YENİ KOMŞU +18 (Tamamlandı)

BİR

Eda Saygın
Akşam saatlerinde bahçemde bahar havasının ve iş günümün erken bitişinin keyfini çıkarırken yan evdeki hareketlenme dikkatimi çekiyor. Yaklaşık iki aydır boş ve satılık olan evi belli ki biri almıştı. İki gündür süren tadilat ve yerleşme hâlâ bitmemişti. Kahvemden bir yudum aldım ve bahçenin yan eve açılan kapısına doğru yürümeye başladım. Birkaç adam eşyaları taşıyor, kısa boylu, uzun siyah saçlı genç bir kadında telaşlı bir şekilde elindeki kağıda bakarak onları yönlendiriyordu.

Taşınacak kişi belli ki önemli biriydi. Kadın her şeyin yerini milimi milimine düzelttiriyordu. "Neyse yakında kokusu çıkar". Diye düşünüp eve giriyorum.

Kendime yiyecek bir şeyler hazırlayıp atıştırmaya başlıyorum. 
Bir süre sonra kapı çalıyor. Elimdeki kahve kupamla kapıyı açmaya gidiyorum. Kapıyı açtığımda karşımda Deren'i buluyorum.

"Canım, hoşgeldin."

Gülümseyip "Hoşbuldum" diyor ve mutfağa geçiyoruz.

"Ya bugün hiç Gökhan'la konuştun mu?"

"Yoo.. Neden?"

"Hiiç. Sabah aradım ulaşamadım da.."

Gözlerimi kısıp muzır bakışlarımı atıyorum.

"Edaaa şöyle bakmayı kes, umut yok kızım.."

"Yaa hiç belli etmiyorsun ki umut olsun canım."

İç çekiyor. Tam bir şey söyleyecekken yan evden gelen takırtılarla kaşlarını çatıyor.

"Bu gürültü neyin nesi?"

"Yan evi biri satın almış onu yerleştiriyorlar."

"Anladım.. Kim acaba?"

"Bilmem."

Serkan Yılmaz

Bürodaki işlerimi tamamen bitirdikten sonra evin son durumu için asistanımı arıyorum. İlk çalışta açıyor.

"Tuana.." dediğim anda bana ev hakkında bilgiler vermeye başlıyor.

"Serkan bey eviniz neredeyse hazır birkaç ufak detay kaldı onlar da siz gelene kadar tamamlanır."

"Peki, teşekkürler Tuana."

"İyi günler Serkan Bey."

Telefonu kapatıp arabama biniyorum ve yeni evime doğru yol almaya başlıyorum.

Yeni evime geldiğimde hava kararmaya başlamıştı bile gerçekten yorucu bir gündü umarım evim tamamen yerleşmiştir.

Evin bahçe kapısını açıp içeriye girdiğimde ustaların evden çıktığını görüyorum. Ve Tuana'nın da. Beni fark etmesiyle yanıma geliyor.

"A, Serkan Bey bende tam sizi arayacaktım, eviniz tamamlandı eğer bir eksik görürseniz bana bildirirsiniz bende ustalarla iletişime geçerim."

Gülümsedim ve "Sağ ol." Dedim. Herkes gittiğinde yeni evime girdim. Gerçekten tam istediğim gibiydi.

Hemen üst kattaki yatak odama çıktım ve üstümdekilerden kurtulup kendimi duşun altına atıyorum. Gerçekten rahatlamıştım.

Duştan çıkıp bornozumu giyiniyorum ve birden elektrik kesiliyor. 

"Siktir."

Pencereden baktığımda civardaki elektriğin kesilmediğini görüyorum. Hemen Tuana'yı aramak için telefonumu bulmaya çalışıyorum. Odamda telefonumu bulduktan sonra şarjımın bitmek üzere olduğunu fark ediyorum hızlı davranıp Tuana'yı arıyorum. Hemen açıyor.

"Efendim Serkan Bey, bir aksilik mi oldu?"

"Alo, Tuana bak elektriğim kesildi hemen ustayı mı arıyorsun ne yapıyorsun bilmiyorum ama halledin şu işi."

Karşıdan ses gelmiyor.

"Alo, Alo Tuana!"

Telefonun ekranına bakıyorum, kapanmış..

"Allah kahretsin!"

Ne kadarını duyduğunu bile bilmiyordum. Gerçekten bugün neden böyle aksilikler oluyordu.
Pencereden tekrar baktığımda yan evin ışıklarının yanık olması dikkatimi çekiyor, onlardan yardım isteyebilirdim. Ama bu halde mi? Kıyafetlerimin yerine bile bakacak vaktim olmamıştı ki. Her neyse şu an yapacak bir şey yok.

Evden çıkıp yan eve bahçe kapısından giriyorum. Ve ilerleyip kapılarını utana sıkıla çalıyorum.
Kapıyı açan genç kadın üstündeki saten ve göbeğini açıkta bırakan pijama takımıyla gerçekten güzel ve seksi bir kadındı. Ama şu an bunu düşünmenin sırası değildi.

Eda Saygın

Yemekten sonra Deren dışarı çıkıyor bende mutfağı toparladıktan sonra. Salona geçip tv karşısına yayılıyorum. Güzel bir romantik komedi izlerken kapım çalınıyor. Bu saatte Deren dönmez, Gökhan desen o da gelmez.. Kim acaba?

Ayaklanıp kapıyı açmaya gidiyorum. Açtığımda karşımdaki manzaranın gerçek olup olmadığını tartarken karşımdaki adamın neden bornozuyla evime geldiğini düşünmeden edemiyorum.

Bölüm Sonu