Amiss • Hwang hyunjin [Düzenleniyor]

10.bölüm

" Burdaki işimiz bitti herkes dağılabilir" masa'nın üstüne bıraktığım çantamı eline aldım.

" Şükür cidden başım ağrımıştı" suho derin nefes verirken ağzımı araladım " Bunlara alışmalısın" suho 'maleseff' bakışları yollarken ıren ise gitmenin sevincindeydi. Fabrikada ürünün üretimini kontrol etmek için gelmiştik. Haliyle gürültülü alandı.

Çocuklara dönüp" Ben önden gidiyorum " 

Beni onaylayan şeyler söylediklerinde fabrikadan çıkıp arabama bindim.Telefonuma arama geldiğinde kim olduğuna baktım büyükannem arıyordu. Red tuşuna basıp yola devam ettim. Görücü usulü buluşmalardan bahsedeceğine adım gibi emindim şirketten çıkmaktan önce bi güzel kafamı şişirmişti. Gitmeyi düşünmüyordum her ne kadar azar işitecek olsamda istemiyordum.

Eve geldiğimde kapıyı açıp içeri girdiğim sırada gördüğüm şeyle kaşlarımı çattım. Baekhyun neden bavuluyla buradaydı? Baek bakışları beni bulduğunda sinirle konuştum umarım düşündüğüm şey olmayacaktı

" Senin burda ne işin var heleki bavulla?" Baek gözünü kaçırıp " Güya görüşmeyeceğiz diye söz vermiştik" dediğinde ağzımdan 'hah' nidası çıktı " Cevap ver "

Gözünü bana çekip " Bundan sonra burdayım" dediğinde sinirden gülmeye başladım. 1 dk bile onu görmek sinirimi zıplatırken her gün onu mu görecektim. Ayrıca kalacak yer mi kalmamıştı da buradaydı?!

" Seul'de kalacak yer mi bulamadan baek".

Baekhyun kaşlarını kaldırıp" Keyfimize kalmıyoruz herhalde büyükannem zorluyor "  dediğinde ters bakışlar yollamaya  devam ettim görüş alanıma annem girdiğinde
" Anne bunun burada ne işi var? Gitsin"

Annem ' sus' bakışı yollarken sabırla adımlarımı kapı kenarına çektim ayakkabılarımı çıkarırken " Baekhyun bugünden itibaren burda kalacak sorun çıkartma "  dediğinde kafamı döndürdüm

" Sebebini söyle!"  Annem elleni beline attığı sırada baekhyun araya girdi
" Bilmen gerekmiyor bücür" söylediği şeye sinirle eğildiğim yerden doğruldum " Benim kaldığım evde kalacaksan söyleyeceksin"

" Amcan evden kovmuş "  baek aniden gözlerini büyütüp anneme dönerken bense hiç çekinmeden kahkahayı bastım bu yaşa gelmiş evden mi kovuluyordu? Gerçi baek benim çocuğum olsa bende kovardım amcamın hakkını yemeyelim

" Yenge söylememeni söylemiştim".

Annem omuz silkip arkasını dönerken baek keskin bakışlarla bana döndü

" Ahah cidden mi? Şaşırmadım bu zamana kadar o evde olman muziceydi " 

Baek parmağını kaldırıp " Gülme !"  Dediğinde umursamayıp elimi gülmekten ağrıyan karnıma götürdüm. Kaldığı her günü zindan etmezsem yejin değildim.

" Çok komik koskoca 26 yaşında adam evden kovuluyor daha sonrada büyükannesinin evine geliyor ahahah"  gülmekten eğdiğim başımı kaldırıp birkaç adım attım. Baek dalga geçmeme sinirlenirken " Rahat vermezsin artık". Dediğinde başımı evet anlamında salladım. Eğlenecektim.

"Hayır yani para dersen alası var niye buradasın sen ? Bak neden kovulduğunu sormuyorum bile"

Sinirle gözlerini büyüttü" Yah! lee yejin! Benimle uğraşma!" 

Omzumu silkip yanından geçerken arkamdan ardı ardına bağırdı.
" Kredi kartım kesilmedi bil!"
" Büyükannem çağırdı!"
" sakın beceriksiz deme!" 

Elimi ' aynen öyledir' manasında sallayıp merdivenlerden adımladım.Büyükannemin yanına gidip durumu düzeltmesini isteyecektim yoksa sürekli kavga edecek evin huzurunu kaçıracaktık. Herşeye el atması saçmaydı bırak kovulduysa kendisi halletsin değil mi?

Odama gireceğim sırada babamın seslenmesiyle hızla gülümseyerek kafamı çevirdim. 1 aydır iş için şehir dışındaydı nihayet gördüğüm için sevinmiştim.

" Yejin.."

" Baba gelmişsin neden haber vermedin!" Babam gülümseyerek kollarını açtığında çantamı yere bırakıp kollarımı bedenine sardım.

" Sürpiz olsun istedim kızım özlemiş mi beni ?"
Başımı göğsüne yasladım
" Tabiki de özledim" evde en yakın olduğum kişi babamdı küçüklüğümden beri böyleydi. Sanırım baba kuzusuydum ne zaman üzülsem bana destek olurdu.

" Sen Büyümüş müsün yoksa bana  mı öyle geliyor?" 

Başımı hafifçe geriye çekip yüzüne gülerek baktım
" 1 ay da ne kadar büyüyebilirim baba? Ayrıca ben 25 yaşındayım !"
Babam elini saçıma atıp
" Haklısın.. kızım çok büyümüş"

Gülerek kollarımı ayırdım " Üstünü değişip yanına geleceğim" babam başını tamam anlamında sallayıp geri çekildiğinde odama geçtim.

Altıma beyaz şort üstüme tişört geçirip odamdan çıktım. Adımlarımı merdivenlerden indirip mutfağa yöneldim. Koltukta gazete okuyan babama söylenerek buzdolabının kapağını açtım

" Baekhyun bizde kalacakmış" 

" Jun woo sinirlenip evden kovmuş ciddi görünüyor her neyse tartışmamaya çalış" dediğinde bir dudağımı yanağımın içine alıp bakışlarımı dolabın içinde gezdirdim .

" Bana laf atmasa karşılık vermem " 

Babam gülerek " İmkansız görünüyor" 

Dolaptan içecek çıkarıp kapattım. " aynen öyle "  içeceğin kapağını açarken
" Her saat başı seni görmek zorundayım hem şirket hem ev!  Baekhyun'un sesiyle bakışlarımı ona sabitleyip ardından babama kaşımla 'al işte' iması yaptım. Hayır ağzını kapasa ne olacak ki.

" Ben sana bayılıyorum baekhyun öyle deme bak ağlarım" ses tonumu üzgün çıkarmaya özen göstererek içeceğimi yudumladım baek göz devirip mutfak tezgahına yönelirken koltuğa oturdum.

Babam ayağa kalkıp" Sorun çıkartmayın " dediğinde baekle 'hıhı' mırıltısı çıkardık. O sıra babamın önemli değişmiş gibi söylediği şeyle baekhyun gözlerini babama çekti.

" Küçüklüğünüzdeki gibi olsaydınız keşke ,1dakika bile birbirinizin yanından ayrılmazdınız " 

Bacağımı bacağımın üstüne attım
" Adı üstünde küçüktük ozaman, onun böyle olacağını bilseydim yüzüne bile bakmazdım " 

" Hiç birşey bilmiyorsun!" Baekhyun'un dediği şeyle gözlerimi ona çektim. Bilmek zorunda değildim

" Kavga edin diye söylemedim her neyse " babam son kez ikimize bakıp odadan ayrılırken ayaklandım " Ne bilmem gerekiyormuş? Nasıl bencil, nankör birisi olduğunu mu?"

Baek elindeki bardağı sertçe masaya bıraktı
" Bana laf ederken kendine bakmıyorsun cidden hırçının tekisin"  hafifçe dudak içimi ısırdım ardından boş bakışlarımla mutfaktan ayrılırken tek düşündüğüm şey bu kasvetli durumumuzun yok olmasını istememdi

Bölüm başlarında size arkadaşlığı da ağırlıklı işleyeceğimi söylemiştim bu bölüm böyleydi .

Umarım beğenirsiniz normalde bölümler kısa tutmak istiyorum fakat bir sürü karakter, ayrıntı ve olay olduğundan uzun oluyor sğjxlcjslenfk

Umarım bu durumdan şikayet etmezssiniz ben

Arkadaşlığı,
Aileyi,
İşi,
iş ilişkilerini ve
Aşkı ele alıyorum daha ayrıntı şeylerde var neyse hepsini bir arada tutmaya çalışıyorun bazen bölümlerle bağlantı olmuyor lütfen anlayışla karşılayın hepsini yazmaya çalışıyorum.

( aşkı pek yazamam eşcdkenr beceremem oyüzden k.b)