Uni
❀. ကြာငယ် .❀
ကိုကိုနဲ့အဆင်ပြေပြီးကတည်းက ရုံးမတက်ဖြစ်တဲ့ကျွန်တော်..
ဒီနေ့တော့ ကိုကို့တိုက်တွန်းမှု့ကြောင့်ရုံးသွားရဦးမည်..
ရုံးအိတ်လေးကိုင်ကာ အိမ်ရှေ့ကစောင့်နေတဲ့ကိုကို..
"ကိုကို ကျွန်တော်တကယ်သွားရမှာလား"
"ဟာ..မောင်ကလည်း မသွားလို့မရဘူးလေ..အထိန်းအကွက်မရှိရင် ကုမ္ပဏိပျက်လိမ့်မယ်.."
"ဟင်း~~အင်းပါ"
"မောင်ကလိမ္မာပါတယ်ရော့အိတ်.."
"မောင်စိတ်ချမယ်နော်ကိုကို..အိမ်ပြင်သိပ်အထွက်နဲ့ အရမ်ူအရေးကြီးမှထွက်ပါ..ကြားလားကိုကို"
"အင်းပါမောင်ရဲ့ သွားတော့လေ နောက်ကျနေပြီ..နေ့လည်ကျ နေ့လည်စာလာပို့ပေးမယ်နော်.."
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ..ကဲ အားဆေးလေးပေးပါဦး"
ပြောလည်းပြောပါးကိုထိုးပေးနေတဲ့မောင်..
"မွ ရပြီလား"
"ဟင့်အင်းကျန်သေးတယ်"
နှုတ်ခမ်းလေးဆူပြလာတဲ့မောင်..
"ပြွတ်စ်..ရပြီ...အွတ်..မောင်..ပြွတ်စ်"
ကိုကို့ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေကို အလွတ်မပေးပဲနမ်းရှိုက်နေမိသည်..
အတန်အကြာနမ်းပြီးမှ..
"ဟာ..မောင်ရာ..မောလိုက်တာ.."
"လှတယ်.."
"ဟမ်"
"မောင့်ကိုက်ရာလေးနဲ့ကိုကိုက လှတယ်လို့.."
"မောင်!!"
"ကဲပါရှက်မနေနဲ့တော့ မွ..မောင်သွားပြီ"
ကြည့်..မောင်ဟာလေ နမ်းပြီတာတောင် အတိုူအနေနဲ့ ပါးကိုလည်ူအလွတ်မပေးသွားဘူးလေ..
နောက်ပြန်လျှောက်ကာတာတာ့ပြနေတဲ့မောင့်ကိုကြည့်ရင်း..
မောင်နဲ့အခုလိုအမြဲနေခွင့်ရရင်သိပ်ကောင်းမှာပဲနော်မောင်..
သို့ပေမဲ့ ကံကြမ္မာကိုမသိနိုင်သေးဘူးလေ..
နေ့လည်ထမင်းစားချိန်အရောက်..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
❀.ကြာငယ်.❀ « ℳ𝓎 ℒℴ𝓉𝓊𝓈 » Completed
Hayran Kurguနောက်ဆုံးတစ်ခေါက်လောက်ပြောပါရေစေနော်... ကော အရမ်းချစ်တယ်မောင်
