16: Mersi

11.6K 575 39
                                    

Sessiz geçen yolculuğun ardından yemeğin yeneceği şık restauranta geldiklerinde Umut arabadan indi.
Işılın inmesini beklerken ısrarla inmeyen kıza sabır çekti.

“Başımıza bela mı aldık seni?”

Kapısını açtığında ışıl prenses edasıyla mersi diyerek gülümsedi.

“Bir an hiç açmayacaksınız sandım.”

“Ellerin yok mu kızım senin?”

“Böyle şık bir davette kapımı açmanız gerekir.”

“Böyle davetlere çok alışkın gibisin. Ayrıca daha önce çok kaç kişi kapını açtı?”

Umutun alaylı sesine karşılık omuz silkerek sırıttı.

“Şöförümüz Uğur bey son derece nazik birisiydi kapımı açardı. Elli yaşında olmasaydı müstakbel eşim olarak düşünebilirdim.”

Umut bu sefer kahkaha atmıştı.

“İlahi ışıl.”

“İlahi ben.”

restauranta girecekken umut girmesi için kolunu uzattı.

“Çıkan dedikodulardan haberin yok mu?”

“Kimin umrunda.”

Işılın gözleri camın arkasındaki kağanla Aysun’a kayarken birbirlerine güldüklerini görünce kaşlarını çattı.

“Bu kafayı sevdim umut bey.”

Cesurca koluna girdiğinde tüm bakışları yok sayarak masaya ilerlediler.

“Hoşgeldiniz umut bey!”

Işıl görmezden gelinip tüm övgüler umuta giderken bir tık üzülmüştü.
Tek boş sandalyeler kağanla Aysun çiftinin karşısındayken Kağan çatık kaşlarla biricik komşusuna hoşgeldin demişti.

“Hoşbuldum Kağan bey.”

Uzun masada herkes ayrı muhabbetlere dalmışken ışıl kendini dörtlü yemeğe çıkmış gibi hissetmişti.

“Işılcığım bu ne güzellik. Ceketine bayıldım acaba orijinali nerde satılıyordur?”

Oturur oturmaz Aysun’un hedefinde olduğunu hisseden ışıl sakince gülümsedi.

“Armani Aysun Hanım. İngiltere’deki mağazasından almıştım.”

Aysun kahkaha atarken Kağan ışılı izliyordu. Yüzündeki gülümsemenin fırtına öncesi sessizlik olduğunu biliyordu.

“Komik olan nedir?”

“Armani olmasına mı gülsem yoksa İngiltere’den almana mı karar veremedim.”

“Gülmek için başka sebeplerinizin olmaması kötüymüş.”

Işıl suyundan bir yudum alıp garsonu çağırdı.

“Royal deMaria şarabınızdan alabilir miyim? Aysun hanım sizede tavsiye ederim. Dünyanın en pahalı şarabıdır beğeneceğinize eminim.”

İki erkek kadınların arasındaki laf atışmalarını izlemeyi bırakıp onlarda sipariş vermişti.
Konuyu değiştiren Kağan olurken Umut hala ışıla bakıyordu.

“Bir an zengin olduğuna inanacaktım.”

“Ben zaten zenginim.”

İlerleyen saatlerde hastane ve sıkıcı doktor muhabbetlerinden sıkılan ışıl bıkınca araya girdi.

ELVEDA SOSYETE!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin