—მოვედი!-ბოლო ხმაზე ყვირილის ლუი. ადგილზე ვხტები.
—სულელო! გული გამიხეთქე!-საბუთების კითხვაში ისე ვიყავი გართული, რომ მისმა უეცარმა ყვირილმა კინაღამ სკამიდან გადმომაგდო.
—დანაშაულის დონატებით გამოსყიდვაზე რა აზრის ხარ?-წარბები აათამაშა და ჩემს წინ, სავარძელზე მოთავსდა. პატარა, ოთკუთხედის ფორმის ყუთი კი ჩემს საბუთებს ზედ დაადო.
—იდეალური ვარიანტია.-მსუქანი ნერწყვი გადავყლაპე და ტუჩები გავილოკე, რასაც ლუის სიცილი მოჰყვა.
—ბოლოს ერთი კვირის წინ გნახე, ბოდიში, ლოს-ანჯელესში არ ვიყავი და მაგიტომ ვეღარ შეგეხმიანე.-ამბობს და სმაილიან დონატს იღებს, მე კი გულის ფორმისას მიწოდებს.
—მე კიდევ მეგონა, გადამაგდო-თქო.-დონატი ჩავკბინჩე და სინანულით თავი გავაქნიე.
—მეე? შეენ? არასდროს!-მპასუხობს და ნეკა თითს მიშვერს.
გულწრფელად მეღიმება და მის ნეკას ჩემსას ვახვევ. შემდეგ კი ორივე წინ ვიწევით და ჩვენ-ჩვენს ცერა თითებს ვკოცნით.
—ამ წამს მე და შენ საუკეთესო მეგობრობის პირობა დავდეთ, ხვდები?!- სერიოზულად კითხულობს ლუი.
—ვხვდები, მეგობარო.-ვუღიმი და დონატის ჭამას განვაგრძობ.
—აბა მომიყევი, როგორ ჩაიარა ჰარისთან პაემანმა.-ხველება მიტყდება.
—ეს პაემანი არ ყოფილა.-ბრაზით ვამბობ, როგორცკი ხველას ვწყვეტ.
ის დღე მახსენდება, როცა ჰარიმ ლუიზე მკითხა თუ მომწონდა და მე ხველება ამიტყდა. რა ჯანდაბაა, მოითათბირეს რომ ერთხელაც დამახრჩონ?
—აბა რა იყო?!-თვალები დააწვირლა და სახე მომიახლოვა.
—უბრალოდ რაღაცაზე ვისაუბრეთ და მორჩა.
—კონკრეტულად?-ისედაც პატარა თვალები ჰქონდა და რომ აწვრილებდა სულ აღარ უჩანდა.
YOU ARE READING
Girl you loved, or girl you left. | H.S. |
Fanfic| Harry Styles Georgian Fan-fiction| When you're a woman with a huge dream, there's nothing that can stop you from reaching your goal. Ava Clark, a twenty-four years old woman, who dreams about having her own restaurant. The restaurant in which she...
