Seducing Jeon Jungkook

17

+82 10-1306-1307
Taehyung?

Taehyung
???

+82 10-1306-1307
Doğru numara değil mi?
Kim Taehyung sensin

Taehyung
Evet?
Ne vardı?

+82 10-1306-1307 yazıyor...

+82 10-1306-1307 çevrimdışı

+82 10-1306-1307 yazıyor...

+82 10-1306-1307 çevrimdışı

+82 10-1306-1307 yazıyor...

+82 10-1306-1307
Özğr dşletşm

Taehyung
Aynı basit cümleyi üç kez silip yanlış yazmayı başaran geri zekalı önce bana kimliğini açıklamak ister mi acaba

+82 10-1306-1307
Bak ben gerçekten günlerdir uyku uyuyamıyorum
Çok büyük korkaklık ettim
Aptallık ettim
Çok kötü şeylere sebep oldum
Aklımdan bir an bile çıkmadın
Kendi kendimi yiyip bitirdim
Cesaret edip yanına daha önce gelmem lazımdı ama
Korktum
Bana nasıl bakacağını biliyorum
Bana ne söyleyeceğini biliyorum
Bu yüzden kaçtım fakat anlamı olmadığını fark ettim
Çünkü ben kaçtıkça düşüncelerim kovaladı
Her gün kendimi suçladım
Yine de karşına çıkacak kadar cesur muyum bilmiyorum
Sadece
Kapıda bekliyorum Taehyung
Geldiğinde beni göremezsen amacım kesinlikle dalga geçmek değil
Korkup kaçmışımdır muhtemelen
Yaklaşık bir saattir buradayım ama cesaretimi anca toplayabildim
Aşağıya inebilir misin
Ben tekrar korkup kaçmadan

     -------------------------

"Gece gece kaçan uykularına derman bulacaksın diye beni uykumdan ediyorsun şu an."

Konuştuğumda hızla arkasını döndü ve gözlerindeki sevinçle bana baktı. Aşağıya indiğim için gerçekten sevinmişe benziyordu. Yüzümdeki ifadesizlikten olsa gerek gözlerindeki duygu yavaşça kayboldu. Eli bahçe kapısına gittiğinde çabucak konuşmaya devam ettim. "Oradan konuş. Buraya gelirsen muhtemelen vururum."

Uyarım karşısında elini indirdi ve bahçe kapısının ardında durup yutkundu. "Yeni uyanmış gibi görünüyorsun." İç sesim bu yanlış tespitine hayır geri zekalı sadece günlerdir acıdan doğru düzgün uyuyamıyorum diye karşılık verse de bedenim yalnıza kafa sallamakla yetindi. Benim aksime bahsettiği uykusuz geceleri ona pek işlememiş gibi duruyordu. Pezevenk o kadar yakışıklıydı ki gözlerinin içi parlıyordu ve hala iyi görünüyordu.

"Ben... Çok fazla kişiyle konuşmayı düşündüm. İçimdeki bu garip histen kurtulmak için defalarca kez birileriyle görüşmek istedim ama her biri anlamsız geldi."

Konuşmaya başladığında ellerimi ceketimin ceplerine yerleştirdim ve ses çıkarmadan dinlemeye devam ettim. Bana ilk mesaj attığında aşağıya inmek ve Jungkook ile yüzleşmek konusunda fazlasıyla kararsızdım fakat sonuçta kardeşimi bu çocuktan uzak tutacaktım ve buna bir yerden başlamam gerekiyordu. Sonuç olarak da buradaydım işte. Saat gece yarısını çoktan geçmişti. Sokak tamamen boştu ve ilerideki sarı sokak lambasının ışığı yalnızca birbirimizi görebileceğimiz kadar ortalığı aydınlatıyordu. Aramızda evimizin ahşap bahçe kapısı vardı ve o kapının hemen önünde dursa da ben birkaç adım gerisinde duruyordum.