Boss (chanlix)

1

"O kızın bize ne yaptığını görmüyor musun chan? Onun yüzünden her gün kavga eder olduk. Tanrı aşkına biz evliyiz chan evli. Neden hala bana onu savunuyorsun."

"Anlamıyorsun felix. Mina bize bir şey yapmıyor. Sadece sen kafanda kuruyorsun o kadar."

"Ne? Ben mi kafamda kuruyorum. Chan o kız seni seviyor. Benim seni sevdiğim gibi."

"Saçmalama felix. Biz arkadaşız."

Her gün kavga ediyorduk. O kız yüzünden. Mina. Chan 'ı sevdiği belliydi ama chan bunu göremiyordu. O kız geldiğinden beri sadece kavga ediyorduk. Oturup düzgün konuşamıyorduk bile.

Hayal kırıklığı ile ona bakıp odamıza gidip yatağa girdim. Dolan gözlerime hiç bir şey yapmayıp ağlamaya başlamıştım. Odanın kapısı açılınca olabildiğince sessiz olmaya çalıştım.

Üstünü değiştirip o da yatağa girdi. Kolları belimi sardıktan sonra beni kendine çekti.

"Özür dilerim bebeğim."

Uyuyormuş gibi yapıp ona doğru döndüm kollarının arasında. Ama asla ona sarılmamıştım. Üzüldüğünü biliyordum ama beni de anlaması gerekiyordu. Gün geçtikçe sevdiğim adamı kaybediyordum.

Beni biraz daha kendine çekip kafasını boynuma soktu. Olduğu yere küçük bir öpücük bırakıp uyudu. Ben mi? Ben uyuyamamıştım.

Güneş doğmaya başlamıştı bile ama ben hala uyuyamamıştım. Çünkü eğer o kız chan 'ın yanında durmaya devam ederse bu iş ayrılmaya kadar gelebilirdi ve ben bunun olmasını hiç istemiyordum.

Saate baktığımda dokuzu geçiyordu. Chan 'ı uyandırmadan kalkıp mutfağa indim. Uykulu halde kahvaltı hazırlamaya çalıştım. Masayı kurduktan sonra uykuma yenik düşüp salondaki koltuğa yerleşip gözlerimi kapattım.

Chan;
Yatakta hissettiğim soğukla uyandım. Yanıma baktığımda felix orda yoktu. Muhtemelen kahvaltıyı hazırlıyordu. Aklıma dünkü kavgamız gelince yüzüm düşmüştü. Onu seviyordum. Mina 'nın da beni sevdiğinin farkındaydım. Felix 'i kaybetmek istemiyordum.

Mutfağa indiğimde her zamanki gibi bir şeyler hazırlamaya çalışan eşime baktım. O çok güzeldi. Hak etmeyeceğim kadar güzel. Düşüncelerimden ayrılıp yanına gittim ve arkasından sarıldım. Birden sarılmamla birlikte irkmişti.

"Sen şimdi benden mi korktun lix? Benden? Biricik kocandan?"

"Ama sen öyle birden sarılınca tabiki korkarım chan."

"Tamam. Öyle olsun bakalım. Hmm peki bugün bana ne yapıyorsun."

"Bu özel. O yüzden şimdi masaya oturup bitmesini bekliyorsun."

"Ah peki."

Gülümseyerek masaya oturduğumda bugün yine mina 'nın yanına gitmem gerektiğini hatırladım. Hatırlamam ile birlikte anında yüzüm düşmüştü. Bunu felix 'e söylememem gerekiyordu. Eğer söylersem beni göndermezdi. Bu seferde mina buraya gelirdi ve herşey daha kötü olurdu.