Karanlıkta Açan Papatya

5.Bölüm Yılbaşı Gecesi

Merhaba güzel ailem ❤❤❤

Yeni bölümle karşınızdayım güzel bir bölüm olduğunu düşünüyorum.Umarım beğenirsiniz.

Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın.

Müziği açmayı unutmayın.Dinlediğim bir çok sanatçı var ama Tuğkandan vazgeçemiyorum.

Neyse çok boş yaptım sizi bölümle baş başa bırakayım keyifli okumalar.💫

***
...Siyahlara bürünmüş bir şekilde bana bakıyordu en yakışıklı haliyle...

Rüya'dan

Huzursuz ama gözlerimi açtım gözlerimi açtığımda hemen yanımda yatağımın önüne diz çökmüş uyuya kalmış Mert ile buluştu gözlerim.

Neden burdaydı ki hem Emre gelince de onunla gelmişti.Ayy evet onunlaydı birde ona rezil olmuştum inanamıyorum ya kim bilir benim hakkımda ne düşünmüştür.

Kesin bu kız aptalın teki ruh hastası şizofren biri demiştir.Okulda kızların dediklerini de eklersek kesin bir daha yanıma gelirken yanında kendi korumak için bir şeyler getirir ben öyle yapardım.

Mertin yüzüne bakarken birden kimsenin hayır diyemeyeceği karamel gözlerini açtı.Gözlerimiz birbiriyle buluştu.Hemen gözlerimi çektim.

Hem utanıyordum ona bakmaya hem de korkuyordum.

Mert uzun uzun bana bakıp yerine geçip oturdu.Her halde bana bakma dozunu almıştı.Bakarken de canım tehlikede diyordur kesin.Şimdi burdan kaçış planı yapıyordur.Benim bugün yaptıklarımdan sonra.

Birden Emre içeriye girdi elinde tepsiyle .

"Ooo sümüklü uyanmışsın."

"Ne sümüklüsü be döverim seni Emre "dedim

"Valla canım ağlarken öyle demiyordun sen uyurken sümüklerini toplamakla meşguldük. "

Aklınca beni güldürmek için şaka yapıyordu ama hiç komik değildi.Yüzüne tiksinmiş gibi baktım.Birde bunu Mertin yanında söylemişti.

Tepkisine bakmak için Merte doğru döndüm.

Emreye bakıp gülüyordu çok güzel gülüyordu ya .Güldüğünde çene kasları kasılıyor yanağındaki belediye çukurları ortaya çıkıyordu.Gamzeleri ona çok yakışıyordu.

"Ooo Rüya hanım bakıyorum da gözlerini alamıyorsun çocuktan."

"Bende diyordum bu iç sesim nerde kaç gündür yoktun hem ne demişim ben yani yakışıklıya yakışıklı da mı demiyelim."

İç sesimi zor olsa da susturup Emre ve Merte döndüm.Kendi aralarında bir şeyler konuşuyorlardı.

Emre masaya bıraktığı tepsiye doğru ilerleyip tepsideki tabağa eliyle dokundu.Galiba sıcaklığını ölçüyordu.

"Cimcime hadi yemek zamanı çok tembellik ettin hem çok şanslısın benim mükemmel çorbamdan içen ilk kişi olacaksın."

"Zehirlen miyim ?"dedim.

Emre göz devirip bana doğru yürüdü.Yatağımın kenarına oturup çorbaya kaşığı daldırdı.

"Emre gel yol yakınken vazgeç zehirlenmek istemiyorum."dedim isyankar bir ses tonuyla.

Çorba gerçekten çok değişik kokuyordu.Emre çorbada bir kaşık alıp bana doğru uzattı kaşığı.

"Emre kendim içebilirim ,verir misin şu kaşığı?"