Amiss • Hwang hyunjin [Düzenleniyor]

8.bölüm

Parmaklarımı üzerinde dolandırdığım bilgisayardan çekip yan tarafımda duran jelibon paketinden birkaç tane jelibon alıp ağzıma attığım sırada

" Yemek yerken bile kabasın" denmesiyle kaşımı çatarak başımı kaldırdım. Baekhyun. Ondan başka kim bana düşmandı ki zaten? Ah annesi..

Söylediğini görmezden gelerek bilgisayara döndüm. Zırt pırt evimize gelip duruyordu sırf karşılaşmamak için sürekli odamda takılırdım. Bir kerede salonda oturayım dedim onuda bozacaktı.

" Kabalığına söylenene karşılık vermemeni de ekleyelim" dediğinde ters bakışlarımı gözlerine sabitledim bir rahat versen?

" Beni rahatsız etme baek" ağzımdan kaçırdığım şeyle bakışlarım 1-2 saniye takılı kaldı.Baek?

Baekhyun kaşları havalandığında hafifçe gülümsedi " Baek ha? En son ne zaman demiştin 10 sene önceydi sanırsam" aramızın iyi olduğu zamanlardı neden hala baek dediğimide anlamıyordum

Alayla cevap verdim" Herşeyi hatırlıyorsun bakıyorumda" 

Baek bir kaç saniye duraksadığında kırdığı potla kaşlarını çattı  " Hafızam iyi senle alakası yok" omuz silktim. Umrumda olduğu söylenemez.

" Sevgililerin bekliyordur burda ne işi var?"  Yaptığım imayla gülmemek için kendimi tuttum hep o mu sataşacaktı?

Baek sinirle baktığında " Saçma sapan konuşma" dediğinde elimi yanağıma koyup dirseğimi masaya sabitledin

" Ağzımdan kaçırdım kusura bakma  Fakat bilirsin ağızdan kaçanlar doğrudur daima"

Baek sinir bir adım atıp "Laflarına dikkat et senin uydurdukların yüzünden büyükannem beni öyle sanıyor" dediğinde iki elimi yana açtım

" Bunlar gerçekler baekhyun aileye hiçbir faydan yok beceriksizin tekisin" dediğimde sinirle tısladı " Kes artık "  o ne kadar sinirimi zorlayacaksa bende zorlayacaktım. Aslında yanında kız arkadaş görmemiştim amacım damarına basmaktı . Yine de benim görmemem olmadığı anlamınada gelmezdi . Sonuçta büyükannem kendi ağzıyla bu durumdan şikayet ettiğine göre doğruydu. Becerisine gelirsek, benim kadar değildi.

" Ne o gerçekler ağrına mı gitti?" 

Baekhyun'un bakışlarında çok kısa süre üzgünlük geçtiğinde afalladım. Bakışları tekrar kibire dönerken alt dudağını ısırdı

" Benimle böyle konuşma"

Tuttuğum nefesi dışarı verip dizüstü bilgisayarımı elime aldım
" Biliyor musun yüzünü görmek bile sinirlenmeme sebep oluyor en iyisi bir daha bu eve gelme şirkettede karşılaşmayalım " 

Yanından geçmeden önce son kez yüzüne baktım " Tamam" dediğinde garipsesemde birşey demeyip üst kata çıktım bukadar kolay kabul etmesini beklemiyordum.

Bilgisayarımı yatağın üstüne bırakıp kıyafet dolabıma yöneldim içinden hoşuma gidenleri alıp jennie ve jisoo ile buluşmak için hazırlandım. Çıktığımı haber verip evden ayrılıp alışveriş merkezine geldiğimde telefonumla jennie numarasını tuşlayıp kulağıma götürdüm.

Telefonu açtığında eş zamanla gözlerimle arıyordum" Ben geldim siz neredesiniz"

" 2. Kattayız **** mağazasının önünde "

" Tamam geliyorum "  2.kata çıkıp zar zor mağazayı bulduğumda içine girdim. Çok hoş kıyafetler vardı. Gözlerim jisoo ile kesiştiğinde gülümseyerek yanına yürüdüm.