Gece3:00hala ayaktayim ve sanirim tek ayakta olan kisi de benim suan elimde olsa bu evden kacar ve sadece yururdum sonuna dek gidecegim yere kadar hic durmadan.saat 4:30 cok sıkıldım artik kendi kendime mirildanmaya basliyorum jessica derler bana. Jessica artik yatsana.sabah erken kalksana.su haline baksana.kilolusun anlasana.artik sabah olmaya basladi gözümü hic kirpmadan bekliyorum lanet olsun yine aciktim.digerlerinin kalkmasini bekleywmem.yoksa acliktan ölürüm dolaba bakalim ne varmis 5 tane simit sadece 2yeter bana.bunlari uedim ama hala acim 2daha yesem bir sey olmas heralde.oh simdi doydum.annem kek yapmis yeni gordum kahrolasi kek seni yemeden duramam.onlarida yedikten sonra midem agridi ve limonlu soda ictim saat 8:00 uyuyamadimmm sabah oldu.tam 4 gündür hiç gozumu kirpmadim.hafizami mi kaybediyorum.kendi ismimi unutmamak icin surekli tekrarliyorum.bu hayattan nefret ediyorum.yada hayat bendrn nefret ediyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
neden ben
Randombenim adim Jessica ben bu hayattan nefret ediyorum niye yasiyorumki.niye varim ben bir hicim .geceleri uyamiyorum hemde hic cildirmak uzereyim biri benim kafama tavayla vursun ve uyuyayim artik.uykusuzluk ne kadar da zor ve kotu.gece yalniz basina...
