Amiss • Hwang hyunjin [Düzenleniyor]

2.bölüm

Evin kapısını anahtarımla açıp içerye adımladım topuklularımı hızla çıkarıp kenara bıraktım ayaklarım su toplamıştı. Ev ahalisinin sesleri kulağıma doluşurken hiç sohbet etme durumunda değildim.

Odama çekileceğim sırada görüş alanıma giren kişiyle  kaşlarımı çattım baekhyun'un karşımda hatta odamın önünde ne işi vardı?

" Ne işin var burda "

Baek ellerini cebine atıp herzamanki ukala bakışlarını yolladı " Büyükannemi ziyarete geldim sana haber vermedim kusura bakma"

Göz devirip odamın kapısına yöneldim
" Seninle uğraşmayacağım"

" Müdür yardımcılığını reddetmişsin amacın ne ?"  Elimi kapı kolundan çekerken dudağımın köşesi kıvrandı . Kıskançlık yaptığına emindim.

" Çok çalış seninde olur baek ayrıca sana mı hesap vereceğim "

" Hayır yani .... hep sinsi birisiydin kim böyle mevkiyi tersler? Yoksa gözün genel müdürlükte felan mı?"  Sinirimi bozmaya başlamıştı. Ne vardı bir gün de bana sataşmasa?

" Senin gibi tüm gün evde oturup baba parası yiyen birine cevap vermeyi düşünmüyorum ki söylesemde küçük beynin anlamaz  " 

Kapı kolunu açmadan önce baeke bakmıştım sinirden soluyordu zafer gülüşümle odama girerken çantamı komidine bıraktım. Çocukluğumuzdan beri aramız böyleydi.Yani, 15 yaşımızdan sonra aramız bu hale dönmüştü öncesinde iyiydik

Üstümü değişmek için yeltendiğimde odamın kapısı açıldığımda elimi üstümden çektim.

" Anne kapıyı neden çalmıyorsun?" Annem söylediğimi görmezden gelerek yanıma yaklaştı .

" Amcan jun woo'lar burda aşağıya gel hemende odana kaçmışsın yejin!"  Kesin baek şeytanı anneme geldiğimi söylemişti.

" Anne cidden bugün şirket çok yoğundu yorgunum sessizce burda duramaz mıyım? Ayrıca her Allahın günü görüyorum onları" baekin yüzünü görmek istemiyordum açıkçası.

" Hayır hanımefendi duramazsın yürü aşağıya büyükannen bekliyor"

Söylenerek yerimden kalktım
" Büyükanne denilince devrelerim yanıyor"

Annem elini sırtıma koyup ileriye desteklerken elimi saçıma geçirdim.

Yemek odasına girdiğimizde seo yeon yengemin yanına oturdum.

" Yejin yüzünü gören cennetlik birtanem nasılsın?" İmasını eksik etmeyen yengeme zorla gülümsedim " İş güç işte "

" iş ten başka birleyin yok zaten malum yaş olmuş 25 bekarsın ahahah"  sinirlensemde içimde tutarak önümdeki çatala uzandım .

Ben yejin isem ağzına payını vermeden durmazdım

" Herşey evlilikle mi halloluyor yengecim? Açıkçası koca parayı yemeye meğilli birisi değilim"  bir diğer elimede bıçağı alıp önümdeki ete yöneldim. Annem durumu düzeltmeye çalışırken amcam rahatsız bir şekilde kıprandı. Amcamı severdim fakat eşi hakkında aynı şeyi söyleyemezdim oğlu baekhyun içinde. Daha kendi oğlu bile evlenmemişti falat bana saldırmak için yer arıyordu

" ahah şaka yapıyorlar ahah" büyükannemin hafifçe gülümsediğini fark ettiğimde göz ucuyla yengeme çektim gözüyle tabağı yok etme yolundaydı. Büyükanneminde yengemden pek haz aldığını söyleyemezdim. Amcamın böyle biriyle evlenmek için çaba göstermesi üzücüydü.