Karanlıkta Açan Papatya

4.Bölüm Yıkık

Selam kirli dünyanın birbirinden güzel insanları ❤

Yeni bölümle karşınızdayımm kusura bakmayın biraz yoğundum bölüm o yüzden geç geldi.
Sizi fazla tutmadan bölüme alayım.

Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın💫

Müziği açmayı da unutmayın beğeneceğinizi düşünüyorum.

Bölüm sonunda buluşalım
Sevgilerle

***
...sanki sokaklar kirlerinden benim göz yaşlarımla temizleniyordu...

Rüya'dan
Sabahtandır dersi pür dikkat dinliyordum ve önemli yerleri not alıyordum.Bu sene çok önemli bir sınavım vardı ve benim tek hayalim olan şeyi gerçekleştirmem gerekti çünkü başka hayalim yoktu.Hayatımda babamla ilgili yapabileceğim bir şey yoktu Emrenin sadece mutlu olması benim için yeterdi Miray da mutlu olsun yeterdi .Mert ...

Ne Merti ya daha yeni tanıdığım biri neden durduk yere aklıma gelmişti ki hem onunla ilgili ne gibi bir hayalim olabilirdi olsa da gerçek olmazdı ki o da diğer insanlar gibi mutlu olsun tüm insanlar mutlu olsun ben olamıyorum onlar mutlu olsun bari.

Mert ve Miray sabahtandır sohbet ediyordu biz dersi dinlerken onlar sohbete dalmıştı maşallah maşallah allah bozmasın. Ya da bozsun .Sanki onlar yerine sınava biz gireceğiz sonra gelip notları istemesini biliyorlar.

" Arkadaşlar kusura bakmayın sohbetimizi bölüyorum ama malum dersteyiz sohbetinizi sonraya saklasanız da bizde derse odaklansak . "Dedi Emre ima dolu bir sesle .

"Tamam be ne zır zır yaptın Emre gören de seni profesör sanar. "Dedi Miray.

Emre ve Miray aralıksız tartışıyordu ne ben bir şey diyebiliyorum ne de Mert .

Mertin aniden arkaya dönmesiyle göz göze geldik. Yani ben önüme baktığım için o da önümde oturduğu için göz göze geldik. Bana kaygılı gibi değişik gözlerle bakıyordu.Gözleri çok sertti dıştan bakınca ama içini görünce gözlerinin yorgun bir çocuk yattığı belliydi.

Bu çocukta değişik bir şey vardı tamam Mirayla konuşuyordu samimi samimi ama sürekli dönüp bana bakıyordu çoğunlukla göz göze geldiğimiz için hemen önüne dönüyordu.

"Yeter ya Miray insan olur musun azıcık sen bugünlerde çok değiştin artık nedense ağzını topla bana hiç bir şey diyemezsin hele Rüya ya hiç hiç bir şey diyemezsin anladın mı !"dedi Emre

"Hala hala dersem ne olacak kim oluyor o."dedi Miray gerçekten bu kıza ne olmuştu buna eski Miray değilde düşmanımız vardı sanki karşımızda.

Ses giderek yükselmişti ve tüm sınıf bize bakıyordu.Hoca da bize doğru geliyordu sinirli sinirli.

"Kendinizi dingonun ahırında mı sanıyorsunuz ?Siz ne oluyor böyle sınıftasınız sınıfta dördünüzde çıkın beni kapının önünde bekleyin "dedi hoca sinirle .

"Ama hocam ben bir şey yapmadım ki."dedim

Hoca kapıyı gösterdi sadece Mert ve Emre önde ben ve Miray arkada kapıya doğru ilerledik ve koridorda beklemeye başladık.

Kimseden çıt çıkmıyordu Mert tam karşımdaydı bana aralıksız bakıyordu neden bakıyordu bilmiyorum cesaret edip bakamıyordum bile salağın aptalın tekiydim.

Emre sadece boş duvara sinirle bakıyordu çok ama çok sinirlenmişti neden sinirlenmişti demeyeceğim çünkü Miray çok ama çok ileri gitmişti.

Miray da gözleriyle Merti yiyordu maşallah bari az baksa biraz gözleri çıkacak yerinden.

Kapının açılmasıyla hepimiz o tarafa döndük gelen hocaydı.