ပြဲၾကည့္ၿပီးျပန္လာခ်ိန္ကား ၄ နာရီတိတိ ။
လင္းခါနီးၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ေဆာင္းမနက္ခင္းမုိ႔
ေမွာင္ရိပ္ကႀကီးစိုးေနဆဲေပ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွင့္
အတူတူပြဲၾကည့္ျပန္လာသူေတြ အျပန္လမ္းေပၚ
ေတြ႔ေနရေပမယ့္ ေဘးတစ္ဖက္စီကအိမ္ငယ္
တစ္ခ်ိဳ႕ကတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနေသးသည္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း အာရံုဆြမ္းေလာင္းဖို႔ရန္အတြက္
မီးေရာင္ဖ်ဖ်ထြန္းကာဆြမ္းခ်က္ေနၾကၿပီေပ ။
ပြဲၾကည့္တုန္းကအိပ္ခ်င္စိတ္႐ွာမရေပမယ့္
အခုအိမ္ျပန္လာေတာ့မွ တစ္ေရးေလာက္ ေမွးခ်င္လာရသည္ ။ လမ္းေလွ်ာက္တာပင္ အယိုင္ယိုင္အထုိးထိုးႏွင့္ ေဘးကပ္ရပ္ကလူႀကီး
ထိန္းေပးလာရတာအိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္သည္အထိပင္ ။
" ကိုႀကီးေရာ့ ျခံစည္း႐ုိးေသာ့
ဘႀကီး မုိင့္ကိုေပးလိုက္တာ "
အိတ္ေထာင္ထဲကျခံေသာ့ကို ကိုျကီးကို လွမ္းေပးလိုက္သည္ ။ ျခံတံခါးပြင့္သည္ႏွင့္
ကိုႀကီးရဲ႕လက္ေမာင္းကိုမွီခိုတြဲကာ အထဲကိုဝင္ဖုိ႔ျပင္ေတာ့ ဒီလူႀကီးက
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုေကာက္ယူေပြ႕ခ်ီလိုက္သည္ ။ အိပ္ခန္းထဲထိေလးကုိ လမ္းမေလွ်ာက္ခ်င္တာႏွင့္
အေတာ္ပဲျဖစ္သြားရသည္မို႔ ဒီလူႀကီးရဲ႕
လည္တိုင္ကိုအလိုက္သင့္ဖက္ထားလိုက္ကာ
လိုက္ပါခဲ့သည္ ။
" ကိုႀကီး သတ္ိထားသြားေနာ္
ေခ်ာ္လဲရင္ မုိင္ပါျပဳတ္က်မွာ "
လွ်ပ္စစ္အားခေလးသက္သာေအာင္
အိမ္ေ႐ွ႕ေလးကလြဲရင္ အိမ္ထဲထိအကုန္
မီးပိတ္ထားတတ္သည့္ဘႀကီးတို႔ေၾကာင့္
စမ္းတဝါးဝါးသြားေနသူ ကိုႀကီးက္ုိ သတ္ိကေပးရေသးသည္ ။ ႐ွင္း႐ွင္းေလး
ျမင္ရေအာင္ မီးဖြင့္လိုက္ရင္ဘႀကီးတုိ႔ုိုကို
အလကားႏုိးလိုက္သလိုျဖစ္မည္ေၾကာင့္
ႏွစ္ေယာက္သားေျဖးေျဖးသာအခန္းထဲကို
ဝင္ခဲ့ေတာ့သည္ ။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့
ကုတင္ငယ္ေလးေပၚ ကုိႀကီးကသာသာေလး
ခ်ေပးကာေစာင္ေလးကိုပါျခံဳေပးလာသည္ ။
" ကိုႀကီးေရာတစ္ေရးေလာက္လာအိပ္
ေရစႀကိဳၿမိဳ႕ေပၚက္ုိလည္ရင္ ငူငူငုိင္ငိုင္ႀကီးျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ "
ထုိင္ရတာေညာင္းတယ္ကအစ ဘာကိုဘာမွ မေျပာသည့္အျပင္ ကြၽန္ေတာ္ေအးရင္ေအးသလို
ပူရင္ပူသလို ေဘးကေနအလိုက္သင့္ျဖည့္ဆည္း
ကာပြဲလိုက္ၾကည့္ေပးသည့္ ဒီလူႀကီးလည္း
ပင္ပန္းေနမွာေသခ်ာပါသည္ ။ ထိုေၾကာင့္
ခါတုိင္းလိုကုတင္ငယ္ေလးေပၚ လြတ္ေနေသာ ေနရာေသးေသးေလးမွာဝင္အိပ္ရန္ ေျပာေတာ့
ႏွစ္ခါမဆိုရ ။ ေဘးကြက္လပ္ေလးနားတိုးကာ
ဝင္လိုက္ၿပီးလွ်င္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုပါသိမ္းက်ံဳး၍ ဖက္ကာထားသည္ ။ နီးကပ္ေနေသာ ကြၽန္ေတာ့္နဖူးကိုခပ္ဖြဖြထိကာနမ္းသည္ ။ ေခ်ာ့ကာသိပ္ေနသည့္ ထိုအနမ္းေတြခံယူရင္း အေႏြးဓာတ္ေတြလွ်ံပယ္ေနေသာ ကိုႀကီးရဲ႕ ရင္ခြင္ႀကီးထဲမွာ တစ္ေရးတစ္ေမာ အိပ္ပစ္ပါဦးမည္ ။
