SARIŞIN

Bölüm 45

"Tıpkı senin kalbin gibi."

Gerçekten merak ediyordum. Neden son zamanlar da Aras'a karşı bu kadar hassastı kalbim?

Bakışlarımı Aras'a çevirdim. Bana şaşkın bir ifadeyle bakıyordu.

"Benim kalbim gibi mi?" dedi aynı ifadesiyle. Bakışlarımı kaçırdım. Bunu neden ona söylemiştim ki?

"Unut gitsin." Elimi çekeceğim sıra da sıcak bir dokunuş hissettim. Aras'ın elini...

"Bu ne demek oluyor Tombiş?" derken sesi fazla yumuşak çıkmıştı. Bunun cevabını ben de bilmiyordum. Sanırım bu yüzden bunu ona sormuştum.

"Bilmiyorum. Sanırım kalbim onu unutmaya çalışıyor." dedim iç çekerek. Bakışlarımı yere düşen yağmur damlalarına çevirdim. "Artık bana onu hatırlatmıyor." dedim gülümsemeye çalışarak. Sadece bana ilk hislerimi hatırlatıyordu. İlk kez bir erkekten hoşlanmıştım yağmur eşliğinde. Ve ilk vedamı da yağmur eşliğinde yapmıştım. Onun için yağmurdan nefret etmeyecektim.

"Tombiş seninle o doğum günü partisinde değil de, tam burada karşılaşmış olsaydık sence her şey daha farklı olur muydu?... Biz daha farklı olur muyduk?" dedi tuhaf bir ses tonuyla.

"Hıh?"

"Atalay yerine..." bir süre sessiz kaldı. Ve bakışlarını bana çevirdi. Şuan bana daha farklı bakıyordu. "...beni sever miydin?"

Ne? Yanlış mı duymuştum? Aras neden bunu bana soruyordu? Kafam karışmıştı. O an zihnim de Aras'ın sesi yankılandı.

"Başka bir kızdan etkilendiğimi söyledim"

Bunu kırmızı kazaklı kıza söylemişti. Onun sevdiği başka bir kız vardı. Muhtemelen şu an beni rahatlatmak içindi bu konuşması.

"Neden bana böyle şeyler soruyorsun?" dedim gülmeye çalışarak. "Biz arkadaşız. Öyle bir şey tabi ki olmazdı." omzuna sert sayılmayacak bir yumruk attım. Bu konuyu dağıtmak istiyordum. Beni sebepsiz rahatsız etmişti. Ve kalbimi...

Aras'ın yüz ifadesi değişmişti. Sanki üzülmüş gibiydi. Ama emin olamadım. Çünkü üzülmesi için bir sebep yoktu.

"Boşver, sadece saçmalıyorum." derken benden gözlerini kaçırmıştı. Aras son günlerde garipti... Onu anlamak benim için gerçekten zordu.

"Benimle neden buluşmak istedin?" dedim konuyu dağıtmaya çalışarak. Çünkü bu atmosferden hoşlanmamıştım. Şakacı Aras'ı istiyordum.

"Bir sebebe ihtiyacımız var mı Tombiş?" dedi iç çekerek. Evet, sanırım haklıydı. Arkadaşların buna ihtiyacı tabi ki yoktu.

"Sadece sormak istedim." dedim etrafıma bakınarak. Neden bugün bu kadar tuhaftık? Bu gerçekten rahatsız ediciydi...

"Tombiş, kalbimizin üç kapısının olduğunu düşünsene."

Bakışlarımı tekrar ona çevirdim. "Üç kapı mı?" dedim sorarcasına. Tepkime güldükten sonra başını salladı.

"Üç kez aşık olma hakkımız olsaydı... Sence de bu iyi olmaz mıydı?"

"İyi olurdu. Ama bu aşık olmak, olur mu? Üç defa bence fazla... Aşk bir kez yaşanmalı, doğru kişiyle birlikte..." dedim Aras'ı izlemeye devam ederek. Bana sadece gülümsedi.