REINCARNATED AS THE 11TH PRINCESS

CHAPTER 1

Chapter 1

Natasha's POV

NAGISING ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. I thought I'm already dead?

Inilibot ko ang mga mata ko sa lugar na ito. This is not my room. Totally not. My room was simple but shouts elegance. Hindi 'yong parang tambakan ng basura. Sirang-sira ang mga sofa at gula-gulanit na mga kurtina. Lahat luma.

"Where am I?" I said. Tumayo ako at nahilo pa ng konti kaya napaupo ulit ako. Napahawak ako sa ulo ko, ba't may benda?

Tumayo ulit ako at lumakad para hanapin ang pinto papalabas sa bulok na lugar na ito.

"Ba't ganito?" Ramdam ko ang pagiging mahina at walang lakas. This is not me. The Natasha Tallano is not this weak. She's a black belter and a trained doctor. I'm sure this is not me, perfectly sure.

Naghanap ako ng salamin to make sure that this is not my body. At last, I found it. I looked at the mirror and to my horror, I confirmed that this body is not mine.

She's so beautiful. She possess a porcelain skin, small and slim face, proud nose, tantalizing blue eyes, a pinkish cheeks, a red-pouty lips, and a thick brows. I must say that she's a total goddess of Greece.

"Who is she? Or Who am I?"

Naupo ako sa sofa para maprocess ang lahat ng kaganapang ito. I laughed at the thought of being reincarnated, this is  impossible! Hindi ako naniniwala sa tulad nito.

'But this is the proof Natasha. You've been reincarnated to someone.' My conscience retorted.

No. Baka killer to?

No... Wala sa hitsura nito ang pumatay.

Is she a thief?

Magnanakaw pa kaya ang kutis na ito?

Eh, parang anak mayaman ito eh.

Basta! Bahala na. I need to get out of here first. Ang daming lamok dito! Magkakadengue ata ako.

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng kwarto ito at inilabas muna ang ulo para silipin kung may tao ba sa labas.

Mabuti naman at walang tao. Kinuha ko na ang nakita kong mga lumang damit at kakarampot na pera bago tuluyang lumabas sa nakakasuka na lugar na ito.

Nang tuluyan na akong makalabas ay namangha ako sa ganda ng lugar na ito. Maganda naman pala sa labas. Bakit doon hindi?

Napuno ang pasilyo ng mansion na ito ng mga nagkikislapang kagamitan.

"Is this a gold?" I exclaimed and touched the golden vase. Nangangamoy pera.

"No.. Wag kang masilaw sa ginto, Natasha. Remember kailangan mong makalabas dito."

Nagmadali akong umalis sa pwestong iyon. Fuck! Is this a maze?! Ang daming pasikot-sikot at ang daming bantay! Parang tanod lang eh, nagroronda.

This place is so so so weird! Their clothing is so weird! There is no sense of fashion! Gosh! Pati yung damit kong suot ang haba! Nahihirapan na akong maglakad dahil dito.

Mabilis akong napatago sa isang malaking vase nang may isang dosenang tanod ang paparating. In fairness, ang gwa-gwapo ng mga tanod nila at ang mamacho hindi katulad sa Pilipinas na ang lalaki ng mga tiyan.

Napahinga ako ng maluwag noong nilagpasan lang nila ako at hindi napansin.

Nagpatuloy ako sa paglalakad sa mala-maze na lugar na ito. And after so many hours of hardships and of being ninja ay nakalabas din!