Umudunu, heyecanını, yaşama olan sevincini kaybetmiş, Onları annesiyle babasının mezarına gömmüştü küçük kız. Yıllardır böyle yaşıyordu, ne kadar kabullenemesede artık şapşal bir kız çocuğu değildi...
Yaz sonu evlerine, California'ya döndükten 3 yıl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bekliyorum, sonunu düşünmeden. Elini uzat. Ay'ın gözleri her daim üzerinde."
Not: Bu kitapta küfür, argo, şiddet ve 10 yaş altı her yerde allah sizi yakacak gibisinden cümleler kuran kitle için zararlı sahneler bulunacaktır.
Pacifica ile epey bir dertleşmiştik. Akşamın karanlığı çöktüğünde aşağı indik. Hala tedirgindim. Sabah olanları düşünmeden edemiyordum. Delirecektim neredeyse. 'Belki de hayaldi' diye düşündüm fakat bu düşüncemi inancım anında yok etti. Hayal olamazdı, Bill hayal olamayacak kadar gerçek bir yaratıktı. Muhtemelen bu dediğimi duysa ilk önce o gıcık kahkahasını atar daha sonra da beni oracıkta yok ediverirdi. 'Hadi ama, onu daha önce yendiniz. O sana birşey yapamaz' artık gücüm yerinde değildi. Annemi ve babamı kaybetmiş olmam beni duygusal bir boşluğa bıraktı ve ben her gün o boşlukta daha da fazla boğuluyordum. Onu tekrar yenebilecek gücü kendimde bulamıyordum. Pacifica mutfaktan çıktı ve çantasını askılıktan alıp konuştu.
"Mabsie, artık gitsem iyi olacak. Babam daha fazla merak etmesin"
Dedi ilk önce ona baktım, daha sonra kafamı kapının yanındaki cama doğru çevirdim. Yaklaştım ve daha dikkatli bakmaya başladım. Karanlık çökmüştü ve oldukça rüzgar vardı. Karanlığın içinde kurumuş yapraklar adeta dans ediyordu. Kafamı Pacifica'ya çevirmeden konuştum.
"Pac, bugün burada kalmaya ne dersin?"
Kısa bir sessizlikten sonra pacifica konuştu.
"Harika olur derim"
Dedi döndüm ve gülümsedim. Hızlıca telefonumu aldım ve Pacifica'nın annesini aradım. Uzun süreli bir bekleme sonrasında sonunda karşı taraftan ses gelmişti.
"Alo?"
"Merhaba bayan Northwest."
"Merhaba Mabel, neden aradın? Oh, tanrım yoksa Pacifica'ya birşey mi oldu?"
"Hayır, hayır pacifica gayet iyi. Aslına bakarsanız ben sizi izin almak için aramıştım"
"Ne izni?"
"Pacifica bugün bizde kalabilir mi? Birlikte Pacifica'nın Fransızca dersine çalışırken saatin nasıl geçtiğini anlamamışız. Düşünebiliyor musunuz daha Çinceye çalışamadık. Korkunç bir durum. Her neyse Pacifica yorgunluktan kısa bir şekerleme yapmak istediğini söyledi. Pacifica Northwest'i güzellik uykusundan uyandıramayız öyle değil mi. Bu nedenle de bugün bizde kalmalı?"
