ELVEDA SOSYETE!

12: Sarı Çiyan

Öğle arası cemreyi yerinde bulamazken tek başına kafeteryaya gitmeye karar vermişti.

Sert bir kahve söyleyip yanına damla çikolatalı kurabiye aldığında şansına cam kenarı bir masa bulmuştu.

Heyecanla kahvesinden bir yudum alacakken içeriye giren çiftle tüm gözler onlara döndü.
Işıl kaşlarını çatarak Kağan’la Aysun’a bakarken yutkunma gereği hissetmişti.

“Hastanenin en güzel çifti değiller mi ya?”
Yan masadan gelen sesle onlara dönerek gülümsedi.

“Üzgünüm ama bana sadece arkadaş olduklarını söylediler.”

“Ciddi misin sen kimsinki?”

Işıl dik durarak yapılı saçlarını düzeltti ve muzipçe gülümsedi.
“Kağan beyin asistanıyım.”

Hemşireler onu takmazken kendi aralarındaki sohbete geri dönmüşlerdi.
Işıl burun kıvırarak sıcak kahvesini yudumladı.

Kağan’la Aysun kahvelerini alıp bahçeye çıkacağı sırada Kağan, tek başına oturan ışılı farketmişti.

Işıl gözleri buluşunca yanına gelmelerini beklerken hiçte öyle olmamıştı.

Aysun kendisine bakarak kağanın koluna girmiş ve kıvırtarak bahçeye çıkmışlardı.

Hastanede birbirilerini tanımamaya devam mı edeceklerdi üstelik onca yaşadıklarına rağmen?
Işıl bu düşüncesine sinirle gülerek arkasına yaslandı.
Ne yaşamışlardı ki? Komşuluk ve arkadaşlıktan başka aralarında hiçbir şey olmazken neden aptal gibi alınıyordu?

Kendi kendine oflarken camdan dışarı baktı.
Aysun kafeteryanın dibindeki bankları seçerken ışıl bunun tesadüf olmadığını anlayacak kadar sinsiydi.

“Sarı çıyan.”

“Kim o?”

Karşısına oturan cemreyle yerinden sıçrarken damağını geri ittirdi.

“Niye sessiz sedasız geliyorsun deli korkuttun beni.”

Cemre gülerken ışılın baktığı yöne kafasını çevirdi.

“Sarı çıyan belli oldu.”

“Şş aramızda.”

“Tabikide. Bak ne diyeceğim keremle Alsancak’ta içeceğiz sende gelsene.”

“Hoşlandığın çocukla içeceksin ve beni mi davet ediyorsun? Çok iyi bir arkadaşsın ama flört etmeyi biliyorsun.”

Cemre gülmüştü.

“Zaten aramızda bir şey olduğu yok. Hem henüz anlasın istemiyorum hislerinden emin olmam lazım.”

“Pekala akşam ordayım.”

Işıl eline kahvesini alıp ayağa kalktı.

“Ben odaya geçiyorum bu manzaraya daha fazla dayanamayacağım kusma isteğimi bastıramıyorum.”

Cemre gülerken ışılda gülmüştü.

Odaya geldiğinde sedyeye oturarak kollarını göğsünde birleştirdi ve sırtını duvara yasladı.
Etraf kağanın erkeksi parfümü kokarken derin nefes alarak iç çekti.

Belkide zor diye ilgisini çekiyordu. Sonuçta her ne kadar ailesi istese de kaç yaşında adamdı. İstemese Aysun’la görüşmezdi öyle değil mi?

Sevmese bile etkileniyor olabilirdi.
Kendisi ise sadece arkadaş konumundaydı veya bakıma muhtaç komşusu.
İkinci seçenek gururuna dokunurken hızla eledi.
Kim ne derse desin Kağan kendisine böyle güzel bakmasaydı ilgisini çekmezdi bile. Kendisi kadar kağanda da suç vardı.