VAMPİRLİ AŞK

SENI SEVIYORUM

Kolumda bir el hissettiğim an arkamı döndüm Robby bana' iyileşecek' bakışı atıyordu . Ona sıkıca sarıldım ve ağlamaya başladım. (Inanamiyorum)Biz sanki bir baba oğul gibiydik. Onu gerçekten babam olarak görüyordum.

"Davin! Lerry iyileşecek!"

Sesi boğuk çıkmıştı ne yani ağlıyor muydu?

"Robby amca istersen kafeteryaya inin hem Ellen teyzede çok kötü "

Robby sadece başını salladı .

"Kızlar Ellen teyzeyi alın aşağı inin."

"Sen napıcaksın " bunu söyleyen Claire di.

"Ben...Lerry nin yanındayım "

"Tamam, sen.. sen Lerry nin yanında kal bişey olursa haber ver."

"Tamam siz merak etmeyin."

Onlar yavaş yavaş aşağı inerken Lerry nin odasına girebilmek için doktorunu buldum.

"Lerry nin doktorusunuz dimi?"

"Evet?"

"Onu görebilirim miyim ?"

"Şey, tabi ama çok kısa olsun "

"Tamam."

"Kıyafetlerinizi hemşire ayarlasın."

"Tamam,teşekkürler."

Odadan çıktığımda yarım ağız gülüyordum.

Kıyafetleri giyip odaya girdim . Ahh yine başlıyoruz off ben niye ağlıyorum yaaa iyice sulu göz oldum.

Yanına oturup elini tuttum.

"Lerry? Aşkım duyabiliyormusun?"

Ah tabi ki hayır ama belki duyar .

"Lerry biz burdayız... Hepimiz....Biliyormusun ben hiç akıllı bir çocuk değildim . Hep yaramazlık yapar annemden azar işitirdim. Bu yüzden hiç oyuncağım olmazdı . Hepsini alır benden saklar ya da yakarlardı. Asla vazgecmezdim eninde sonunda oyuncaklarımı alırdım.Tabi o zamanlar insandım ... Ailemdeki tek insan ...Lerry uyanmalısın seni elimden almalarına izin vermicem ... Seni asla bırakmıcam...Lerry... ben seni çok seviyorum."

Evet bunları söylerken hem ağlıyor hemde Lerry nin elini tutuyorum.Bi anda o kalp ritmini gösteren alette ses yükselmeleri oldu ve Lerry nin elini tuttuğum elde hareket oldu.

"Lerry?!"

"D...a..v..."

Kapıyı açıp bağırmaya başladım.

"Doktor!!! Lerry!!! Uyandı!!!!!"

Hemşirelerden bazıları odaya girerken Ellengil geliyorlardı .

"Lerry uyandı! Adımı söyledi! Elimi sıktı!"

Hemen odaya girdim.

"Hastamız uyandı ama dinlenmeye ihtiyacı var lütfen dışarı çıkın ."

"Ama.."

"Tekrar görebilirsiniz ama suan biraz dinlensin."

Ben o hemşireyi varya....

"Davin oğlum Lerry ?"

"Merak etme Ellen teyze Lerry uyandı. !"

Çok sevindiler herkes birbirine sarıldı . Kızlar eve gidip üstlerine değiştirip gelmelerini söyleyince bende onları bırakmak zorunda kaldım. Sonra da okuldan Toby alıp hastaneye gittim .

Lerry uyanmıştı!!! Onu asla bırakmıcaktım.

1Gün sonra

"Davin!"

Kalktığım yerden mırıldanmaya başladım.

"Hııı"

"Davin oğlum kalk istersen perişan oldun burda."

Ney??? Gözlerimi açıp gördüğüm şey ardından ayağa kalktım.

"Ellen teyze kusura bakma ben şey..."

"Çok yoruldun eve git dinlen istersen hem Lerry daha uyanmadı"

"Yok yok ben onu görmeden gitmem yani gidemem."

"Ah siz gençler yokmusunuz. Lerry nin hayatında senin gibi biri olduğu için çok mutluyum ."

"Teşekkürler ..."

Kızlar geliyorlardı .

"Davin!"

"Efendim"

"Lerry nasıl iyimi bi sorun yok demi?"

"Hayır yok hala uyuyor."

"Hm tamam . Ee sen nasılsın?"

"Çok iyi "

"Davin, sanki bir vampir değilde zombi gibisin ya git dinlen biraz bu ne hal ?"

"Şşş kızlar ya Ellengil burda hem ne var halimde?? Sanki her gün vampir görüyorlarda ?"

Claire ve Morry kahkaha atmaya başladılar tabi bu sesiz olanından.

Lavaboya gittiğimde aynadakinin ben olma ihtimali sıfırdı . Kızlar haklıydı zombi gibiydim aslında biraz uyumuştum ama 2 gün uyumadığım için böyleydi . Sonuçta vampirdim ve çok açtım hastanede de bişey yenmiyordu zaten .

Elimi yüzümü yıkadım. Kızların yanına gittim ve dışarı çıkacağımı söyledim . Onlarda anlamıştı zaten acıktığımı bu yüzden üstelemediler zaten biliyorlardı . Bende elimi çabuk tutup arabamla ormana gittim...