Nefret Ediyorum...

Yeni Bir Aşk Mı Doğuyor ?

Uyandığımda elimi tutup ağlayan bir Poyrazla karşı karşıyaydım.Onu il kez böyle görmüştüm.Saçları birbirine girmiş göz altları mosmor olmuş gözlerinin içi kan çanağı gibiydi.Üstündeki tişörtü ise kirli gözüüyordu.Poyraz sesizliği bozup bana:

'' Beni çok korkuttun fıstığım...''dedi.Ben gözlerimi deli gibi açarken onun suratında ise tatlı bir gülümseme vardı.Bu hoşuma gitmişti.Ona elimi kaldırıp yaklaşmasını işaret ettim tabiki bu tatlı bir şekildeydi.

Oda bana doğru eğildi ve bekledi.Bende kulağına yaklaşıp ''beni ne kadar seviyorsun şampiyon ?'' dedim. Oda şaşırmış bir şekilde ''Şampiyon ?'' dedi. Gülerek sen dünyanın ''en yakışıklı en tatlı ve en güzel kızla çıkan çocuk değilmisin ?''dedim.

Poyraz elini saçlarının içinden geçirerek ve tabiki tek kaşını kaldırarak '' Tabiki en yakışıklı ve en tatlı çocuğuyum.''dedi.Kaşlarımı çatarak ayağa kalmaya çalışsamda tabiki bunu beceremedim sadece Poyraza ölümcül bakışlar attım.

Poyraz gülelerek'' Ha birde en tatlı kızıyla çıkıyorum.''dedi.Bende gülerek ona sarıldım.Oda bana sonra ondan yavaşça ayrılıp Poyrazın gözünün içine baktım onun gözlerinde kayboldum çok derin ve anlamlı gözlere sahipti Poyraz.

Ben ona bakarken birden Poyraz eliyle önüme düşen saçları geri attı. Ve ardından yanağını gösterip öp işareti verdi.Bende hızlıca öptüm.Ve ardı arkası kesilmeyen öpücüklere boğdum onu sonra yavaşça dudağına kaydım öpmedim bekledim.

Oda yavaşça beni kendine çekti.Ben hafif ve çok büyük olmayan bir buse kondurdum Poyrazın dudağına Poyraz gülümsedi.Gerçekten bu çocuk yakışıklıydı ben ne kadar şanslıyım onu çok kez öpmek isterdim ama henüz o kadar iyi değildim.

Birden Poyraz kalktı ve bana ''hemen döneceğim goncagülüm sana birşey getireceğim.''dedi.Ben hemen hızlıca kafa salladım.Poyraz dışarı çıkarken bildiğin oynuyordu şapşal bir öpücük onu bu kadar mutlu ettiyse daha çok mutlu olacak...

Çıkarken kapıyı açık unuttu Poyraz dışarıda olan Barış benim durumumu sordu Poyraz sesizce ''iyi''dedi.Barış tek kaşını kaldırıp''Neden oynuyorsun delimisin ?''dedi.Poyrazda oynamaya devam ederek ''Öpüştük''dedi.Barış Poyrazın sırtına vurmaya başladı.Onları sesizce dinlemek beni güldürmüştü.

Daha sonra ses kesildi.Biraz bekledim ama hala kimse gelmemişti.Kızmıştım niye glmiyordu ki.Yavaşça kalkmaya çalıştım ama gerçekten zordu benim gibi hiperaktif biri için çok zor günler geleceğine benziyordu.

Yarım saat kadar anca kalkabilmiştim.Hastanenin koridoruna doğru yürürken gözüm Poyrazı aradı hiçbiryerde yoktu şimdi sinir krizi geçireceğim nerde bu of keşke öpmeseydim.Davul zurna tuturmasın.Saçmalama Mine o kadar da değil. Off napsam acaba ?

Karşıdan bana doğru gelen Ayçayı görünce hızlıca ona doğru yürümeye çalıştım tabiki hızlı değildim.Ayça hemen kolumdan tutup beni hastane odasına doğru götürdü.Beni adeta sürükledi.Beni hastane yatağına oturtum konuşmaya başladı.

''Duygularıma engel olamıyorum o serseriye aşık olduğuma inanamıyorum ondan bu kadar nefret ederken ona aşık olmam çok saçma deği mi ? onu sevmek istemiyorum aslında bir çift olsak çok tatlı oluruz ama neyse o orospuyu seviyor.''dedi.Hemen sonra elini ağzına götürüp sıkıca kapattı ve yanağından bir damla yaş süzüldü ve devamı geldi.

Ben tabiki kimden bahsettiğini biliyordum ama bilmiyormuş ayağına yatıp ''Sen neyden bahsediyorsun en baştan anlatırmısın şu meseleyi ayça ve lütfen ağlama ağlamanı istemiyorum.''dedim.

Ayça göz yaşlarını silip bana baktı ''tamam anlatacağım ama ilk anlattığımda duygularımı yadırgama''dedi Ben hiç ses vermeden kafamı salladım.Hemen Ayça lafa girdi.''Bak şimdi ne zaman olduğunu bilmiyorum ama ben Barış a aşık oldum ama istemiyorum ona aşık olmak bu çok saçma o bir serseri ama çok tatlı ve ona aşık oldum ve o aksine o kızdan hoşlanıyorlar öpüştüler hatta...''dedi.

Ben son cümleyi duyduktan sonra kopmuştum nasıl yani beni vuran o kızla öpüşmüşmüydü yok artık nasıl Ayça yalan söylemez şimdi ben ona gösteririm.''Ayça azıcık beni burada beklermisin bir yere gidip geleceğim''dedim.Ayça tahminen nereye diyecekti tabiki zaman kaybetmemek istemediğimden elimi kaldırıp onu susturdum.

Ayçada başını aşağıya eğip bekledi.Bende bir hışımla odadan bir kasırga havasıyla çıktım.Ve koridorda ayaklarımı yere vura vura Barışı aradım hastanenin dışına çıktım elimde serumla ...

Barış ve Poyraz oturuyorlardı.Yanlarına gidecektim ki Barışın ağzından Ayça ismi çıkınca iki üç adım geriledim ve arkalarına oturdum.Elimdeki gazete sayesinde beni göremezlerdi ve ben onları duyabilirdim.Kızgın olmama rağmen yüzümde bir gülümseme oluştu.

Barış devam etti.''Bence Ayça beni seviyor zorlada o kızı öperken bana nasıl baktığını gördüm.Ama nedense ben hiç ona kızamıyorum ve onun sevgilisi varmı çok merak ediyorum.''dedi.Ben bağıra bağıra gülmeye başladım aslında gülünücek birşey yoktu ama gerçekten Ayçayla Barış birbirinden hoşlanıyorsa yemin ederim mutluluktan uçarım.

Barış ve Poyraz bana bakınca gazeteyi yukarı çektim suratım gözükmiycek şekilde...

Biraz sesizlik oldu ve bir anda gazete elimden çekildi ben ne olduğunu anlaymadan biri dudağımı öptü.Noluyor diye iki kaşımı kaldırmış bakıyordum ve karşımda tatlı bir şekilde gülen Poyrazla karşılaştım.

Poyraz gülüyordu.Bende güldüm sonra işaret pamağımla ona yaklaş dedim tek kaşım havada oda şaşkın şaşkın bana yaklaştı bende ceketinin yakalarından çekerek dudağını dudağıma yapıştırdım.Poyraz öpmeye başlayınca nazikçe onu kendimden uzaklaştırırken bir ses duydum bu Barıştı.

''Yavaş olun burda çocuk var''dedi.Poyraz gülerek '' Barış küçülde cebime gir.''dedi.Bende gülmeye başladım.Biz ikimiz gülerken bir çift gözün beni izlediğini hissettim.Bu Ayçaydı.Bize doğru gelmeye başlayınca Barış üstünü başını düzeltmeye başlayınca Poyrazla birbirimize bakıp gülümsedik.

Ayçada yanımıza vardı.Barış lafa girdi.''Şeyy Ayça azıcık yürüyelim mi seninle konuşmak istiyorum.''dedi.Ben gülmemi engellemeye çalıştım.

Ayça hiç vakit kaybetmeden cevap verdi.'' tamam gezelim bende seninle konuşmam lazım bu gün değişik şeyler olacak...''dedi.

Barış alayla ''Yaaaaa '' dedi. Ayça gözlerini devirerek kısık bir sesle ''ukala''dedi.Ben dayanamayıp gülmeye başladım.Poyrazda dayanamadı oda güldü biz gülerken ikiside aynanda gözlerini devirip ''ne gülüyorsunuz ?''dedi.Ben şaşırdım aynanda söylemeleri garipti.

Barış hiç zaman kaybetmeden '' yolu gösterdi Ayçaya ''Ayçada o yöne doğru yürümeye başladı.Bende Poyrazın kolundan tutup ''Senle biraz şu bankta oturalım mı ?'' dedim.Poyrazda elimi tuttu.Ve 1 saat falan orada oturduk.

Ardından bir bağrış koptu.Ve sesin gediği yerden dumanlar yükselmeye başladı korktum.Poyraz vakit kaybetmedi o yöne doğru koşmaya başladı.Bende koştum ama ona yetişemedim bu nedenle durup o yöne doğru koşanların arkasından bakakaldım...