Bölüm & 20

2.4K 130 33
                                    

Ece salonda bir geri bir ileri giderken sabah Cihangir'in yaptığı teklifi düşünüyordu.Fırat'ın ölümü herkesi çok sarsmıştı,atlatmaları uzun sürecekti.Ve Ece bu durumu atlatmaya çalışırken yanında Cihangir olsun istiyordu.

Koşarak ceketini alıp dışarı fırladı.Üstünde Cihangir'in ona aldığı pijama vardı.Evde eşyası olmadığını görünce çıkıp almıştı.Mahalledeki herkes ona garip ama gülümseyerek bakıyordu.Sevda böyleydi işte,ölüm kadar acımasız ve kavuşmak kadar tatlı...

Cihangir'in kafesine girdiğinde çalışanlar gelen kişinin Ece olduğunu anlamışlardı.Çünkü bir adam boşu boşuna çiçeklere aşk ile bakmazdı,saatlerce telefonun ekranına bakmazdı.Sevdası güzel adamdı Cihangir,herkes böyle düşünüyordu.Kimse bir kadını bu devirde beklemezdi,bir şekilde hayatına devam ederdi ama Cihangir yapamazdı bunu.

Ece ona bakan çalışanlara nefesini düzenleyip sordu.

-Cihangir nerede?

Cihangir dışarıdan duyduğu ses ile mutfaktan çıkmıştı.Doğru duyup duymadığını merak etmişti.Çünkü Ece gittiğinden beri her yerde onun sesini duymuş,dönüp baktığında kimseyi bulamamıştı.

Mutfaktan çıktığında karşısında pijamaları ve dağınık saçları ile sevdiği kadını gördü.Ece böyle geldiğine göre bir şey olmuş olmalı diye düşündü.Ece'nin ellerini tutup yüzünü okşadı

-Güzelim ne oldu,bir şey mi oldu birine?

Ece kafası ile hayır yaptı.

-Cihangir...ben de istiyorum.

-Neyi güzelim?

-Seni yanımda istiyorum,sabahım ol günaydınım ol istiyorum.Sorduğun soruya evet diyorum.

Cihangir kızı kucaklayıp etrafında döndürdü.

-Allah be!!!

Ece kahkaha atıp Cihangir'i durdurmaya çalıştı.

-Cihangir dur,millet bize bakıyor!

Cihangir dönmeyi bırakıp Ece'yi aşağı indirmeden konuştu.

-Baksın kızım ne olacak!Koskoca Ece Ceyhan olacaksın,karım olacaksın.Bunda bağırıp sevinmeyeceksek neye sevineceğiz?

Ece gülümseyip aşağı indi.

-Şu kıyafetime bak ya,bu haberi bu kıyafetle de vermem absürt oldu!

-Bir şey olmaz güzelim.Çağrı,bize iki çay getir koçum!

Ece sandalyeye oturup ceketine sarındı.Çıktığı zaman hissetmemişti ama Eylül ayının ortalarına gelmişlerdi, bu yüzden hava iyice serinlemişti.Cihangir oturmadan gidip müşterilere verdikleri battaniyelerden aldı.Ece'nin üstünü örtüp yanına oturdu.Kolunu Ece'nin omzuna atıp kendine doğru çekti.

-Şimdi üşümüyorsun dimi?

Ece kafasını salladı.

-Teşekkür ederim.

-Asıl ben sana teşekkür ederim gül güzeli,benimle evlenmeye karar verdiğin için.

Ece kafasını sallayıp konuştu.

-Sen gittiğinden beri çok düşündüm.Fırat'ın ölümü sadece beni değil,hepimizi çok sarstı.Ben de istiyorum ki,bu süreçte ve bundan sonra hep hayatımda ol,benimle ol.

Gül Güzeli (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin