Chapter 6. END (Z)

2K 181 13
                                    

"ဆရာ၀မ္ ကၽြန္မတို႔ကိုေမ့မသြားဘူးမလား"

"ေနပါဦး သူက ငါတို႔နာမည္ေတာင္မွတ္မိရဲ႕လား"

"ဒုတိယေမးခြန္းက ပိုျဖစ္နိုင္ေခ်ရွိတယ္"

ရိုးရာစားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုရဲ႕ VIP room ထဲ၀ယ္ စကားသံေတြနဲ႔ဆူညံေနတယ္။ ၀မ္းနည္းေနတဲ့ ပန္းဆိုင္၀န္ထမ္းေတြရယ္၊ ပုလင္းလုိက္ေမာ့ျပီး မင္းကိုသတိရေနပါ့မယ္လို႔ ငိုသံႀကီးနဲ႔ေအာ္ေနတဲ့ စားဖိုမွဴးက်န္းရွီရယ္၊ ဘီယာေလးတျမျမနဲ႔ သူ႕အလုပ္ရွင္ကိုထိန္းေနရတဲ့ေရွာင္းက်န္႔ရယ္။

"ကဲကဲ... ပြဲတစ္ခုလံုးရဲ႕စတားက ဘယ္လိုလုပ္ တစ္ေယာက္တည္းတိတ္ဆိတ္ေနတာတုန္း"

"ဆရာေလာ့ထ်န္း..."

ေလာ့ထ်န္းက အရင္၀တ္ေနက် suit နဲ႔မဟုတ္။ ရွပ္အျဖဴတစ္ထည္ကို လက္ေခါက္၀တ္လ်က္ မူပိုင္အၿပံဳးနဲ႔ ရိေပၚအနား၀င္ထိုင္တယ္။ ရိေပၚ ေလာ့ထ်န္းကိုအရက္ငဲ့ေပးရင္း သက္ျပင္းခ်လိုက္ရဲ႕။

"ေျပာသာေျပာတာ ကၽြန္ေတာ္က လူစုလူေ၀းေတြနဲ႔သိပ္အဆင္မေျပဘူးရယ္"

"သိပါ့ အဲဒါေၾကာင့္လည္း တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ေနတာမလား"

"ဆရာေျပာသလိုပါပဲ"

နွစ္ေယာက္အတူ တစ္ခြက္ေမာ့ျပီးေနာက္ ေလာ့ထ်န္းက အသံရႊင္ရႊင္နဲ႔ေျပာတယ္။

"ကုိယ့္ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို လက္ခံလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ မင္းကုိယ္တိုင္ေရာေပ်ာ္ရဲ႕လား"

"ဟုတ္ ကၽြန္ေတာ့္အရည္အခ်င္းကိုတန္ဖိုးထားတဲ့လူရွိတာ တကယ္၀မ္းသာတယ္ ဒီလိုပေရာဂ်က္မွာပါ၀င္နိုင္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ဂုဏ္ယူစရာပဲ ယံုၾကည္ေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာစိတ္မပ်က္ေစရပါဘူး"

"ေကာင္းပါျပီဗ်ာ... ေၾသာ္ ဒါနဲ႔ ကုိယ္ဟုိေန႔က ညီေလးေရွာင္းက်န္႔နဲ႔စကားေျပာျဖစ္တယ္"

"ေရွာင္းက်န္႔...?"

"ဟုတ္တယ္ ကုိယ္မင္းကိုသေဘာက်ေနေၾကာင္းေျပာခဲ့တယ္"

"ဗ်ာ??!"

ေသာက္ထားတဲ့အရွိန္ေလးေတာင္ ဘယ္ေပ်ာက္သြားတယ္မသိ။ ရိေပၚ မ်က္လံုးက်ယ္သြားတယ္။

By My Side ||ZhanYi||Where stories live. Discover now