eight

1 1 0
                                    

Queen's point of view

“ Queen,Queen,Queen. Don't cry.” mahinang wika ko sa sarili ko habbang naglakad Kung saansaan man dadalhin Ng aking mga paa.

Umopo ako sa swing sa Parke at pinagmasdan Ang papalubog na araw dahil katapat nito Ang karagatan.

Tila umiikot padin ang mundo ko dahil.

“ No! I won't give you that.!” isang tunog Ng lalaki Ang aking na dinig mula sa dikalayuan Ng aking pwesto.

“ Ibigay muna Kung ayaw mong masaktan.” isang malakas na boses pa Ang sumagot. Wala masyadong tao na dito kaya sumilip ako. Di ko ininda ang pag ikot ng paligid.

“ Hoy! Anong nangyayari dito?” singit ko sa harap nila. Diko masyadong maaninag Kung ilang sila. Basta naka upo sa lupa Ang lalaking nag englishenglish kanina.

“ Hala tol nakawan din natin.” Sabi nito at agaran silang lumapit sa'kin.

“ ANO PANG NANAKAWIN NIYO SAKIN? SINAKTAN NA NILA AKO! PATI BA NAMAN KAYO? WHY WORLD IS SO UNFAIR? DI MAN LANG NIYO AKO BINIGYAN NG PAGKAKAKTAONG MAGMAHAL? PINAGKAITAN AKO NG PAGMAMAHAL! INIWAN NG MGA KAIBIGAN! IPINAGPALIT!” Sigaw ko sabay dapa sa lupa at iyak.

“ Owww, so sad!” agad na lumapit pa ang iba. At dinamayan ako.

“ Ang mga tinuri Kong kaibigan! Alam niyo bang lumayu sa'kin? Sabi nila bestfriend forever pero bakit sila lumayo? Bakit nila ako IPINAGPALIT?” unti-unti silang lumapit sa'kin at sa halip na gawan ako Ng masama ay nakinig nalang Ang mga Ito.

“ Binigay ko na Ang lahat! Ngunit Wala! Hinintay ko sila! Ngunit Wala!” na feel siguro nila Ang dinaramdam ko kaya sinabayan nila ako nang iyak.

Unti-unti namang lumapit sa'kin Yung lalaking kawawa kanina at sumilong sa likod ko.

“ Ako nga, iniwan Ng girlfriend Kasi mahirap saw at nakatirA sa skwater” hagol gol Ng Isa na may dala pang kutsilyo.

“ Ako din, walang matinong pamilya dahil puro bisyo Lang Ang alam. Natangal din ako sa trabaho kaya Ito nalang ginawa ko.” hayag Ng Isa at nagsimulanh humagolgol.

“ maaga akong nagkaasawa at itinakwil din ako Ng pamilya ko. Wala akong trabaho at iniwan ako Ng asawa ko dahil mahirap daw ako ,nasakin Ang anak namin at Wala akong maipakain sa kaniya.”

“ saakin Lang umaasa Ang pamilya ko sakto namang nagkasakit Ang inay at nawalan ako Ng trabaho.”

Bakit Ang unfair Ng mundo.

“ Son!” Bigla nalang kaming napaharap lahat sa likoran namin at nakita namin Ang isang lalaking naka business attire pa na mandaliang niyakap Ang lalaking nasa likod ko kanina. Nakita ko din Ang mga pulis at pinusasan Yung mga lalaki. Pati ba naman ako.

“ Bakit niyo ako pinusasan sir. Nakipag kwentuhn Lang man ako dito.” maiyak iyak Kong Sabi saka pinilit akong pinasakau Ng mobile.

Sad gilid ko ay Ang Isa sa mga mag nanakaw

“ Takte! Hindi bagay sa mga kamay ko Ang posas.” reklamo ko.masakit Ang pagkakaposas sa'kin.

Queen, Queen. Queen. May nag message sayo.” tunog Ng ringtone ko. Hindi ko maabot Ang cellphone ko sa bulsa.

“ Sir, please Naman pakikuha Ng phone ko.” kumonut Ang noo nito.

“ Ninakaw mo Ang phone nayan. Nakaw niyan.” saway pa nito.

“ Wala nga Po akong ninakaw. Isusumbong Kita Kay mama.” lalong natawa Ito na animo ay nababaliw na ako.

“ Epekto Lang Yan Ng droga.” Sabi Niya ay kinaladkad ako patungo Ng police station. Nakita ko din Ang iba pa na nagsisisi sa kanilang ginawa. Nandoon din Ang lalaking malapit Ng ninakawan kanina.

Nakaposas padin ako pagdating ko sa loob.

“ Tatawagan namin mga magulang niyo.” galit na Saad Ng pulis na may malaking tiyan.

“ Ikaw! Kababae mong Tao magagawa mo to” lumapit pa Yung si Police na katabi ko kanina.

“ Tatawagan namin mga magulang niyo para makuha Kayo dito.” Saad Niya. Senyas pa na hingin Ang number ni mama.

“ Busy Po si mama, may business meeting siya ngayon. Si Butler Rainer nalang tawagan mo. ” Bigla silang natawa lahat sa sinabi ko. Lahat Ng  Tao na nasa silid. Natawa.

“ Amoy alak tong Batang to!” tas sinimot simoy pa Ang paligid ko.

“ Wine Po. Kasi Po pinag celebrate namin Ang pagkapanalo ko Laban sa mga taga Davao region tas nanalo Po ako sa math quizbeee. Tapos nag cebrate kami Ng kapatid ko sa condo dahil Wala naman akong mga kaibigan. Lumabas Po ako Ng cond—” di ko namitapos Ang sasabihin ko Ng malakas silang mag agik Ikan.

Di pa ako lasing! Ulol.

“ Daddy, that girl save me from them.” turo Ng lalaki sa'kin. Naistatwa Naman Ang mga pulis saka nilapitan nila ako para tangalin ang posas ko at sinauli ang cellphone.

“ Ahhh, thank you for saving my son. A little bit money to thank you!” sabay lahat Niya pa sa isang cheke.

“ Sir, okay lang Po. Mabuti nalang Po at di siya nasktan. Napadaan Lang Po ako Doon. ” Sabi ko. Ngumiti Naman ako.

“ What's your name ija?” his voice. His face. May pakiramdam ako na malapit Ang loob ko sa kaniya.

“ Queen Aise Fajardo Po.” he look surprise Ng malaman Ang pangalan ko.

“ I'm Ace. And this is my son Jack.” Saad nito at nag shake hands kami. 

Umalis Naman sila Bigla dahil feeling ko madami pang trabaho Yung lalaki.

Sinundan ko Ang titig ko hanngang maka Alis sila at saka Naman ibinalik ko Ang titig ko sa mga pulis.

“ Pwede kanang umalis.” Saad Ng isang pulis sa'kin.

Pero ayaw ko. Naaawa ako sa kalagayan nila. Puno Ng lungkot Ang mga Maya Ng apat. Ayaw kong masayang Ang buhay nila sa kulungan. Bakit ba nag hihirap Ang mga tao. Sigurado Naman ako na nagtanda na sila.

“ I can't leave without them.” Sabi ko. Kumunot Naman Ang noo Ng mga pulis na animo'y maghihinala din sila sa'kin.

Agad akong lumapit sa table nila.

“ Kung paghihinalaan niyo akong Isa sa kanila.nagkakamali Kayo. Estudyante ako sa Allison University. Broken Lang talaga Ako.” Saad ko.

Kaylangan ko silang mapalaya. Do sila kaylangang makulong. Sila Ang pader ng tahanan. May umaasa sa kanila.

“ Maybe this little shit can prevent them from jail. ” Sabi ko sabay tapon sa kanila sa bracelet
Kong bigay pa Ng mga kaibigan ko. Nagtaka Sila.

“ Pure gold Yan oi. Remembrance namin Yan Ng mga kaibigan ko at pinagawa pay talaga.” Sabi ko say Kanika. May initias Yun na Q J L E G .

“ Bahala kayo Kung ayaw niyong maniwala. Kinalimutan na nila ako. Ayaw na nila sakin mga sir.” wika ko at nag simula Naman Ang pagtulo asking mga luha.

Pinalabas kami Ng mga police saka sabay kaming naglakad sa gitna Ng madilim na daan.

“ Salamat po.....”

“ I'm queen.” Sabi ko at sinadyang iiwan Ang locket ko na may mga larawan pa namin magkakaibigan.

Tingnan natin Kung magbabago pa sila.

StolenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon