Bölümü şarkıyla okuyun :)
...Damla?
Kayla gördüğü manzara karşısında korkudan çığlık attı. Kızın kanlar içindeki vücudu bir sandalyeye oturtulmuştu. Boynunda da o gün videoda gördüğü yazının aynısı vardı.
Beni izlediğini biliyorum
Kayla'nın dizlerinin bağı çözüldü ve yere kapaklandı. Hepsi o video yüzündendi. Hepsi onun suçuydu. Beyninde sözcükler yankılanıp duruyor şakakları zonkluyordu.
Sonra aniden ayağa kalktı ve dışarı fırladı. Koştu, durmadan koştu. Nefes alamadığını fark ettiğinde durmak zorunda kaldı. Hava kararmıştı. Nerede olduğu hakkında en ufak bir fikri yoktu. Sağına baktı, soluna baktı. Buraya daha önce hiç gelmemişti. 1 saat aralıksız koşmuş olmalıydı. Etraftaki evler boş ve ıssızdı. Tek bir ışık bile yoktu.. Sessizlik.. En büyük çığlıktı onun için... Husursuz bir sessizlik vardı. Evin penceresinde kendi yansımasını görünce ödü koptu. Sokağı tek bir ışık aydınlatıyordu. O etrafına bakınırken az önce baktığı pencerede 3 saniyeliğine bir yansıma gördü.... Bir karaltı. Arkasına baktı.. Sağına, soluna... Sadece boş kaldırımlar...
Gökyüzü tamamen siyaha bürünmüştü. Pencerenin yansımasında onu görmüştü. Kayra, korkudan yerinde çakılıp kalmıştı. Çalılar hışırdadı ve karanlık bir gölge çalıların arasından geçti. Kayla düzenli nefes almaya çalıştı. "Ne istiyorsun benden!" diye bağırdı. Cevap gelmeyince hıçkırarak yere çöktü. "Yardım edin" diye inledi. Artık bütün pencerelerin yansımasında onu görüyordu. Ama etrafına ne zaman baksa gördüğü tek şey kaldırımlar ve ıssız evlerdi. Bir fısıltı yankılandı. Ölüm. Her yerde..
Bir anda bütün pencereler çok büyük bir gürültüyle patladı. Ve camlar etrafa saçıldı. Kayla çığlık attı. Sanki biri onu boğuyor gibiydi. Nefes alamıyordu. "Anne!" diye bağırdı. Gözleri bulandı. Uzaklardan bi ses duydu. Bu annem... Diye düşündü. Koşup gelen kişiyi gördüğünde rahatladı ve kendini karanlığa bıraktı.
Uyandığında yine o yatağındaydı. Komidinin üzerinde kamerayı gördüğünde irkildi. Yavaşça eline aldı ve videoyu oynattı. Yine o günkü videoydu ama bu sefer bir şeyler farklıydı. Videoda hiç bir şey yoktu. Sadece uyuyan Kayla ve odası vardı. HİÇBİR ŞEY. Kayla sinirden kamerayı fırlatabilirdi. O kadar çabası boşa gitmişti. Ve en önemlisi o video yüzünden arkadaşı ölmüştü! Baştan sardı izledi fakat bir işe yaramadı. Sonra bir başka videonun daha olduğunu fark etti. Onu kesinlikle kendisinin çekmediğinden emindi. Elleri titreyerek videoyu açtı. Burası... Damla'nın odasıydı. Damla mışıl mışıl uyuyordu. Birden köşeden biri girdi videoya... O karaltı gelip Damla'yı yavaşça yatağından kaldırdı ve ortaya bi sandalye çekip üstüne oturttu. Bi bant çekti ağzına. Kayla kalbinin göğsünde atmadığını hissetti. Karaltı kameraya baktı ve Damla'ya bi bıçak doğrulttu. Damla uyandı ve debelenmeye başladı. Ağlıyordu. Karaltı bıçakla kızın boynunu kestiğinde Kayla çığlık atarak ağlamaya başladı. Sonra siyah karaltı kızın boynuna notu asarak sanki hiç birşey olmamış gibi videodan çıktığında Kayla yüksek sesle ağlıyordu. Gerçekten ölüm heryerdeydi.
