''Hey, şunu keser misin lütfen?" dedi kız Richie'ye doğru bakarken.
Richie okulda sınıfta oturmuş dersi dinlerken kalemini sıraya tıklatıyordu. Dersten uzaklaşmıştı ve boşluğa doğru dalmıştı.
Kızın sesiyle irkildi ve cevap verdi:
"Tabi tabii."
Ardından gülümsedi.
İyi bir okulda okuyordu. Gidebileceği en iyi okullardan. Hem yüksek puan hem de para istiyordu. Ailesi zaten zengindi. Ders ortalamaları iyi, hatta çok iyiydi. Sosyal aktivitelerde yer alıyor, yapabileceği her şeyi yapıyordu.
Ancak bu yetmiyordu. Gereksizdi. Paraya ihtiyacı yoktu. Neden istemeyeceği bir meslek için bu kadar çalışıyordu? Sokak dövüşçüsü olabilirdi veya gezgin. Heyecanlı işler, bir günün diğer günden farklı olacağı işler. En azından şimdilik, lisenin monoton hayatından kurtulabilmek için bir sürü şey yapmak istiyordu.
Etrafındaki insanların hepsinin gözünü para bürümüştü. Ailelerinin isteği üzerine en iyi okullara girmek için çabalıyorlardı. Bazıları derslerde daha iyi olabilmek için sadece 6 saat uyku haricinde sürekli ders çalışıyordu.
Arkadaşım diyebileceği bir kişi bile yoktu. Beraber aylak aylak dolaşacakları, boş işler yapacağı, gülüp eğlenebileceği, aynı zamanda ciddi olabileceği biri, bir dost istiyordu. Ama bu okulda böyle birini bulmak imkânsızdı.Richie nedense bu düşüncelerden sıyrılmıştı. Para, hırs, en iyisi olma isteği... Bunlar etrafındaki insanlara yanlış öğretiliyordu. Bu 3 ana özellik tek bir şey üzerine kurulmuştu: Mutlu olmak.
Hırs yap, en iyisi ol.
En iyi ol, para kazan.
Para kazan, istediğini al.
İstediğini al ve mutlu ol.
İnsanlar bunun üzerine kurulmuştu. Sadece yaşıtları değil, ailesi, yaşıtlarının ailesi de aynı döngü içindeydi.
Ama atladıkları tek nokta, mutlu olmayı unutmaktı ki bu da onları sonsuz bir para döngüsüne itiyordu.
Bu yüzden zenginlerdi. Ailesi süper zengin denebilecek kadar zengindi.
Yılda 5 milyon dolar gelir. Saf gelir. Faturalar vesaire her şey çıkınca 1 yılda harcayabilecekleri 5 milyon dolar.
Richie burada yanındaki insanlardan ayrılıyordu: Duracağı noktayı bilmek.5 milyon dolarla bundan sonra hayatının kalanında neredeyse istediği her şeyi alabilir, hiç çalışmadan uzun süre yaşayabilirdi. Dünyayı gezer, yazı yazar, sağda solda boş işler yapardı.
Ve bu sadece 1 yıllık gelirle oluyordu. Ama ailesi ne yapmıştı? Sıradaki yıl daha fazla gelir için biriktirmişlerdi. Bir daha, bir daha ve bir daha.
Richie bu yüzden istemiyordu. Mutlu olmanın para kazanmak değil, onu istediğin şekilde kullanmak olduğunu düşünüyordu.Bu düşünceler arasında ders zilini duydu.
Bazen sadece dışarı çıkıp hiç tanımadığı biriyle dost olmak istiyordu.Onunla bir maceraya çıkmak, kavgaya katılmak, ya da mafyalar tarafından kovalanmak...
Sadece bir şey, hayatında ona mutlu olabileceğini gösterebilecek bir şey.
Ama bunlar sadece filmlerde oluyordu, hayal dünyalarında.
Gerçekteböyle bir şey olamazdı. Olsa bile büyük ihtimalle klasik, zengin, züppe birçocuğun başına gelemezdi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Liseli
FantasySıradan bir gün , sıradan bir hayat , pek sıradan olmayan bir rüyanın ardından . Bir yaprağın süzülmesiyle başlayan hikaye Aynı Yaprağın yok olmasıyla bitecek Klasik bir liseli , Hiç tanımadığı bir çocuk , ve hiç tanımadığı pembe pijamalı bir kız .
