behind the mask ((Askıda))

dönüm noktası..

Patricia'nın ağzından
*1 hafta sonra gece saat: 23.45*

Oh be kurtuldum şu revir yatağından!
Şuanda koridorlarda dolaşıyordum.
Sanki biri beni dürtüyordu...
Kafamın içi geçmişimle doluydu üzgünce gülümserken birden cam kırılma sesi duydum ve o tarafa doğru gittim ve...levi'ın odası mı?
Kapıyı tedirgince çaldım ve,
"Levi..girebilir miyim?" Diye sordum.
Cevap gelmeyince bir kez daha çaldım ve,
"Levi! İyi misin geliyorum bak!" Dedim.
Yine ses yok.En sonunda kapıyı açtım ve...
NOLMUŞ BURDA! Her yer dağılmış levi ise tamamen mahvolmuş gözleri kıpkırmızı...
Terlemişti ve bana doğru yorgunca baktı,
"Ne işin senin burda?" Düz bir ses ve yüzle sormuştu. Kendimi toparlayıp,
"Cam kırılma sesi duyunca merak ettim..." dedim ve bana sert bir şekilde bakıp viski şişesini içti!
"Levi sen iyi değilsin-"sözümü bitiremeden bana bağırdı.
"ÇIK GİT ODAMDAN!"
Gözlerim korkuyla açıldı ve içimde bir cesaret duygusu oluştu.
"Hayır..gitmiyorum." dedim kararlılıkla.
İyice sinirlenmiş olacak ki kolumu sertçe tuttu!
"Sana.dedimki.çık.odamdan!" dedi ve kolumu bıraktı ama benim adım patricia ise ben bu işi bırakmam!
Levi'ın yanına gittim ve,
"Bak levi...belli ki konuşacak birine ihtiyacın var bırak yardım edeyim!" Dedim ve levi sinirle başını geriye attı ve adem elması göründü...
"Bana bak patricia...kimseye ihtiyacım yok benim tamam mı? Bu yıla kadar ben-" sözünü bitiremeden o'na sarıldım.
"Dök içini hadi.." levi başta tepki vermedi...tâki ben gitmeye başlayınca bileğimden tuttu ve sessizce,
"Gitme.." dedi. Gözlerime inanamıyordum!
Arkama döndum ve levi gözleri yaşlı bana bakıyordu! Hızlıca o'na sıkı bir şekilde sarıldım.
"Şşhhhhtt..istediğin kadar ağla hadi." Derdemez bana sıkıca sarıldı ağlamaya başladı...İşte bu gerçek levi ackerman'dı.Ne kadar güçlü olursa olsun aslında her gece ağlayan biriydi...
15 dakika boyunca cam kenarıda uzanarak sarılmıştık birbirimize.
Bana butün geçmişini anlatmıştı.Nasıl yeraltında yaşadığını annesinin cesedinin yanında durduğu...hepsini anlatmıştı.
Levi benim üstümdeydi saçlarını okşuyordum levi ise sessizce etrafa bakıyordu,
"Levi?"
"Hmm?" Bana doğru baktı be yüz ifadesi çok rahattı.
"İyi misin?" Bende gülümsedim.
"Tch! E-evet..." dediğinde kalbim kıpır kıpır oldu. Aniden üstümden kalkınca bende ayağa kalktım.
"Patricia bu yaşananlar sadece ama SADECE ikimizin arasında kalacak...anladın mı?" Dediği zaman kıkırdadım ve,
"Anlaşıldı!" Dedim ve selamımı verdim.
Tam odadan çıkarken,
"Patricia...teşekkür ederim."demesiyle şaşkına döndüm ama belli etmeden arkama döndüm ve,
"Önemli değil ben her zaman müsaitim." Dedim ve odadan çıktım kalbimi tuttum...Çok hızlı atıyordu!
Ben yoksa...HAYIR OLAMAM!..değil mi?bu düşünceyi kafamdan atıp odama gittim ve üstümü değiştirip uyudum...

((Yazar-chan: evet bu bölümü yazarken gerçelten ağladım o yüzden yazım hataları olabilir kusura bakmayım sizi seviyorum!❤❤))