Vooroordeel - Deel 1 Passie op het HBO Serie

Deel 74

'Kan je iets voor me doen?' vraag ik als hij me aan blijft kijken.

'Ja natuurlijk, alles' zegt hij

'Kunnen we eerst die beoordeling achter de rug krijgen? Dat we allebei dat studiepunt binnen hebben en dan kunnen we daarna praten' stel ik voor.

Ik hoop dat hij ja zegt want ik weet niet hoe het gesprek zal verlopen. Ik wil niet gaan huilen ofzo maar ik heb mijn emoties de laatste tijd niet zo in de hand...

'Alleen als je me beloofd dat we daarna praten' zegt hij als hij nog een stap dichterbij zet.

Mijn hart klopt in mijn keel. Mijn hele lichaam reageert op de nabijheid van de zijne. Ik weet niet of ik deze gevoelens zomaar zou kunnen onderdrukken. Ik weet dat ik wel van Dylan heb gehouden, op een romantische manier...vroeger dan. Maar dit...Dit heb ik nog nooit gevoeld. En het brengt me in de war. Het gevoel wat hij me geeft is verslavend.

'Beloof je het?' vraagt hij als hij zijn hand op mijn gezicht legt.

Er zouden nu rode vlaggen af moeten gaan aangezien hij zo dichtbij komt. Maar mijn lichaam denkt niet hetzelfde als mijn hoofd. Het verlangende gevoel daar beneden speelt weer op.

'Hmmh, Jess' zegt Reede.

Zijn blik houd me gevangen en het heeft geen nut als ik me daartegen probeer te verzetten.

'Jess' zegt hij terwijl hij over mijn wang heen wrijft.

Ik slik en ik kijk hem nog steeds aan.

'Schat als je me zo aan blijft kijken en niks zegt dan ga ik je zoenen'

Ik wil niks zeggen. Zou hij me dan echt zoenen? Wil ik dat?

'Schat' zegt Reede als hij op zijn lip bijt.

Ik open mijn mond om iets te zeggen maar er komt geen geluid uit. Ik blijf stil.

'Ik meen het' zegt hij terwijl hij zwaar ademt.

Ik blijf hem aankijken. Ik heb het gevoel alsof ik naar hem toe getrokken wordt alsof we magneten zijn. Ik hou m'n adem in en mijn hart klopt alsof hij elk moment uit mijn borst kan springen.

'Oké, ik ga je zoenen' zegt Reede als ook hij opmerkbaar slikt.

Dan komt het gevoel waarvan ik het zo graag wilde voelen. Hij drukt zijn lippen hard tegen de mijne. Hij kreunt zachtjes zodat ik mijn mond open doe voor hem. Zijn ene hand ligt nog op mijn wang en de andere heeft hij op mijn zij gelegd. Hij houd me stevig vast en hij zoent me alsof dit zijn laatste kans is. En ik, ik laat het gebeuren. Ik geniet van zijn pepermunt smaak en zijn tong die wanhopig op zoek lijkt te zijn naar de mijne. De kus is zo intens dat we allebei af en toe happen naar adem. Als Reede me vasthoud verdwijnt de wereld om me heen. Al mijn zorgen. Alles.

Maar dan schieten ineens de beelden van gister door mijn hoofd heen. Ik voel de paniek opkomen en maak me los uit onze kus. Ik zet een paar stappen bij hem vandaan.

'Wacht' zeg ik.

Ik moet op adem komen. Ik moet blijven nadenken. Ik moet mezelf beschermen.

'Jess' zegt Reede bijna fluisterend. 'Je hoeft je geen zorgen meer te maken als je het me gewoon laat uitleggen. Je kan dit...' hij gebaart naar ons 'niet ontkennen. We willen elkaar. De hele nacht heb ik me druk gemaakt om je. Ik weet niet waar dit allemaal vandaan kom maar ik wil de kans krijgen om dit uit te zoeken. Met jou. Laat het me proberen. Laat me toe' zegt hij.

Reede stapt op me af en staat in één stap weer bij me.

'Jess' zegt hij weer.

Reede pakt me weer vast. Zijn handen liggen allebei op mijn heupen en hij trekt me weer naar zich toe. Dan kust hij me weer. Ik kan hier niet tegenop. Het voelt onnatuurlijk om tegen hem in te gaan. Ik wil alleen maar meer. Hem. Ik doe mijn mond weer voor hem open waar hij gelijk gebruikt van maak.