"Bir insan bir yere bakmıyorsa kesinlikle orada ilgilendiği bir şey vardır." Kim Jisoo
"Bir insan en çok kimin yanında susuyorsa en çok onunla konuşmak istiyordur." Kim Taehyung
üniversite⩩
[blackpink♥︎bts]
[twice♥︎bts]
[redvelvet♥︎bts]
01.01.2021 b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❁۪۪
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Taehyung
Çatı katından indim. En üst kattaydım. Elimi duvara yasladım. Kafamı yere dikmiştim. Yeri izliyordum. Az önce yaptığım doğru değildi, biliyordum. Seok-Jin bu teklifi bana sunduğunda kabul etmemiştim. Daha sonra üzerime saçma sapan onu seviyorsun iddiaları savurduğunda onu susturmak adına kabul etmiştim. Açıkcası kuzenimdi ve kuzenimi bir kız için yüzüstü bırakmazdım. Aileme değer verirdim. Dahası Jimin anlattıkları için sağlam bir dayak haketiyordu. Rose'den duyduklarını hepimize anlatmıştı saf velet. Böylece tüm ekip Jisoo'nun bana karşı bir şeyler hissettiğini öğrenmişti.
Ben de eskiden Jisoo'dan hoşlanıyordum. Ya da şu an hoşlanmadığımı düşünüyordum, karışıktı. Yani onun Seok-Jin'e sarıldığını gördüğüm ana kadar hoşlanıyordum. Belki de hakkında söylenenler doğruydu? Seok-Jin'le sarılıp ertesi gün onu üniversitenin önünde rezil etmemiş miydi? Madem istemiyordu, o zaman ondan önceki gün de sarılmamalıydı. Belki gerçekten erkekleri kullanan birisiydi. Düşünsenize, ilk bakıştan gülüşüne tutulmuştum. Kim bilir daha kimler.. ah neyse. Kısacası erkek ruhunu iyi biliyordu.
Elimi duvardan çektim. Yürümeğe koyulmuştum. Jisoo'nun beni seviyor olması beni mutlu etmişti. Evet bazen erkekleri kullanan birisi olduğunu düşünüyordum, sonra gülümsüyordu ve bu kararımın yanlış olduğunu anlıyordum. Sonra o gülümsemenin daha kaç erkeği tuzağına çektiğini düşünüp yeniden kararımı gözden geçiriyordum. Kıskançlık mıydı? Ama açıkcası düşünüyordum. Yani sonuçta.. Derin nefes aldım. Yani sonuçta Jisoo olmasa da illa bir kız severdim. İlla bir kıza aşık olurdum. Jisoo benim için vazgeçilmez değildi ama Seok-Jin benim kuzenimdi, ailemdi.
Elimi alınıma götürüp okşadım. Arada kalmayı sevmiyordum. Haksız mıydım yani? Kim bana haksız diyebilirdi ki? Kendimce sebeblerim vardı. Şimdiye kadar Jisoo'ya umut vermemiştim. Tamam öpmüştüm ama bunu açıklamıştım da.
"Yapma, hyung." Koridorda duvara yaslanan Jungkook'un sesi beni uyandırmıştı. Onu nasıl farketememiştim. Çok düşünüyor olmalıydım.
"Hyung, o kıza yazık o sadece seni seviyor. Bunları haketmiyor." Jungkook duvardan çekilip yanıma geldi.
