklarını toplar, bulaşıkları yıkardı.

İçime düşen kurt ile yere eğilip topuklu ayakkabılarımı çıkardım. Topuklu ayakkabılarımı girişteki vestiyere koyduktan sonra Dilan'ın odasına doğru ilerlemeye başladım. Odalarımız yan yana olmasa da yakındı. Koridoru geçtikten sonra Dilan'ın odasının kapısının önüne geldim. Kapısı kapalıydı. Önce kapıya bir kaç kez tıklattım. Ses gelmeyince yavaşça kapıyı açtım. Ve gözlerim tam tahmin ettiği manzara ile karşılaştı. Çarşafları dahi bozulmamış bir yatak. Penceresi de perdeside kapalıydı. Dilan'ın genel özelliğiydi. Evden çıkarken pencereleri, perdeleri ve kapıları kapatırdı. Hatta çoğunlukla kilitlerdi. Evet dış kapıyı kilitlemek mantıklıydı ama evin içinden geçtiğin tüm odaların kapılarını kilitlemek... Nasıl desem fazlası ile komik geliyordu. Ne hikmetse bu sefer odasının kapısını kilitlememişti.

Dilan'ın bu gece eve gelmemiş olması sırtımama neden oldu. Acaba nerede olabilirdi? Dudaklarımı birbirine bastırdım. Kesinlikle hiç bir fikrim yoktu.

Ateşli patronu ile seks yapıyor olabilir

İç sesime karşılık gülümsedim. Bu iç seslerde de hiç ahlak kalmamış canım. Oysaki eski iç sesler böyle miydi? Kaynanalarının elini soğuk sudan sıcak suya sokmazdı.

Dünyanın varlığını sürdürebilmesi için sus İrem. Dünya bunu kaldıramayabilir

Gülümseyip daha fazla iç sesim ile tartışmamak için Dilan'ın odasına girdim ve pencerenin önüne gittim. Elimi beyaz perdelere götürüp sağ tarafta topladım. Hava aydınlanmıştı ama güneş daha doğmamıştı.

Günün en sevdiğim saatleriydi. Kollarımı göğsümde birleştirip biraz dışarıyı seyrettikten sonra perdeyi ve kapıyı kapatıp odama doğru ilerledim. Odam dün akşam bıraktığım gibiydi.

Dolabımın yanına gidip kendim için işte giyebileceğim bir kaç kıyafet seçtim. Bu gün çalışabileceğim ilk iş günüm olacaktı sanırım. Hande taksideyken mesaj atmıştı, bu gün patronun kesin geleceğine dair.

Dünkü gibi yalan söylemeye cesaret edebileceğini sanmıyordum. Eh elinde sağlam kanıtlar bulundurmak her zaman işe yarıyordu. İnsanlara karşı elinde koz bulundurman her zaman seni beş sıfır önde yapardı.

Ve şu an bende beş sıfır öndeydim. Ne kadar da mükemmel!

Kendim için bir kaç parça kıyafet seçtikten sonra duş almak için banyoya geçtim.