Taming Aiko Laureen

Kabanata 24

Kakaupo ko pa lamang ng mapansin ang Isang pamilyar na pigura. Naniningkit ang matang nakatingin ako sa taong iyon. The waiter also asking me what's my order. I order there special meal as I am looking at the familiar figure.

"Your drink, Ma'am?" He ask again.

"Pineapple juice please..." The waiter nod and write my order.

He left me. It was Mike. Kumunot ang noo ko ng mapansin ang maingat niyang pag alalay sa Isang babae na Kasama Niya Ngayon. I greeted my teeth in anger. How could he do that to me? As I am planning to hurt that woman but I saw her big belly.

Fuck! She's pregnant.

Ito ba? Ito ba ang dahilan kàya sinasabi ni Mike kay Aiden na magiging kuya na Siya? Na may Kapatid na Siya? Nanggigil na nakatingin ako sa dalawa habang masayang nag uusap. He was the one who order their meal.

Pero Anong tawag sa usapan Nila daddy? Marry me? Gusto kung tumawa! Muntik na Niya akong mauto! I bite my lower lip.

The waiter smile at me. I can't smile back at him. Umiwas ako ng tingin at itinuon na lamang ang tingin sa aking order na pagkain. I eat silently. I feel hurt. The pain that I try to ease in the past years yet the pain is still here. I drink my juice. Ilang beses rin akong kumurap dahil sa mata kong anumang oras ay tutulo ang luha ko.

He was fooling me all this time! Nanggigil ako sa galit. Galit na Galit ako at gusto ko silang saktan na dalawa but I can't. That bitch are pregnant. How dare he? Ang sabi Niya ay gagawin Niya ang lahat para bumawi sa anak niya pero ano pang saysay noon kung magkakaroon Naman Siya ng anak sa iba?

Galit at pagkamuhi ang nararamdaman ko Ngayon sa kaniya. Matapos Niya akong paikutin. Matapos niyang mangako. Matapos Niya akong gamitin. Ano iyon? Tuwing gabi ako Naman ganoon? Ako iyong pang gabi? Kami ng anak Niya? Iyong bago Niya at magiging anak sa araw?

Huminga ako ng malalim. Napansin ko Isang sapatos na kulay itim na matingkad. The perfume are familiar. Umirap ako at nagkunwaring hindi iyon napansin. Inabala ko ang pagkain sa order ko. Kinaya ko Naman noon hindi ba? Kinaya kung kalimutan at tanggalin ang sakit kàya alam kung magagawa ko rin iyon Ngayon?

Humigpit ang kapit ko sa kutsyara at tinidor. Ang mga mata ko ay nanlalabo dahil sa sakit na nararamdaman ko. I feel betrayed. Fuck! What should I say to my son if he ask me that his siblings didn't come out on my womb?

"Aiko?" Mike spoke in a low voice.

Hindi ako sumagot at nag angat ng tingin. Dahil sa oras na nag angat ako ng tingin ay makikita Niya ang luha kung hindi na dapat Siya iniiyakan. I try to calm myself. Hinayaan ko munang mawala ang luha sa mga mata ko bago ko Siya harapin.

"Yes?" I ask politely.

I let myself feel the pain. Alam kung makakasanayan ko rin ang ganitong bagay. How suppose to be marry him after this? Marry him? Really? So I am right. He just want to marry because is responsibility of Aiden.

"Who's with you?" He ask.

I stare at him blankly. "No one..." I simple said and started to eat.

Ang kapal ng mukha niyang tanungin ako niyan. Eh, sa aming dalawa siya ang may kasamang iba! And worse! Binuntis pa Niya. Matapos kung Kumain at uminom ay iniwan ko na lamang sa lapag ng lamesa ang bayad ko bago punasan ang aking bibig. Tumayo na ako at handang umalis ng hawakan Niya ang braso ko.

He was looking at me seriously. Naroon rin ang mata niya ang takot. His eyes are telling me something and pleading me. Umiwas ako ng tingin at tinanggal ang kamay Niya sa braso ko. Pero humigpit iyon. Napangiwi ako dahil sa sakit ng higpit ng hawak Niya sa braso ko.