KORUMA | bxb

Fedakarlık?

14.01.2021

***

İtalik olanlar yazardan. Bugün attığım 2. bölüm karıştırmayın. Keyifli okumalar :)

--------------------------------------------------------------------------

''Deniz! Deniz abicim iyi misin? Korkutma beni Denizim'' Abim endişeyle Deniz'in yanaklarına vururken bir yandan da Cihangir kolonya ile bileklerini ovalıyordu.

Sonunda Deniz gözlerini açtı. ''Abi... Sen... Onunla'' dedi sonda Emir'i göstererek. Hatırlayınca bir daha bayıldı.

''Ohoooo....'' Elimi sallayınca abim kafama vurdu.

Üçüncü kez uyandırmamızın ardından neyse ki bu sefer bayılmamıştı.

''Çocuklar konuşalım mı?'' Kafamı sallayıp koltuğa oturdum. ''Emir sende gelsene benimle'' Ciho, Emir'in kolundan tuttuğunda gidene kadar abime baktı Emir. Gözlerinde acı vardı. Ne diye öyle bakmıştı...

Deniz yanıma oturduğunda abim ayakta kısa bir volta attı. Diyeceklerini toparlamaya çalışıyordu. ''Çocuklar...''

''Nasıl yaparsın abi böyle bir şeyi? Ya sen Doruk gibi değilsin ki!'' Deniz bağırınca abim hayal kırıklığıyla baktı. ''Keşke önce dinleseydin Deniz''

''Tamam benim gibi olman olaylarını bir kenara atarsak..'' dedim sinirle Deniz'e bakarak. Doruk gibi ne ya...

''Emir ile olmanı bende anlamıyorum abi. Emir ne ya? Sen sevmezdin ki onu. Ki o da seni. Ne ara aşık oldunuz?'' Sıkıntılı bir nefes verip karşımızda ki sehpaya oturdu. ''Bilmiyorum. Yani ne zaman oldu bende bilmiyorum.''

''Yani sevgili misiniz?'' Deniz'in sorusuyla kafasını salladı. ''Onu öptün mü?'' Benim sorumla Deniz kafama vurdu. ''Aptal sırası mı şimdi?'' Oflayıp kafamı ovdum. Aptal olacaktım en sonunda...

''Çocuklar ben de sizinle konuşmak istiyordum zaten. Bu şekilde görmenizi istemezdim. Yani bu kadar şok olacağınıza tahmin etmedim.'' dedi kafasını iki yana sallayarak. Ellerini birleştirip dizlerine yerleştirmişti. Çekindiği için yüzümüze bakmıyordu.

''Neden Emir peki? Ya ben o çocuğu hiç sevmiyorum ki? Bir kere çirkin. Daha yakışıklı birini bulamadın mı?'' Deniz bir anda kolumu çimdikleyip: ''Bakıyorum çok çabuk kabullendin abimin bir erkekle sevgili olmasını!'' dedi. Göz devirdim. Salak bu kız...

''Ay abla Allah aşkına aş bunları ya. Benden dolayı alışmış olman lazımdı. Ne bu şiddet bu celal!''

''Hayır efendim alışmıyorum!'' Ayağa kalkıp odasına ilerledi. Abim sıkıntılı bir nefes verip başını elleri arasına aldı. Çok üzgün görünüyordu. Onu görünce bende üzülmüştüm.

**

''Ne demek oluyor bu Emir?'' Öpüşmelerini kastediyordu.

''Bademciklerini aldırmış onu kontrol ettim kardeşim'' dedi alayla. Cihangir sinirle soludu. ''Neden bana söylemedin sevgili olduğunuzu?'' Emir sinirle üzerine yürüdü. Parmağını göğsüne doğrulttu. ''İşte bu yüzden! bu şekilde yargılayacağın için!''

''Oğlum aptal mısın!? Ne diye yargılayayım? Bende bir erkekle sevgiliyim biliyorsun.'' Emir göz devirdi. ''Doğan olduğu için yargılayacaktın.'' Bu konuda haklıydı. Ki çok geçmeden Cihangir kelimelerini sıraladı.

''Bak orasını gerçekten anlamıyorum. Ne ara aşık oldun lan sen! Daha dün nefret etmiyor muydun bu adamdan?'' Emir kafasını çevirip bahçeye baktı. Evet öyleydi. Ama kalbine söz geçirememişti işte. Olan olmuştu.