Gölge Timi

46. Bölüm Uyan

Selaamm kalbimin içleri yeni bölümle geldim karşınıza umarım beğenirsiniz sizleri seviyorum iyi okumalar.

Bir hafta olmuştu koca birer hafta ne bir gelişme vardı ne de başka birşey doktorlar her gün gidip Asenayı kontrol edip geri gidiyorlardı dedikleri tek cümlede 'hala durumu aynı uyanmasını bekliyoruz.' Ne zaman uyanacak? Uyandığında neler olacak? Kimseye hiç birşey denmiyordu. Tim bu durumdan sıkılmış artık bir beklenti içindeydiler her gün hastanede, sokakta, kafeteryada, lojmanda, karargâhta her önüne gelen kişilere dua okutturuyorlardı Asena için. Aslan git gide huysuzlaşıyor her gün anne diye ağlıyor du. Kaan bir haftadır görevdeydi ve aklı sürekli sevdiği kadın da kalmıştı. Şimdide herkes yoğun bakımın önünde oturmuş öylece her zaman ki gibi Asena'nın uyanmasını bekliyorlar dı. Fatih elleri poşetli koridora girince tim kaşlarını çatarak baktı bu duruma.

"O ne?" Akat'ın sorusuyla Fatih hafif tebessüm etmeye çalıştı çok gülen çok konuşan Fatih artık tebessümle yetiniyor bir iki kelam anca ediyordu. Asena'nın vurulması timi oldukça sarsmıştı. Hepsi birbirlerine bakarken Fatih yorgun çıkan sesiyle mırıldandı.

"Boya." Tim fatihe anlamsız gözlerle bakarken Fatih boya kovalarını yere koyup Kaan'ın kucağında ki Aslanı kucağına aldı. Aslanı da zor bela sokmuşlar dı yoğun bakım kısmına girmesi yasaktı ama Aslan her gün anne diye ağlayınca mecbur getiriyorlardı hatta bazen Turan yada Kaan Aslan uyurken yanına Asena'nın tişörtünü koyuyordu ki uyanmasın diye işe de yarıyordu Aslan hiç uyanmadan deliksiz uyuyordu.

"Gel bakalım aslan parçası." Aslan boyaları görünce elleriyle alkış tutmaya başladı. Nasıl da sevinmiş di boya yapacak diye. Fatih ve tim Aslanın bu haline tebessüm ederek izledi.

"Ağabey ne yapıyorsun anlatsana?" Akat artık sabırsızca konuşurken Fatih camın arkasında melek gibi yatan komutanına baktı. Gerçekten melek gibiydi simsiyah saçları sanki geceden almıştı siyahlığını bir de masmavi gözleri vardı denizler gibi koyu gökyüzü kadar berrak dı, teni de ay gibi parlıyor du bembeyaz. 'Nasıl?' dedi içinden. 'Nasıl kıyarlar komutanıma şerefsizler."

"Ağabey cama boya yapacağız Aslanla hatta siz bile yapacaksınız sonra da Asena uyanınca mutlu olacak." Turan bu düşünceyle içten bir gülümseme sundu ne çok isterdi sevdiği kadın uyansın ona mavi gözleriyle baksın derince uzun uzun birbirlerinin gözlerine dalıp gitsinler.

Bu düşünce bile kalbimin ritminin bozulmasına neden oluyordu. Yavaşça ilerledi Aslana doğru Kaan da aynı şekilde ilerledi Aslana doğru Kaan ve Turan birbirlerine ters ters bakınca tim onların bu haline gülse mi ağlasa mı bilemediler iki koca adam iki koca yüzbaşı bir kadını paylaşamıyorlardı. Aslan gülerek Turana baktıktan sonra koşarak Turan'ın boynuna atladı Turan sıkı sıkı sardı Aslanı oğlum diyordu içinden henüz dışarı vurmamıştı ama Aslanı oğlu gibi görüyor du dillendirmiyordu, belki de göreceği tepkiden korkuyordu. Kaan yavaşça ayağa kalktı ne diye bilirdi ki biliyordu ne Asenanın hayatında ne de timin hayatında bir önemi vardı bir süreliğine gitmişti hayatlarına ve öylede devam etmeliydi belki de kendini fazla kaptırmıştı bu olaya belki de basit bir hoşlantıydı Kaan'ın duyguları. Bunu zaman gösterirdi. Ama birşeyi çok iyi biliyordu Asena da Turan'ı seviyordu zaten Asena Kaan'a açık açık seviyorum demişti ama Kaan ciddiye almamıştı şimdi de acısını çekiyor dışlanıyordu.

Tim üzülüyor du Laan'ın bu haline aslında iyi birine benziyordu Öz'ün de tabi bir senede time çektirdiklerini saymazsak ama askeriye ve normal hayatta birbirlerine benzemiyordu ki onlarda anlıyordu bir yandan 'acaba?' diyorlardı. 'acaba fazla mı tepki gösteriyoruz?' Hepsinin gözü içeri de ölüm kalım savaşı veren güzel kalpli kadına kaydı. Ne çok acı çekmişti ne çok çetin savaşlar vermişti ama hepsinde de sağ çıkmıştı fakat derin ve unutulmayacak yaralar açmıştı ruhunda da bedeninde de. Her bir yarası farklı farklı yerlerde farklı farklı zamanlarda kanıyordu. Kimse de bilmiyor du Turan hariç çünkü hissediyordu anlıyordu hemen sevdiği kadının gözlerinin içine bakarken ne kadar ifadesiz kimliklerine bürünse de turan anlardı seven adam anlardı.