Yemeklerimizi yemiş eve gelmiştik. Bütün eşyalarımı nasıl bu kadar kısa sürede buraya getirttiği konusunda şaşkın ve sinirliydim. Ama şimdi önemli olan işlerim ve oğlumdu.
Toprak'la Arel oyun oynarken ben de davetlileri kontrol ediyordum. Ev tekrar tasarlanmıştı ve yarın herkes elimde olacaktı. Acaba Arel'in annesine de davet göndermeseydim gelmeyecekti? Neyse, bir sorayım yine de.
"Arel?"
"Efendim, hayatım," gözlerini devirip hemen konuya girdim.
"Annelerini de çağırayım mı? Sözde torununu potyumda ilk defa belki görecek. Sen istiyorsan yazayım."
Yüzünde güzel bir gülümseme oluştu. "Olur, iyi olur," dedi. Hem annesinin ismini, hem babasını, hem de Murat'ı yazdım. En başta listede aile olarak Arel geliyordu. Sonuçta oğlumun babasıydı. Burnuma güzel kahve kokusu geliyordu, canım çok istiyordu, ama eskiden aldığım fincanlarımda "Arel" yazılıydı.
"Efendim güzelim" dediğinde içimden "Arel" deme, be neyse, diyordum.
"Arel, benim fincan takımlarım yerinde duruyor mu?" seslice güldü. "Her şey bıraktığın gibi yerli yerinde duruyor, güzelim," dedi. Güzelim, canım, fincanlarım benim.
Mutfağa girecektim ki Arel'in sesini duydum. "Bende elinden güzel bir kahve alırım tabii. Ağlumuz da süt alırız."
"Tamam," diyip, o çok sevdiğim fincanlarımın yerini açtım. Çok özlemiştim onları. Onlar da benim yavrularımdı sayılır, ama Türk kahvesi içecektik. Ballıyı ise Toprak için kullanacaktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bizim fincanlar ise benim diğer sevdiklerim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çiçekli yapıp yavaş yavaş dökmeden önlerine koyup kendim kendimi alıp 3 kişilik olan koltuğa oturdum. Toprak kupasını inceliyordu. "Anne, bunları sen mi kullanıyordun ben yokken?" Arel benden önce cevap verdi: "Evet aslanım, annen bunları kullanıyordu. İlk bu eve taşındığımızda ev oyuncak bebek evleri gibiydi. Pembe koltuklar falan vardı, sonra evden sıkıldı galiba, yada evimiz çocuk geleceğini hissedip şimdiki gibi oldu."
