Black Love {Dramione Fanfiction}

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ: Part 23 {ΤΕΛΟΣ}

Ερμιόνη Γκρέιντζερ

Ανοίγω τα μάτια μου και οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν απάνω μου κάνοντας με να τα κλείσω ξανά. Παίρνω μια βαθιά αναπνοή και όταν τις συνηθίζω κοιτάζω γύρω μου, βρίσκομαι στο δωμάτιο του Ντράκο. Χαμογελάω μόλις τον βλέπω να στέκεται όρθιος προς το παράθυρο με τα χέρια στις τσέπες και απλά να χαζεύει έξω. Νιώθω πολύ διαφορετικά σήμερα σε σύγκριση με άλλες φορές. Σηκώνω ελάχιστα το κορμί μου από το κρεβάτι και ο Ντράκο καταλαβαίνει ότι ξύπνησα.

"Μωρό μου, μην κουράζεσαι. Ο γιατρός είπε ότι χρειάζεσαι ξεκούραση." λέει καθώς έρχεται προς το κρεβάτι. Ξαφνικά αρχίζω να θυμάμαι όλα όσα έγιναν από τον Χριστουγεννιάτικο χορό. Θυμάμαι να είμαι σε αυτό το παλιό σπίτι αιχμάλωτη από τα χέρια του Μάρκους και της Αστόριας.

"Είναι όλοι καλά; Ο Χάρυ, ο Ρον, τα κορίτσια;" ακουμπάει τα χέρια του στο πρόσωπο μου και προσπαθεί να με ηρεμήσει

"Όλοι είναι πολύ καλά. Μην ανησυχείς." μου λέει με ήρεμη απαλή φωνή και το δεξί μου χέρι ακουμπάει το δικό του

"Εσύ είσαι καλά;" τον ρωτάω καθώς παρατηρώ μια πληγή στο πρόσωπο του

"Τώρα που είσαι εσύ καλά, είμαι και εγώ." χαμογελάω με την απάντηση που δίνει και τα μάτια μας αντικρίζονται έντονα. Ανταποδίδει το χαμόγελο και στη συνέχεια πλησιάζει τα χείλη του στα δικά μου και φιλιόμαστε. Το φιλί μας διακόπτεται από την φωνή του Σείριος που μόλις καταλαβαίνει από τι μας διέκοψε δείχνει μετανιωμένος.

"Συγνώμη, δεν ήθελα.." γελάμε ταυτόχρονα με τον Ντράκο ενώ στη συνέχεια σηκώνεται όρθιος και του δίνει μια σφιχτή αγκαλιά

"Ήθελα απλά να δω πως είναι η όμορφη μας μαγκλ." συμπληρώνει και τον κοιτάζω χαμογελώντας

"Είμαι καλά Σείριος. Ευχαριστώ." ανταποδίδει το χαμόγελο και στη συνέχεια κοιτάει τον Ντράκο

"Έλα από το γραφείο όποτε μπορέσεις." ο Ντράκο κουνάει το κεφάλι του θετικά και στη συνέχεια ο Σείριος φεύγει

"Τι εννοεί από το γραφείο του;" ρωτάω τον Ντράκο παράξενα και έρχεται με πονηρό χαμόγελο κοντά μου

"Σκότωσε τον Βόλντεμορτ." τα μάτια μου γουρλώνουν από ευχαριστήσει αλλά και ταυτόχρονα από σοκ.

"Αυτό σημαίνει ότι ο Σείριος είναι ο νέος διευθυντής στο Χόγκουαρτς;" λέω νιώθοντας ενθουσιασμένη

"Ναι, μωρό μου. Και επίσης είναι νεκρός ο Μάρκους με την Αστόρια." δεν θα πω ότι χαίρομαι που πέθαναν δύο άτομα στην ηλικία μου άλλα ούτε μπορώ να κρύψω αυτό το μικρό χαμόγελο μου που θέλει να εμφανιστεί στο πρόσωπο μου. Τα συναισθήματα είναι περίπλοκα. Αποφασίζω να πέσω στην αγκαλιά του Ντράκο αμίλητη. Σηκώνω ψηλά το κεφάλι μου καθώς τα χέρια του με έχουν τυλίξει για αγκαλιά.