YAZ TADINDA

BÖLÜM 16:GARİPLİK

Selam ben geldimm. Nasılsınız? Bölüm yine gecikti :( Yazmaya vaktim olmuyor. Bu bölümü de kısa yazdım o yüzden. Burayı uzun tutmayacağım. Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Keyifli okumalarrr.

Multimedia=Duman-Öyle Dertli

Orkun Varol

Bugün güne enerjik başlamıştım. Çünkü bugün markette tanıştığım ama adını sormayı unuttuğum kızla buluşacaktım. Baran'ın arkadaşının partisinde bulmuştuk birbirimizi ve o gün onun adını da sormuş numarasını da almıştım. Tüm hafta konuşmuştuk ve sonunda buluşma kararı aldık. Heyecanlıydım ve neden böyle olduğunu gayet iyi biliyordum. O kızdan hoşlanıyordum...Daha önce aşık olduğumu sanmıştım ve boşu boşuna acı çekmiştim. Ta ki onunla tanışana kadar. Bu kız bana gerçek sevgiyi gösterdi. Evet belki tanışalı birkaç gün olmuştu ama kalbim sanki her zaman onunlaydı...Sanki birbirimizi uzun zamandır tanıyorduk...Ve bu hisler çok kuvvetliydi.

Saat öğlene gelirken hızlı bir duş aldım. Ardından dolabımın karşısına geçip kıyafet seçmeye başladım. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Nefes alışverişimi düzenleyip sakin olmaya çalışırken sonunda üstüme giyecek bir şeyler buldum. Hızlıca giyindikten sonra ona mesaj attım. Ardından koşar adım aşağı indim ve buluşacağımız yere doğru ilerlemeye başladım. Ona bir şey almak istiyordum. Belki bir çiçek. Ama ilk buluşma için biraz fazla mı olurdu bilemiyordum. Kararsızlığıma son verdim. İlk buluşmadan çok ciddiymişim gibi olsun istemiyordum. Bunun için çiçek almadım ve buluşacağımız parka gelip banklardan birine geçtim. Neden park seçmiştik bilmiyorum. Biraz muhabbet eder sonra gezerdik zaten. Ona evinden almayı teklif etmiştim ama kabul etmemişti. Evini görmemi istemiyordu sanırım. Ama tabii ki bu doğaldı. Beni birkaç gündür tanıyordu ve hemen güvenemezdi.

Buluşma saatimiz yaklaşırken kalbimin atışı hızlandı. Ellerim terlemişti. Ellerimi pantolonuma teri gitsin diye silerken yüzümde oluşan gölge kafamı kaldırmama sebep oldu. Güler yüzlü bir şekilde konuşmaya başladı.

"Çok bekletmemişimdir umarım."

Ayağa kalkarken boğazımı temizledim.

"Yok ben de yeni geldim. Hoş geldin."

Ardından elimi tokalaşmak için uzatmıştım. Neden böyle bir şey yaptığımı bilmiyordum. Beceriksizliğimi gözler önüne sermem kendime küfür etmeme sebep oldu. Uzattığım elime baktı ardından bakışları suratıma döndü. Bakışları beni gererken o, hiç beklemediğim bir şey yapıp kahkaha attı ardından kollarını boynuma doladı.

"Hoş buldum."

Bir süre hareketsiz kalmıştım ama geri çekilmeden ben de ellerimi beline dolamıştım. Güzel kokuyordu. Onun da yeni duş aldığı belliydi. Bu buluşmaya önem verdiği belliydi. Geri çekildikten sonra bakıştık ardından banka geri oturduk.

***

Konuşmamızın nasıl başladığını hatırlamıyordum ama yaklaşık 1 saattir sohbet ediyor yeri geliyor gülüyor yeri geliyor üzülüyorduk. Onun hakkında çok şey öğrenmiştim. Her yaz İzmir'e gelirmiş ama bu sene temelli taşınmış. Arkadaşları burada yaşıyormuş. Babası iş adamıymış annesi anasınıfı öğretmeniymiş. 10 yaşındayken abisini kaybetmiş. Söylediğine göre önceden çok neşeli ve sevecen biriymiş ama abisinin ölümü onu çok etkilemiş bu yüzden millete saldırır onlardan uzaklaşır olmuş. Yani okulda popüler olmuş ama herkes ondan çekinir olmuş. Ayrıca süslü biri olduğundan bahsetti ki söylemese bile taktığı marka saatten bile farkediliyordu. Kıyafetlerini söylemiyordum bile çünkü benim bir yıllık kazancım anca küpesine yeterdi.