Destined To You

CHAPTER 5

Chapter 5

PAYBACK

"Sige na kasi! Sayaw na tayo!" Pinalo ko ang kamay ni Kate na humihila sa braso ko. Kanina niya pa kasi kami pinipilit ni Khim na sumali sumayaw doon sa mga babaeng sumasayaw palibot  sa bonfire.

"Dali na! Akala ko ba sasali tayo? Ba't ngayon ayaw niyo?! Sige na kasi!"

"Ang sabi ko kanina... Pupunta at sasali tayo sa party dahil may drinks at hindi dahil sasali tayo magbelly. Ok?"

"Bakit ba ayaw niyo? Sanay ka naman sumayaw at gumiling giling sa harap ng maraming tao Khim ah? Ikaw, Lex! Isusumbong kita kay Kuya Xander kapag hindi ka pumayag! I'll tell him na nagpaparty ka na naman!" Pagmamaktol niya sa amin habang nakapameywang. Pinagbantaan pa ako ni gaga. Ugh. Umirap lang ako sa kanya samantalang humalakhak naman si Khim.

"Okay! Okay! Ito na nga!" Natatawang sabi ni Khim bago nagpakawala ng tawa. Wala na akong nagawa ng hilain nila ako pareho papunta sa mga sumasayaw.

"Hola!" Bati nila sa amin bago kami nilagyan ng kwintas at korona na gawa sa bulaklak. Shit. Nakakatanga naman ang itsura kong 'to. The heck!

Even though I'm irritated with my looks I still managed to follow how they dance. Habang tumatagal ako sa pag-ikot, unti-unti kong nakalimutan ang palibot at mas inenjoy pa ang pagsayaw. Nang matapos, nagkamayan kami. I looked around... At nakita ko na marami pala ang nanonood sa amin!

But something unexpected caught my attention.

"What the? Hanggang dito ba naman?" I whispered. Naguguluhan. Ng subukan ko ulit hanapin ang lalaking nakita ko kanina ay hindi ko na nagawa.

"Is that him? But how? Ugh. Of all places!"

"Hey! Arat na! Let's drink!" Napabaling ako sa dalawang babae na nakatayo na ngayon sa likuran ko at may hawak hawak na mga bote. I just nodded at nauna ng maglakad. Still thinking about what I saw earlier.

Maybe kamukha niya lang? Paano naman siya mapupunta rito? Ugh! I shouldn't stress myself again! Nakakainis na talaga ang lalaki na iyon!

We just talked about random things and when I got bored I decided to walked around. May mga parte pa kasi rito na hindi ko pa napupuntahan.

Nang umihip ang malamig na hangin, binalot ng lamig ang buo kong katawan. Sanay naman ako sa lamig but this is different, fresh air ang nalalanghap ko ngayon at hindi air-conditioned.

I tighten my grip on the black see-through I am wearing. It's so cold here. Tumigil na ako sa paglalakad at humarap na lang sa kabuuan ng dagat. Lumapit ako sa isang buko tree at doon umupo.

I looked up the sky.

Mom... Are you there? Are you one of those stars now? I'm sorry I was the reason why you're gone...

I closed my eyes. Trying to stop my tears from falling down. Why would I cry anyway? I'm strong, didn't I?

But it didn't made me feel good. Tears slowly escape my closed eyes.

Ten whole years... And here I am, still the old kid waiting for her mother to read a story before sleep. Hoping she'd come back and do something to make me feel better.

Ilang taon na ang lumipas... Pero bakit ang sakit pa rin? Is this a consequence? Kasi kung oo, I want it to end... Ang sakit sakit na kasi. Paulit-ulit ko na lang siya naaalala at paulit-ulit ko ring sinisisi ang sarili ko. There's a lot of things running in my head. Ang daming what if's na gumugulo sa isip ko.