Uyandığımda Poyraz başımın dibinde telefonuyla oynuyordu. Beni görünce gülümsedi ve;
-Günaydın kanka.
-Senin burada ne işin var lan?
-Böyle mi uyanıyon lan sen sabah sabah, günaydın dedik. Valla sabahları ayrı bir çekilmiyosun Alev he.
-Mıymıymıy, kaç saattir burdasın?
-Yeni geldim saylır. Kanka sana çok ihtiyacım var. Alışveriş Merkezi'ne gitçez bak kalk, 14 Şubat yaklaşıyo Ece'ye bir şeyler alcam.
-Git kendin al banane.
-Hophophop bir daha yatamazsın. Bak Aylin teyzeme kıyafetlerini bile çıkarttım kalkçan alt tarafı giyincen, kahvaltıyı orada yapıcaz hadi kalk kalk kalk!
Gözlerimi devirdim. Terliklerimi giydim ve tuvalete gittim. Yüzümü yıkadım. İçeri gittim ve giyindim. Saçlarımı hızla ördüm. Poyraz oturma odasında beni bekliyodu. Anneme günaydın dedim ve sonra evden çıktık.
-Kanka ne alıyım sence?
-Omonı koyuyım no biliyom bön.
-Ye öyle konuş.
-Kanka aklında ne var?
-Bilmiyorum ki yani, tişört, pantolon, ceket.
-Ulan hiç bir bok bilmiyosun kanka ya, insan ne bilim fotoğraflarınızın olduğu bir albüm yapar, çikolata kutusu, ayıcık. Öküzsün Poyraz cidden.
-Ben hesabı ödüyorum, gezelim o zaman.
Şimdi gel de dövme bu çocuğu.
Önce kalp şeklinde bir kutu aldık. Sonra 45 TL'lik çikolata aldık. Bir tane de albüm aldık, resimlerini çıkarttık. Bir de bir zarf aldık. Yani bana böyle bir şey yapsa evlenme teklifini ben ederim.
-Kanka sen de olmasan ne yaparım beeen?
-Uf defol salak.
-Şimdi bizim eve gidip hediyeleri ayarlıcaz.
-Yeter Poyraz! Sıkıldım kendin yap. Uşağan mı var senin?
-Bugün de huysuzluğun üstünde Alev hiiçç çekilmiyosun.
-Üf tamam sus gerizekalı geliyorum eve.
-Seni çok seviyorum biliyosun dimi.
Bende seni çok seviyorummm. (iç sesim)
Pınar teyze kapıyı açtı ve her zamanki gibi gülümsedi. Poyraz annesine bir öpücük yolladı ve odasına gittik. Poyraz'ın odası çok güzel dizayn edilmişti. Dikdörtgen şeklinde odası ağırlıklı olarak maviyle boyanmıştı. Perdeleri Kız kulesi desenliydi. Yerde açık mavi bir halı vardı. Yatağı, giysi dolabı, çalışma masası, beyaz, lacivert ve açık mavi renklerle bezeliydi. Aldığımız şeyleri yatağın üstüne boşalttık. Önce kalp şeklindeki kutuya çikolataları koyduk. Sonra önceden yazdığı mektubu zarfa koyduk. Çıkarttığımız fotoğrafları kutunun kapağının içine yapıştırdık. Çok tatlı oldu lan. Bir an için Ece'nin yerinde olduğumu düşündüm ve gülümsedim. Tabii bu yaklaşık 10 saniye falan sürdü. Poyraz bi bana bi hediyeye baktı. Ve hediyeyi iyice inceledi. Çok güzel olduğunu söyledi. Poyraz aslında çok duygusal bir insandır. Ece için o kadar çok ağlamıştı ki. Başını benim bacaklarıma koyup uyumuştu bir kere, ağladı, ağladı, ağladı. Üzülmemesi için dil dökmüştüm. Çok iyi bir insan olduğunu söylemiştim. Başını okşamıştım. O da bana ''İyiki varsın Kızıl demişti. Bana saçlarımdan dolayı böyle derdi. Kızıl.
