PROLOGUE

0 0 0
                                    

𝑒𝑅𝑅𝑂𝑅𝑆 𝑎𝐻𝐸𝐴𝐷!! 𝑇ℎ𝑒𝑟𝑒'𝑠 𝑎 𝑙𝑜𝑡 𝑜𝑓 𝑒𝑟𝑟𝑜𝑟𝑠 ℎ𝑒𝑟𝑒: 𝑔𝑟𝑎𝑚𝑚𝑎𝑡𝑖𝑐𝑎𝑙 𝑒𝑟𝑟𝑜𝑟𝑠, 𝑠𝑝𝑒𝑙𝑙𝑖𝑛𝑔𝑠 𝑜𝑟 𝑒𝑣𝑒𝑛 𝑡ℎ𝑒 𝑤𝑒𝑖𝑟𝑑 𝑝𝑙𝑜𝑡 𝑜𝑓 𝑡ℎ𝑒 𝑠𝑡𝑜𝑟𝑦. 𝑃𝑙𝑒𝑎𝑠𝑒 𝑢𝑛𝑑𝑒𝑟𝑠𝑡𝑎𝑛𝑑𝑠 𝑚𝑦 𝑖𝑚𝑝𝑒𝑟𝑝𝑒𝑐𝑡𝑖𝑜𝑛𝑠..

This story is a work of fiction. Names, place, characters, businesses, events and incidents or either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual events is purely coincidental.

Do not distribute, publish, transmit, modify, display or create derivative works from or exploit the content of the story in anyway. Please obtain permission.

_____________

PROLOGUE


AZEL'S POV

Nasa lugar ako kung saan punong puno ng pagmamahal.

Sabi nga sa lyrics ng isang kanta.

Love is in the air, love is everywhere!!

Damang dama ko ang minsahe ng kantang yun.

Ang daming bulaklak sa bawat paligid. Punong puno ng mga ilaw kasabay pa nito ang dami't naggagandahang mga bituin na nagsisilbing liwanag na mas lalong nagpapaganda sa paligid.

May grupo rin sa gilid na tumutugtug nang napakaganda.

Hindi ko lubos masabi kung ano ang nararamdaman ko ngayon...

Nakita ko na sya..

Naglalakad na sya palapit dala ang napakagandang bulaklak na sumisimbulo ng pagmamahal.

Naglalakad sya nang punong puno nang pagmamahal ang mga mata nya. Hindi rin matago ang ngiti sa kanyang mga labi..

Ito na ata ang araw na matagal ko nang hinintay. Sana ito na nga ang araw na yun.

Tuluyan na syang nakalapit.

Gaya nga nang inaasahan. Ibinigay nya ang bulaklak.

Hindi ko alam kung matatawa ba ako o kung ano sa mukha nya.. Masyado syang kabado..

Parang sira manan tong si Carlo.

Humugot muna sya nang lakas ng loob bago lumuhod..

This is it!!

Nakipagtitigan muna ito. When I look at his eye. You can define what love is.

I know right now his saying his monologue if how he really love the woman infront of him.

Inilabas nya na ang singsing. He's already asking now. "Will you merry me?"

𝐒𝐇𝐀𝐑𝐈𝐍𝐆 𝐓𝐇𝐄𝐈𝐑 𝐋𝐎𝐕𝐄𝐒𝐓𝐎𝐑𝐘Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon