ELVEDA SOSYETE!

20: Kötü kalpli Cadı

Işıl rüzgardan dağılmış saçlarına çeki düzen verip kapıyı açtı.

Yakışıklı bir adam beş,altı yaşlarındaki kızı ile içeri girdiğinde Kağan'ın yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi.

Kollarını iki yana açtığında küçük kız kendini Kağan'ın kucağına attı.

"Yediden yetmişe herkesi kendine aşık ettiriyor."
Işıl fısıltıyla kendi kendine konuşurken Kağan bilgisayardan tahlil sonucuna bakıyordu.

"Dayım benim." Küçük kız Kağan'a aşkla bakarken Işıl olayı anlamaya çalışıyordu.

"Nasılsın kardeşim." Kağan'ın boylarındaki yakışıklı kumral adam konuşurken Işıl gözlerini ikiliye dikti.

"Sana hala küsüm abi."

Kağan küçük bir çocuk gibi trip atarken Işıl onun tatlı hallerini çekinmeden izliyordu.

"Küsme bana. Biliyorsun karımı."

"Eşin annem ile küs olabilir ama bu bana gelmenize engel değil."

"Dayım haklı baba, ayrıca babaanemide çok özledim. Dayımda evden taşındığından beri hep mutsuz."

"Akıllı kızım." Kağan, Buket adlı miniği öperken abisi konuştu.

"Sizi yemeğe çağıracağız zaten. Neşe, Aysun'la konuşmuş."

"Abi, ciddi değiliz neden yengem böyle yapıyor?"

"Aysun'u seviyor ben ne yapayım? Sen ciddi olmadığın kadınla takılmazsın yeme beni."

"Annemin bir dediğine daha hayır dersem vereceği tepkiden korktum. Ayrıca Aysun ile sevgili olursam içkiyi bırakacağına söz verdi."

Işıl kahkaha atarken iki adamda ona dönmüştü.

"Ah, burnuma sinek değdi çok huylandım afedersiniz."

Işıl kızaran yanaklarıyla gülmesini durdurmaya çalışıp başka yöne baktı.

"Prensesim, şekerin çok iyi konumda. Bu hafta sonu biraz kendini şımartabilirsin. Tabiki dikkat etmek şartıyla."

"Teşekkür ederim dayı."

"Senin gibi tatlı bir kızın, fazla tatlıya ihtiyacı yok zaten."

Küçük kız ve Kağan birbirlerinden nihayet ayrıldığında abisi ile sarılmak için ayağa kalktı Kağan.

"Bir ara ayarlayıp annemi ziyarete gidelim."

"Tamam kardeşim aklımda."

Ikili odadan çıkarken Kağan'ın abisi Işıl'a iyi günler dilemiş Işıl'da sempatik bir şekilde karşılık vermişti.

Ikisi odadan çıkarken Işıl hızla Kağan'ın masasına oturdu.

"Aysun ile annen istediği için mi birliktesin?"

"Bu durum çok mu hoşuna gitti?"

Işıl muzipçe sırıttı.

"Sevgili değiliz. Annem için deneyebileceğimi ama duygusal olarak bir şey hissetmediğini söyledim."

"Neden kabul etti ki? O sana aşık görünüyor."

"Aşık olduğunu sanmam çocukluğumuzdan beri beraberiz ve bunun mantıklı olabileceğini düşünüyor. Duygusal bir bağımız yok."

Işıl gülümserken Kağan kızın ellerini tuttu ve masadan indirdi.

"Şimdi sıradaki hastayı alın Işıl Hanım ve masama oturmayın mabediniz kağıtlarımı buruşturdu."