17 yaşındayım daha. Baharın mı etki
si artık bilmiyorum ama gerçekten bunalımdayım. Sanırım depresyona kadar gidicek. Sıkıcı bir hayatımın olnasının yanısıra birde hiç aşık olamayışımında etkisi var.
Hakkatten aşk ne?
Off bilmiyorum ..
Pazar günüydü. Hava şöyle böyle ılık ile sıcak arası. Şöyle kendimi saile atayım dedim .
Bir banka geçtim otururken aynı zamanda denizin güneşe karşı raksını seyrediyordum. Yanıma biri oturdu. Anketçiymiş sanırsam. Alnından ter damlaları boncuk boncuk teker teker yere düşüyordu. Derin derin nefes alıp veriyordu. Çantamdan su çıkarıp verdim, önce bana baktı ( Allahım kumral ve gözleri bir çimen kadar yeşildi) teşekkür etti ve suyu gerçektende dört yudumda bitirdi.
- ne anketi?
Diye sordum.
- hobiler fobiler falan filan.
Dedi.
Biraz durdu kafasını bana doğru çevirerek:
- senin hobin ne? Dedi.
- benim hobim kitap ukumaktır. Tekhedefim yazar olmak.
- gerçektenmi? Bende şiir karalarım daha acemi sayılırım ama.dedi.
- bir iki satır okusana merak ettim . dedim.
- yokk olmaz daha başkasına okuma aşamasına geçmedim.dedi.
-Bende profosyönel değilim ya hadi.dedim.
- tamam. Dedi ve başladı.
- aşk.. Gözlerinin mavisine benzer.
Tesadüfen bile olsa kokun bana esse.
Hançer gibi işlese bedenime.
Güneşin bi bakışıyla eriyiversem.
Hafızama kazınsa tüm güzelliğin.
Tek başıma fısıldarım kulağına .
Tek ben.
Sadece sen.
Bir yuva.
Ve bir köpek.
Aşk..
Sen ve ben..
((Siire bak be ))
- eh güzelmiş. Dedim.
- evet bu şiiri ona yazmıştım. dedi.
( kim acaba? Hangi kız bu çocuğu bırakabilirki)
- hmm peki neden ayrıldınız. Dedim.
- n.n nerden anladın. Dedi.
- yazmıştım dedin de ondan.
- ee şey evet.dedi.
- peki neden dicektim ama saatler geçmiş eve geç kalmıştım.
- neyse ben geç kaldım gitmem lazım tanıştığımıza memnun oldum.dedim ve yerimden kalktım tam giderken:
- kaan. Diye seslendi.
Adımı kaan dı? Aa ben adını bile bilmiyodum. Arkamı dönerek:
- liva. Dedim.
Gülümsedim ve eve doğru yol aldım.
Eve gelir gelmez yatağıma uzandım.
Günler geçti. Çıkmıyor aklımdan.
Ne bu? Niye çıkmıyor aklımdan? Noluyorr?
Ayaklarım beni hep saile götürüyordu. Bilmiyorum niye.
Acaba onumu arıyordu gözlerim.
Aradan iki ay geçti.
Hep aynı anketi iki ay burada yapıcak değilya.
Uff unutamıyordum.
Hergün o gözleri düşünmekten uyuyamıyordum.
Hergün o saile gitmek.
Tam bi aptallık.
Yok gelmiyor.
O anket yaparken kimbilir kaç kızla tanıştı.
Yine o bankta bekledim ama yoktu.
Tam kalkıcaktım biri bana kağıt uzatı
Üzerinde anket soruları vardı. Ama diyer anketlerden farklıydı.
Üzerinde; onu sevdinmi? Çünkü ben sevdim
Onu düşünüyormusun? Çünkü ben unutamıyorum.
Ve daha birçok..
- hmm dedim sanırııımm..
- galiba evet. Hepsi ne cevabım evet.
Bukadar hızlı geçti detone olan hayatım bir anda en güzel melodilerle süslendi. Ben ve aşk.. Bu iki tezat. O yeşil gözlerin nasılda bozuverdi bu kuralı.
