Moordvrouw: spelletjes

Deel 4

Menno liep achter Carla aan. "Wat ga je doen?!" Carla bleef voor de deur van de verhoorkamer staan. ze draaide zich om. "Ik ga iemand verhoren" zei ze. "alleen?!" Riep Menno verontwaardigd. "ja" zei Carla bot. "wie?" Vroeg Menno. "Jonas Kaag" zei Carla droog. ''die is toch al verhoord?! die gaat zo de cel in'' zei Menno. ''ik wil hem nog wat vragen'' zei Carla. ''wat dan?'' vrpoeg Menno. ''iets'' zei Carla op dezelfde droge toon. Menno kwam dichterbij. ''zou je dat nou wel doen?'' zei hij. Hij pakte haar arm vast. Carla keek naar zijn hand die haar arm vasthield en daarna in zijn ogen. ''als ik het nu niet doe, dan zal ik het waarschijnlijk nooit goed kunnen verwerken'' Menno zuchtte. Carla trok zich los. ze ging de verhoorkamer in. Menno volgde haar. aan de tafel zat Jonas Kaag. Hij zat met zijn armen overelkaar op de stoel. Toen hij Carla zag kreeg hij een grijns op zijn gezicht. Carla en Menno gingen zitten. ''nou barts los'' zei Jonas met een grijns. ''heb je al nagedacht over wat je hebt gedaan?'' begon Carla. ''ik dacht dat we dit gesrek al hadden gehad'' zei Jonas koel. ''gewoon belangstelling'' zei Carla. ''prima wat jij wil'' zei Jonas. Carla's gezicht stond op onweer. Menno keek Carla even aan. ze staarde in het gezicht van Jonas. Opeens ging Jonas rechtop zitten. ''ik wil terug naar mijn cel'' zei hij. ''ik wil je nog 1 ding vragen'' zei Carla. ''wat dan?'' het bleef een stil. ''waarom ik?'' ''hoe bedoel je?'' vroeg Jonas. ''waarom moesten jij en Leon mij hebben?'' herhaalde Carla. ''oh ben je daar nog niet achter?!'' zei Jonas. zijn grins werdt alleen nog maar breder en gemener. ''prima jullie begonnen ons door te krijgen'' zei hij. ''en dan ontvoer je gewoon maar iemand?!'' zei Carla. ''ja, we moesten iets hebben om jullie mee onder druk te zetten, eerst dacht Leon nog aan je leuke blonde rechercheurtje maar toen bedacht ik dat het veel leuker was als we een belangrijker persoontje zouden nemen. iemand waarmee we de politie echt mee onder druk zetten''. Je kon het niet zien maar Menno vermoede dat Carla kookte. ''wat waren jullie met mij van plan geweest als mijn team niet op tijd was geweest?'' vroeg Carla. Dan zaten we nu in Argentinie'' zei Jonas laconiek. ''en die spuit?'' ''Leon raakte gewoon in paniek, we moesten iets zei Jonas. je hebt geluk dat je er zo goed vanaf bent gekomen''Carla voelde de tranen achter haar ogen prikken. ''wat hadden jullie gedaan als ik daar was dood gegaan?'' vroeg Carla. ''niks'' lachtte Jonas. ''dat was toch je lot geweest, we hadden je mee genomen naar Argentinie en dan alsnog die spuit gegeven'' zei Jonas grijnzend. de manier waarop hij dit had gezegd, hij had alleen maar zitten grijnzen, hij vertrok geen spier hij had niet eens spijt van wat hij had gedaan! er rolde een traan over Carla's wang. ''klootzak'' zei ze. Jonas vetrok weer geen spier. Menno stond op en nam Carla mee naar buiten. bij de deuropening bleef hij staan. ''ik hoop dat jij heel lang krijgt vuile zak die je bent!'' zei hij. daarna liep hij door naar buiten. Carla stond huilend om het hoekje van de deur. Menno pakte haar stevig vast. zo stonden ze daar minutenlang. Menno pinkte een traan onder Carla's oog weg. hij wilde net wat zeggen toen Fenna opeens aan kwam lopen. ''wat is er aan de hand?'' vroeg ze verbaasd. helemaal niks zei Carla en ze liep weg. ''wacht maar even'' zei Menno en hij liep achter Carla aan. Fenna keek ze verbaasd na.