soğuk bir gün yağmur durmaksızın yağıyordu. ağladığım belli olmuyordu. üzerinde oturduğum köprü gittikçe buz gibi oluyordu.
uzun süre düşündüm. artık sıkılmaya başlamıştım. atla işte dimi neden hala bekliyordum. yağmuru seviyorum. ıslanmayı yağmurun kokusunu. bu kadar sevdiğim şey varken .... sorgulama. yoksa vazgeçersin dedim kendime. derin bir nefes aldım. bir kez baktım köşesinde korkunç şeyler yaşadığım. cehennem şehrim. kaldırdım kafamı, yağmur o kadar saf ve güzel yağıyordu ki.
yok yapamam ben nasıl olduğu umurum da değil yaşamayı seviyorum. yavaşça arkamı döndüm, tam arkamda birisi vardı, çok yakındık o an tam çığlık atacaktım dengemi bozdum ve arkaya düştüm. kenara tutundum. arkamdan bağırdı ve bana elini uzattı .-- tuuuut elimiii ... o bağırınca bir sürü kişi geldi. al işte -
sonra düşmek üzereyken elini tutum. . aslında baya güçsüz duruyordu. herkes paniklemiş polis, itfaiye ne varsa korkacak bu kadara değer miydim, gerçekten beni tanımıyorlardı bile, beni tanıyan insanlar bu kadar değer vermiyordu bana. ısıtmak için battaniye verdiler. sanki denize girmiş gibi ıslanmıştık, yanımda öylece oturuyordu.
şimdi teşekkür mü etme leydim, yoksa neden beni itmeye çalıştığını mı sormalıydım. kafamın içinde bu duruma yazı tura atıyordum. birden yorgun ve kısık bir sesle --neden ?? diye sordu. aslında duymuştum. amaa --pardon ?? dedim. --neyse! unut gitsin !! dedi biraz daha asabi sekilde. neydi bu senin sinirin kime. diye bağıracaktım da gücüm kalmamıştı. dediği gibi yaptım. unuttum ... biraz iyi olduktan sonra karakola ifadeye gitmek zorunda kaldık.
insanlar benim intahar ettiğimi sanıyordu. ama ben aslında vazgeçmiştim. hep o aptal çocuk yüzünden. ifade den çıktığında bana doğru geldi .-- ne yani ben seni itti mi!?!. delirdin mi? seni kurtaran bendim !. polis tutu. götürüyordu. o baırmaya devam ediyordu. --- kesin şoka girdi ondan öyle diyor. ben ben olmasam şuan burada değildi.! bakın! bakın! yanlış anlaşıldımmmm. ters giden bir şeyler var ama anlayamamıştım. beni itmek için değilse neden o arkamdaydı. bir dakika galiba ...... bunu ona sormalıyım ....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YANLIŞ ANLAŞILMA
Fiksi RemajaHER ŞEYİN SONU GELMİŞTİ SANKİ ...TEK BAŞIMAYKEN BU ÇOCUK HAYATIMA GİRDİ, KOCAMAN BİR AİLEM OLDU.